Ἐπειδὴ δὲ ἀνάγκη εἶναι νὰ ἀποθάνῃ πᾶς ἄνθρωπος καὶ πάλιν νὰ ἀναστηθῇ, διὰ τοῦτο λέγει καὶ ὁ Χριστός· «Ὅστις πιστεύει εἰς ἐμὲ καὶ ἂν ἀποθάνῃ τοῦτον τὸν σωματικὸν θάνατον, ὅμως ἀπὸ τὸν ψυχικὸν θάνατον δὲν φοβεῖται». Ψυχικὸς θάνατος λέγεται ἡ αἰώνιος κόλασις, ἐπειδὴ καλύτερον ἦτο νὰ εἶναι ἀποθαμμένος ὁ ἁμαρτωλὸς ἀείποτε, παρὰ νὰ ἀναστηθῇ καὶ νὰ κολασθῇ. «Ὁ πιστεύων εἰς εμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται». Ἀληθῶς, Μάρθα, ἀπέθανεν ὁ ἀδελφός σου· ἀλλὰ ἐπειδὴ ἐπίστευσες εἰς ἐμέ, μὴ φοβεῖσαι νὰ ἀποθάνῃ παντελῶς, νὰ ἀπομείνῃ εἰς τὴν αἰώνιον κόλασιν. Πιστεύεις αὐτό, ποῦ σοῦ λέγω, Μάρθα;

Ἀείποτε ὁ Χριστός, ὅταν ἤθελε νὰ κάμῃ θαῦμα εἴς τινα ἄνθρωπον, πρῶτον ἐζήτει πίστιν ἀπ’ ἐκεῖνον, ὅπως ἔλεγε πρὸς τοὺς δύο τυφλούς, ὅταν ἦλθον πρὸς αὐτόν· «Πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;» (Ματθ. θ’ 28)· καὶ πρὸς τὸν ἑκατόνταρχον, ὅταν ἤθελε νὰ θεραπεύσῃ τὸν υἱόν του· «Ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι» (Ματθ. η’ 13) καὶ ἀλλαχοῦ ὅτι «ἡ πίστις σου σέσωκέ σε» (Ματθ. θ’ 22)· οὕτω καὶ ἐδῶ κάμνει ὁ Χριστός· πρῶτον ζητεῖ πίστιν ἀπὸ τὴν Μάρθαν καὶ κατόπιν νὰ κάμῃ τὸ θαῦμα. Ὁμοίως καὶ οἱ Ἀπόστολοι, κατὰ τὸ παράδειγμα τοῦ Κυρίου, οὕτω ἔκαμαν ὅπως ὁ Φίλιππος, ὅστις ἔλεγε πρὸς τὸν εὐνοῦχον· «Εἰ πιστεύεις, ἐξ ὅλης τῆς καρδίας, ἔξεστιν» (Πράξ. η’ 37)· καὶ ὁ Παῦλος· «Πίστευσον ἐπὶ τὸν πάντα δυνάμενον Θεόν». Ἀφοῦ λοιπὸν ἠρώτησεν ὁ Χριστὸς τὴν Μάρθαν, ἐὰν πιστεύῃ εἰς αὐτά, ὅπου τῆς εἶπεν, ἀπεκρίθη ἡ Μάρθα.

«Λέγει αὐτῷ. Ναί, Κύριε, ἐγὼ πεπίστευκα, ὅτι σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ εἰς τὸν κόσμον ἐρχόμενος» (αὐτ. 27).

Βλέπεις πῶς ὀλίγον κατ’ ὀλίγον ἐπίστευσεν ἡ γυνὴ καὶ ἐβεβαιώθη εἰς τὸν Χριστόν; Ἰδὲ γνῶσιν γυναικός. Ἀπὸ ποῖον θαῦμα, ἀπὸ ποίαν προφητείαν, ἀπὸ τί ἐγνώρισεν, ὅτι εἶναι ὁ Χριστὸς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ; καὶ λέγει· «Ναί, Κύριε, πιστεύω ὅτι σὺ εἶσαι ὁ Χριστὸς ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ». Ἔπρεπε δὲ νὰ εἴπῃ ἐν συνεχείᾳ, Σὺ ὅστις ἦλθες εἰς τὸν κόσμον. Δὲν εἶπεν ὅμως οὕτως, ἀλλὰ λέγει· «Σύ, ὅστις ἔρχεσαι εἰς τὸν κόσμον». Τί ἐννοεῖ τὸ ἔρχεσαι; Ἐννοεῖ ὅτι· «Σὺ ὅστις περιπατεῖς ἤδη εἰς τὸν κόσμον, ἀλλ’ ἀκόμη δὲν ὁλοκλήρωσες τὴν ἀποστολήν σου, κανεὶς ἀκόμη δὲν ἐγνώρισε, ποῖος ἀληθῶς εἶσαι, πιστεύω, ὅτι σὺ εἶσαι ὁ Χριστός· ἤτοι Θεὸς καὶ ἄνθρωπος.