Διατί δὲν τὸν ἠκολούθησες καὶ σὺ κατὰ πόδας, ὅπως ὁ Πέτρος; Νὰ ἀποθάνῃς θέλεις καὶ ὅταν τὸν ἴδῃς, ὅτι παραδίδεται, ἑτοιμάζεσαι νὰ φύγῃς; Ποῦ ἦτο τότε ἡ προθυμία σου, ἀφοῦ τώρα λέγεις, ἐλᾶτε νὰ ὑπάγωμεν νὰ ἀποθάνωμεν μετ’ αὐτοῦ; Εἰς ταῦτα θέλει μᾶς εἴπει ὁ Θωμᾶς· «Οἱ λόγοι οὗτοι, τοὺς ὁποίους εἶπον, εἶναι τῆς προθυμίας μου, τῆς ἀγάπης μου καὶ τοῦ πνεύματός μου· ἡ δὲ φυγή, ἡ δειλία καὶ ὁ φόβος μου εἶναι τοῦ σώματός μου· λέγει τοῦτο καὶ ὁ διδάσκαλός μου ὁ Χριστός, ὅτι «τὸ μὲν πνεῦμα πρόθυμον, ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενής» (Ματθ. κϛ’ 41, Μάρκ. ιδ’ 38). Ἀλλὰ καὶ ὅταν ἀνεστήθη ὁ Κύριος καὶ ἐφάνη εἰς τοὺς ἄλλους μαθητάς, σὺ δὲ ἔλειπες καὶ σοῦ εἶπον οἱ ἄλλοι μαθηταί, ὅτι ἡμεῖς εἴδομεν τὸν Χριστόν, διατί δὲν ἐπίστευσες τότε τὴν ἀλήθειαν, ἀλλὰ ἔλεγες· «Ἐὰν δὲν τὸν ἴδω, δὲν πιστεύω, ὅτι ἀνεστήθη;» (Ἰωάν. κ’ 25). Καὶ εἰς ταῦτα μᾶς ἀποκρίνεται· «Τότε ἤθελα νὰ ὑπάγω νὰ κηρύξω, καὶ ἤθελα νὰ ἴδω μὲ τοὺς ἰδίους μου ὀφθαλμούς, ἵνα ὅταν μὲ ἐρωτοῦν τὰ ἔθνη, τὸν εἶδες ὅπου ἀνεστήθη; Νὰ λέγω τὴν ἀλήθειαν, ὅτι ναί καὶ μὲ τοὺς ὀφθαλμούς μου τὸν εἶδα καὶ μὲ τὰς χεῖρας μου τὸν ἐψηλάφησα· καὶ νὰ μὴ λέγω, ὅτι μόνον ἐξ ἀκοῆς τὸ ἤκουσα». Ἀλλὰ ταῦτα μὲν εἶναι ἄλλης ἑορτῆς ὑπόθεσις· ἡμεῖς δὲ ἄς ἔλθωμεν πάλιν εἰς τὴν ρῆσιν τοῦ Εὐαγγελίου, ἐκεῖθεν, ὅπου τὴν ἀφήσαμεν.
«Ἐλθὼν οὖν ὁ Ἰησοῦς εὗρεν αὐτὸν τέσσαρας ἡμέρας ἤδη ἔχοντα ἐν τῷ μνημείῳ. Ἦν δὲ ἡ Βηθανία ἐγγὺς τῶν Ἱεροσολύμων, ὡς ἀπὸ σταδίων δεκαπέντε· καὶ πολλοὶ ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐληλύθεισαν πρὸς τὰς περὶ Μάρθαν καὶ Μαρίαν, ἵνα παραμυθήσωνται αὐτὰς περὶ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῶν» (αὐτ. 17-19).
Ἐπῆγε λοιπὸν ὁ Χριστὸς εἰς τὴν Βηθανίαν, ἐκεῖ ὅπου ἤτο ὁ Λάζαρος καὶ τὸν εὗρε τέσσαρας ἤδη ἡμέρας ἀποθαμμένον καὶ κεκλεισμένον εἰς τὸν τάφον. Ἦτο δὲ ἡ Βηθανία πλησίον τῶν Ἱεροσολύμων, ἀπὸ τῶν ὁποίων ἀπεῖχε περὶ τὰ δεκαπέντε περίπου στάδια, πολλοὶ δὲ ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους εἶχον ὑπάγει νὰ παρηγορήσουν τὴν Μάρθαν καὶ τὴν Μαρίαν, διὰ τὸν θάνατον τοῦ ἀδελφοῦ των. Πῶς δὲ ἐπέρασαν τέσσαρες ἡμέραι; Ἄκουε καταλεπτῶς. Μία ἡμέρα ὅταν ἔστειλαν ἀνθρώπους νὰ εἴπουν εἰς τὸν Χριστόν, ὅτι ὁ Λάζαρος ἀσθενεῖ· κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν καὶ ἀπέθανεν· ἔκαμε καὶ δύο ἡμέρας ὁ Χριστὸς εἰς τὸ πέραν τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ, γίνονται τρεῖς· τετάρτη δὲ ἡμέρα εἶναι αὐτὴ κατὰ τὴν ὁποίαν ἐπῆγεν ὁ Χριστὸς ἐκεῖ, εἰς τὴν Βηθανίαν.