Ἦσαν δὲ πρῶτοι καὶ ἔξαρχοι τῆς Συνόδου οἱ ἑξῆς Ἅγιοι: Σίλβεστρος ὁ Πάπας τῆς Ρώμης, Μητροφάνης ὁ Πατριάρχης τῆς Κωνσταντινουπόλεως, πλὴν ἦτο ἀσθενὴς καὶ εἶχεν ἐπίτροπον ἄλλον Ἀρχιερέα εἰς τὴν Σύνοδον, Ἀλέξανδρος ὁ Πατριάρχης τῆς Ἀλεξανδρείας ἔχων βοηθὸν διὰ τὸ γῆρας του τὸν μέγαν Ἀθανάσιον, Εὐστάθιος ὁ Πατριάρχης τῆς Ἀντιοχείας, Μακάριος ὁ Πατριάρχης τῶν Ἱεροσολύμων, ὁ Ἅγιος Παφνούτιος ὁ Ὁμολογητής, ὁ Ἅγιος Σπυρίδων ὁ Ἐπίσκοπος τῆς Τριμυθοῦντος, ὁ Μέγας Νικόλαος ὁ Θαυματουργός, ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἐπίσκοπος τῆς Νισίβεως, ο Ὅσιος Παῦλος ὁ Ἀρχιερεὺς τῆς Νεοκαισαρείας, ὅστις ἦτο κατακεκαυμένος ἀπὸ τὸν ἀσεβέστατον Λικίνιον εἰς τὰ κάτω μέρη καὶ ἄλλοι μεγάλοι ἐκλεκτοὶ καὶ Θεοφόροι Πατέρες, ἄλλοι κεκομμένας ἔχοντες τὰς χεῖρας, ἄλλοι τὴν ρῖνα, ἄλλοι τὰ ὦτα, ἄλλοι τυφλοὶ ἀπὸ τὸν ἕνα ὀφθαλμόν, οἵτινες ὅλοι ἐμαρτύρησαν διὰ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸν καιρὸν τῶν προγενεστέρων βασιλέων, τοῦ Διοκλητιανοῦ, τοῦ Μαξιμιανοῦ, τοῦ Μαξεντίου καὶ τοῦ Λικινίου. Μεταξὺ δὲ ἐκείνων τῶν Ἁγίων Πατέρων ἦσαν καὶ οἱ τοῦ Ἀρείου συμβοηθοὶ καὶ ὁμόφρονες, Μητροφάνης ὁ Εφέσου, Πατρόφιλος ὁ Σκυθοπολίτης, Θεωνᾶς ὁ Μαρμαρίτης καὶ ἄλλοι τινές.
Ὁ βασιλεὺς λοιπὸν παρεχώρησεν εἰς αὐτοὺς μέρος ἐντὸς τοῦ παλατίου διὰ νὰ ποιήσουν τὴν συνδιάλεξιν. Ἐκάθισαν δὲ εἰς μὲν τὴν μίαν πλευρὰν οἱ ἡμίσεις ἑκατὸν πεντήκοντα ἐννέα Πατέρες, εἰς δὲ τὴν ἄλλην, οἱ ἄλλοι ἡμίσεις. Ἦλθε, τότε καὶ ὁ βασιλεὺς εἰς τὴν Σύνοδον· οἱ δὲ Ἀρχιερεῖς, ὅταν τὸν εἶδον, ἠγέρθησαν ὅλοι καὶ τὸν ἐχαιρέτησαν, αὐτὸς δὲ τοὺς προσεκύνησεν. Ἔπειτα ἐκάθησεν ἐν τῷ μέσῳ αὐτῶν, ὄχι εἰς θρόνον ὑψηλόν, ὅπως ἐκάθητο ἄλλοτε, ἀλλ’ εἰς κάθισμα χαμηλὸν (σκαμνίον) πρὸς ταπείνωσιν. Τότε ὁ Πατριάρχης τῆς Ἀντιοχείας Εὐστάθιος, ὡς ἐκλεκτότερος τῶν ἄλλων καὶ διὰ τὴν γνῶσιν καὶ διὰ τὴν μάθησιν, ἔλαβε τὸν λόγον καὶ εἶπε πρὸς τὸν βασιλέα.
«Εὐχαριστοῦμεν τὸν Θεόν, κράτιστε βασιλεῦ, διότι ἐχάρισεν εἰς σὲ τὴν ἐπίγειον βασιλείαν, διότι κατέστρεψε τὴν πλάνην τῶν εἰδώλων διὰ τῆς ἰδικῆς σου εὐσεβείας καὶ ἔδωκε χαρὰν καὶ εὐφροσύνην εἰς τοὺς πιστοὺς Χριστιανούς. Ἰδοὺ ἔπαυσαν αἱ θυσίαι τῶν ἀκαθάρτων δαιμόνων, κατηργήθησαν τὰ Μυστήρια τῶν εἰδώλων, τῆς πολυθεΐας, τὸ σκότος ἐσβέσθη καὶ ἅπας ὁ κόσμος ἐφωτίσθη μὲ τὸ φῶς τῆς θεογνωσίας.