Ἐνταῦθα εὑρίσκομεν καὶ τὸν Ὅσιον Εὐδόκιμον, τὸν φερωνύμως εὐδοκιμήσαντα ἐν τῇ ἀσκητικῇ ζωῇ. Οὗτος γνωρίσας τὸ τέλος αὐτοῦ καὶ ἀποφεύγων τῶν ἀνθρώπων τὸν ἔπαινον εἰσῆλθε κρυφίως ἐν τῇ ὀστεοθήκη τοῦ Κοιμητηρίου τῆς Μονῆς, ἔνθα καὶ παρέδωκε τὸ πνεῦμα τῷ Κυρίῳ. Γενομένης μετὰ ταῦτα ἐπιδιορθώσεως τοῦ ἐν λόγῳ Κοιμητηρίου εὑρέθησαν τὰ ἱερὰ τοῦ Ἁγίου Λείψανα, ἄρρητον ἐκπέμποντα εὐωδίαν [Ὀκτωβρίου 1η, τόμος Ιʹ].
Ἐδῶ εἰς τὴν τοποθεσίαν τοῦ Βατοπαιδίου ἐβλάστησεν ὡς ὡραῖον φυτὸν καὶ ὁ Ὅσιος Ἀγάπιος, ὅστις καθήμενος εἰς τὴν Σκήτην τοῦ Κολιτζοῦ ἠχμαλωτίσθη ἀπὸ τοὺς Ἀγαρηνούς, καὶ ποιήσας εἰς τὴν ἅλυσιν δώδεκα χρόνους, καὶ δουλεύσας μὲ ἐμπιστοσύνην τὸν Ἀγαρηνὸν ὅστις τὸν ἠγόρασεν, ἠλευθερώθη διὰ τῆς Θεοτόκου ἐκ τῆς φυλακῆς καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὸ Ὄρος πρὸς τὸν Γέροντά του, ὅστις ἐλέγξας αὐτόν, διὰ τί ἔφυγε κρυφίως ἀπὸ τὸν αὐθέντην του, τὸν ἔκαμε νὰ ἐπιστρέψῃ πάλιν εἰς ἐκεῖνον, τὸν ὁποῖον ὕστερον κατέπεισε καὶ τὸν ἐπῆρεν ὀμοῦ μὲ τοὺς δύο υἱούς του, καὶ ἦλθον εἰς τὸ Ὄρος, καὶ βαπτίσας τούτους ἐποίησε Μοναχούς [Μαρτίου 1η, τόμος Γʹ].
(γ’.) Ἂς ὑπάγωμεν εἰς τὴν εὐαγῆ καὶ περιφανῆ Μονὴν τῶν Ἰβήρων καὶ ἐδῶ εὑρίσκομεν τὸν μέγαν καὶ θαυμαστὸν Ὅσιον Ἰωάννην τὸν Ἴβηρα τὸν ἀκμάσαντα ἐν ἔτει ϡξ’ (960). Οὗτος ἐκ βασιλικοῦ γένους τῶν Ἰβήρων καταγόμενος, ἀφῆκε τὸν κόσμον καὶ τὰ ἐν κόσμῳ πάντα, καὶ γενόμενος Μοναχός, ἤσκησειν πρῶτον εἰς τὰ ἐν τῇ Ἰβηρίᾳ εὑρισκόμενα Μοναστήρια. Εἶτα ἀπελθὼν εἰς Ὄλυμπον, καὶ ἡσυχάσας ἐκεῖ ἱκανὸν καιρόν, μετὰ ταῦτα ἦλθεν εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος, καὶ ἐγένετο ἄκρος φίλος καὶ ὑποτακτικὸς τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ τῆς Μεγίστης Λαύρας. Ὕστερον δὲ ἀναχωρήσας ἔκτισε τὴν περιφανῆ ταύτην Μονήν, δι’ ἐξόδων Βασιλείου υἱοῦ Ρωμανοῦ, τοῦ βασιλέως τῶν Ἑλλήνων, οὖσαν πολλὰ μικρὰν τὸ πρότερον ἐπονομαζομένην τοῦ Κλήμεντος [Μαΐου 13η, τόμος Εʹ].
Ἐδῶ εὑρίσκομεν καὶ τὸν Ὅσιον Εὐθύμιον, τὸν υἱὸν τοῦ αὑτοῦ Ἰωάννου, ἀκμάσαντα ἐν ἔτει ϡπ’ (980), ὅστις ἔμπειρος ὢν εἰς τὴν ἰβηρικὴν καὶ ἑλληνικὴν γλῶσσαν καὶ εἰς τὰς θείας Γραφάς, συνδιελέχθη μετά τινος Ἑβραίου, ὅταν ἦτο ἀκόμη κοσμικός, τὸν ὁποῖον τελευταῖον θανάτῳ παρέδωκεν, ἐπειδὴ ἐβλασφήμει ὁ μιαρὸς κατὰ τοῦ Χριστοῦ. Ἀσθενήσας δὲ βαρέως, καὶ διὰ προστασίας τῆς Θεοτόκου ἐλευθερωθεὶς ἀπὸ τὴν ἀσθένειαν, ἀφήνει τὸν κόσμον καὶ τὰ ἐν κόσμῳ καὶ ἔρχεται εἰς τὸ Ὄρος πρὸς τὸν Μέγαν Ἀθανάσιον καὶ ὑποτάσσεται εἰς αὐτὸν μετὰ τοῦ πατρός του.