Ἐπειδὴ ὅμως ἐκεῖ ἐπεβουλεύετο παρά τινων κακοπροαιρέτων ἀνεχώρησε, καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὰ μέρη τῶν Ἀγράφων, ὅπου καὶ κτίσας μικρὸν Μοναστήριον ἡσύχαζε μὲ ἄλλους ἀδελφούς. Ἐπιβουλευθεὶς δὲ καὶ ἐκεῖ, παρεδόθη εἰς τὸν κριτὴν τῆς Λαρίσης, καὶ βασανισθεὶς μὲ διαφόρους βασάνους, καὶ μὴ ἀρνηθεὶς τὸν Χριστόν, ἀλλὰ μᾶλλον ἐλέγχων ἀνδρείως τὴν θρησκείαν τῶν Ἀγαρηνῶν, ἐκρεμάσθη· καὶ πεσὼν απὸ τὴν κρεμάθραν ἔτι ζῶν, παρεδόθη εἰς τὸ πῦρ καὶ ἔλαβε τοῦ μαρτυρίου τὸν στέφανον τῷ 1568 [Φεβρουαρίου 14η, τόμος Βʹ].
Ἐδῶ εὑρίσκομεν καὶ τὸν σημειοφόρον ἡσυχαστὴν Δομέτιον μὲ τὸν ὁποῖον ἡσύχασεν ὁ Ὁσιομάρτυς Δαμιανὸς τρία ἔτη [Αὐγούστου 7η, τόμος Ηʹ].
Ἐδῶ εἰς τὸ Μοναστήριον τοῦ Φιλοθέου εὑρίσκομεν ἀκόμη καὶ τὸν Ἅγιον Συμεών, τὸν μονοχίτωνα καὶ ἀνυπόδητον· ὅστις προσεπωνομάζετο Κουρευμένος· διότι ὢν πρότερον Διάκονος εἰς τὴν Λαύραν, ἐπειδὴ ἀδελφός τις ἐθαύμασε καὶ ὠρέχθη τὰ μαλλία του, ὁ θεῖος Συμεὼν τὰ ἔκοψε καὶ τοῦ τὰ ἔδωκεν. Οὗτος λοιπὸν ἀπελθὼν ὕστερον εἰς τὸ Μοναστήριον τοῦ Φιλοθέου, ἐγένετο Ἡγούμενος εἰς αὐτὸ διὰ τὴν ἀρετήν του καὶ φρόνησιν. Ἐπειδὴ δὲ μίαν φορὰν ἤλεγξε μερικοὺς ἀτάκτους Μοναχούς, ἐκεῖνοι μὴ ὑποφέροντες τὸν ἔλεγχον, ἔδειραν, φεῦ! αὐτὸν καὶ ἐφυλάκισαν. Ὅθεν ἀναχωρήσας ὁ Ἅγιος ἀπὸ τὸ Ὄρος, ἀπῆλθεν εἰς τὰ μέρη τῆς Ζαγορᾶς, τοῦ Εὐρίπου, τῶν Ἀθηνῶν καὶ τῆς Λαρίσης, κηρύττων τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, καὶ πολλοὺς ἁμαρτωλοὺς ἐπιστρέφων εἰς μετάνοιαν. Κατοικήσας δὲ τρεῖς ὁλοκλήρους χρόνους ὑποκάτω εἰς μίαν μηλέαν, κατὰ τὸ βουνὸν τὸ καλούμενον Φλαμούριον, πηγνύμενος ἀπὸ τὴν ψύχραν τοῦ χειμῶνος καὶ καταφλεγόμενος ἀπὸ τὴν καῦσιν τοῦ θέρους, ἐσύναξεν ἐκεῖ πολλοὺς ἀδελφούς, ὅπου καὶ ἔκτισε Μοναστήριον εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἀπελθὼν ἔπειτα εἰς Κωνσταντινούπολιν διά τινα ἀνάγκην, ἐκοιμήθη ἐκεῖ ἐν Κυρίῳ ὁ τρισμακάριστος. Μετὰ δὲ τὴν κοίμησίν του εὐωδίασε τὸ ἅγιον αὐτοῦ Λείψανον, καὶ πολλὰ θαύματα ἐποίησε. Καὶ ἡ ἁγία αὐτοῦ Κάρα, ἡ εὑρισκομένη τώρα εἰς τὸ ἄνωθεν Μοναστήριόν του, Χριστιανόν τινα ἰάτρευσεν ἀπὸ τὴν ἀνίατον ἀσθένειαν τῆς φθίσεως, καὶ ἄλλον τινὰ ὑδρωπικὸν μέρος τοῦ Λειψάνου του ὑγιᾶ ἐποίησε· καὶ ἄλλους πολλοὺς καθ’ ἑκάστην ἰατρεύει ἀπὸ δαιμόνια, καὶ ἀπὸ ἄλλας διαφόρους ἀσθενείας μάλιστα δὲ ἀπὸ τὴν θανατηφόρον ἀσθένειαν τῆς πανώλους, ὡς ἐν τῷ τετυπωμένῳ κατὰ πλάτος βίῳ αὐτοῦ ὁρᾶται εἰς ἔνδειξιν τῆς θεαρέστου πολιτείας του [Ἀπριλίου 19η, τόμος, Δʹ].