Ὁ Ἰησοῦς, ὡς εἶδε τὴν Μαρίαν νὰ κλαίῃ καὶ τοὺς Ἰουδαίους ἐπίσης, ἐλυπήθη ἐν ἑαυτῷ καὶ εἶπε· «Ποῦ ἐθάψατε τὸν Λάζαρον;». Ὁ Θεὸς γνωρίζει καὶ τὴν καρδίαν ἑκάστου, γνωρίζει καὶ τὰ κρύφια τοῦ ἀνθρώπου· πῶς λοιπὸν ἐρωτᾷ: «Ποῦ τὸν ἐθάψατε;». Ἠρώτησεν ὄχι διότι δὲν ἐγνώριζεν, ἀλλ’ ὑπέβαλε τὴν ἐρώτησιν διὰ νὰ εὕρῃ ἀφορμὴν ὅπως μὲ τὸ νὰ τοῦ δείξουν τὸν τάφον, ὑπάγουν πολλοὶ καὶ ἴδουν τὸ θαῦμα. Αἱ τοιαῦται ἐρωτήσεις εἶναι συνήθεις εἰς τὴν Γραφὴν καὶ μάλιστα εἰς τὴν Παλαιὰν τῶν Ἑβραίων, ὅπως ἐπὶ παραδείγματι ἐκεῖ, ὅπου γράφεται εἰς τὴν Γένεσιν· «Ἀδάμ, ποῦ εἶ;». Μήπως δὲν ἦτο ὁ Θεὸς καρδιογνώστης καὶ δὲν ἐγνώριζε ποῦ ἦτο ὁ Ἀδάμ; Ὅμως παρὰ ταῦτα ἠρώτησεν. Ὅπως ἐπίσης καὶ ἐκεῖ ὅπου λέγει· «Καταβὰς οὖν ὄψομαι, εἰ κατὰ τὴν κραυγὴν αὐτῶν, τὴν ἐρχομένην πρός με συντελοῦνται» (Γεν. ιη’ 21)· ἤτοι νὰ καταβῶ καὶ νὰ ἴδω, ἂν κάμνουσιν, ὅπως ἀκούω τὴν φωνήν των. Αὐτὸ λέγει ὁ Θεὸς διὰ τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορα, ὅπως ἐπίσης καὶ διὰ τοὺς πυργοποιοῦντας (Γεν. ια’ 4-6). Ἐγνώριζε μὲν ὁ Θεὸς τὰ γενόμενα, ἀλλὰ κατὰ τὴν συνήθειαν εἰς τὴν Γραφὴν νὰ ἀναφέρωνται τοιαῦται ἐρωτήσεις ἀπὸ μέρους τοῦ Θεοῦ, ὁ Κύριος ἐρωτᾷ· «Ποῦ ἐθάψατε τὸν Λάζαρον;».
«Λέγουσιν αὐτῷ· Κύριε, ἔρχου καὶ ἴδε. Ἐδάκρυσεν ὁ Ἰησοῦς» (αὐτόθι 35).
Ὅταν ἠρώτησεν ὁ Κύριος· «Ποῦ ἐθάψατε αὐτόν;» τοῦ ἀπεκρίθησαν· «Ἔλα νὰ ἴδῃς, ποῦ τὸν ἐθάψαμεν». Ὁ δὲ Κύριος ἐδάκρυσεν, ὡς ἤκουσε τοῦτο. Ἐδάκρυσε δὲ ὡς ἄνθρωπος, ὅπου ἦτο, διότι ἡ Θεότης εἶναι ἀπαθὴς καὶ δάκρυον δὲν ἔχει. Ἐλυπήθη ὁ Χριστός, διότι κατὰ τὴν ἀνθρωπότητα ἦτο καὶ αὐτός, ὅπως καὶ ἡμεῖς καὶ διότι ἠγάπα ὁ Χριστὸς τὸν Λάζαρον.
«Ἔλεγον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι· Ἴδε πῶς ἐφίλει αὐτόν. Τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν εἶπον· Οὐκ ἠδύνατο οὗτος, ὁ ἀνοίξας τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ, ποιῆσαι, ἵνα καὶ οὗτος μὴ ἀποθάνῃ;» (αὐτ. 36-37).
Ἔλεγον δὲ οἱ Ἰουδαῖοι· «Ἴδετε πῶς ἠγάπα αὐτόν». Τινὲς δὲ ἀπ’ αὐτοὺς ἔλεγον· «Αὐτός, ὅστις ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ, δὲν ἠδύνατο νὰ κάμῃ τρόπον, ὥστε νὰ μὴ ἀποθάνῃ ὁ Λάζαρος;». Ἰδέτε τί φθόνον καὶ τί ἀπιστίαν εἶχον οἱ ταλαίπωροι! Καὶ ἐὰν αὐτός, ὦ πεπλανημένοι Ἰουδαῖοι, ἤνοιξε ξένου ἀνθρώπου ὀφθαλμούς, πόσον μᾶλλον νὰ μὴν ἀναστήσῃ τὸν φίλον του; Διὰ ποῖον δὲ τυφλὸν λέγουσι;