Τὸ θαῦμα τοῦτο ἅμα ἰδόντες ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ Ἀρχιερεῖς ἐδόξασαν μεγάλως τὸν Θεὸν καὶ παρευθὺς ὁ τρισάθλιος Ἄρειος, μὴ ὑποφέρων τὴν ἐντροπήν, ἐκρύβη ἐντὸς τοῦ φρουρίου ἕως ὅτου διαλυθῶσιν οἱ Ἀρχιερεῖς. Οἱ δὲ ἄλλοι βοηθοί του ζητήσαντες τὸν Ἄρειον καὶ μὴ εὑρόντες αὐτόν, ἐταπεινώθησαν καὶ ἐπέστρεψαν πρὸς τοὺς Ἀρχιερεῖς. Μόνος δὲ ὁ Νικομηδείας Εὐσέβιος δὲν ἐπέστρεψεν ἐξ ὅλης ψυχῆς, ἀλλὰ μόνον τὸ καθ᾽ ὑπόκρισιν, διὰ τὸν φόβον τοῦ βασιλέως. Τότε ἀπεστάλησαν οἱ Ἀρχιερεῖς εἰς πάντα τόπον διὰ νὰ στερεώσουν τὰ δόγματα τῶν Πατέρων· καὶ εἰς μὲν τὰ μέρη τῆς Δύσεως ἀπεστάλη ὁ Ἐπίσκοπος τῆς Κουδρούβης Ὅσιος, εἰς δὲ τὴν Αἴγυπτον καὶ τὴν Λιβύην ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος ὅστις τότε ἦτο Διάκονος. Ὁ Ἀλέξανδρος, ὁ ἐπίτροπος τοῦ Κωνσταντινουπόλεως, ἀπεστάλη μὲ τὸν Παῦλον τὸν Ἀναγνώστην τοῦ Πατριάρχου τῆς Κωνσταντινουπόλεως Μητροφάνους εἰς τὰ μέρη τῆς Μακεδονίας, εἰς τὴν Θεσσαλονίκην, εἰς τὴν Λάρισαν, εἰς τὴν Αὐλῶνα καὶ εἰς τὴν Πελοπόννησον καὶ εἰς ὅλας τὰς ἐπιλοίπους πόλεις, ὅσαι εἶναι ἀπὸ τῆς Καβάλας ἕως τὴν Πελοπόννησον. Ἐτελείωσε δὲ ἡ Ἁγία αὕτη καὶ ἱερὰ πρώτη Σύνοδος εἰς τρία καὶ ἥμισυ ἔτη, ἦτο δὲ ὅτε συνήχθησαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες ὁ μὴν Ἀπρίλιος, ἐτελείωσαν δὲ κατὰ μῆνα Σεπτέμβριον.
Μετὰ τὸ τέλος τῆς Συνόδου ἀπεφάσισαν οἱ Ἀρχιερεῖς νὰ ἐπιστρέψωσιν εἰς τὰς ἐπαρχίας των, ὁ δὲ βασιλεὺς σταθεὶς ἐν τῷ μέσῳ αὐτῶν εἶπε πρὸς αὐτούς· «Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, μίαν χάριν ζητῶ ἀπὸ τὴν Ἀρχιερωσύνην σας. Φρούριον μέγα μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ ἔκτισα καὶ σᾶς παρακαλῶ νὰ λάβητε τὸν κόπον νὰ τὸ εὐλογήσετε καὶ συνάμα νὰ δώσητε καὶ ὄνομα εἰς αὐτό, νὰ ἴδητε καὶ τὸν Πνευματικόν μου Πατέρα τὸν Πατριάρχην Μητροφάνην, καθότι βαρέως ἀσθενεῖ». Ὑπήκουσαν λοιπὸν οἱ Ἀρχιερεῖς εἰς τὸν βασιλέα καὶ ἀπεφάσισαν νὰ μεταβοῦν εἰς Κωνσταντινούπολιν. Κατὰ τὴν ἡμέραν ὅμως κατὰ τὴν ὁποίαν ἠθέλησαν νὰ ἀναχωρήσουν, ἐστάθησαν πάντες νὰ ποιήσουν δέησιν πρὸς τὸν Θεὸν διὰ νὰ κατευοδωθῶσι καλῶς εἰς τὰς ἐπαρχίας των καὶ νὰ στερεώσωσι τὰ δόγματά των καὶ ὁ Θεὸς πρὸς ἔνδειξιν τῆς ἀληθείας, τί ἐθαυματούργησεν; Μέγας τις λίθος ὑπῆρχεν ὑποκάτω στύλου τινὸς τοῦ παλατίου καὶ παρευθὺς κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην κατὰ τὴν ὁποίαν προσηύχοντο οἱ Πατέρες, ἀνέβλυσε ἔλαιον τόσον πολύ, ὥστε ἐκαλύφθη τὸ ἔδαφος τοῦ παλατίου· διὰ τοῦτο ὠνόμασαν καὶ τὴν πόλιν ἐκείνην Νίκαιαν, ἐπειδὴ ἐνίκησαν οἱ Πατέρες, μᾶλλον δὲ ὁ ἀληθὴς Θεός.