ἡ δὲ Ρωμάνα ἀπὸ θυμὸν μέγαν καὶ ὀργὴν κινουμένη, ἁπλώσασα τὴν χεῖρα αὐτῆς, ἐρράπισε τὸν Ἰωάννην εἰποῦσα πρὸς αὐτόν· «Δοῦλε πονηρέ· πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν Ἔφεσον ἔμαθον τὸ γενόμενον, καὶ σὺ ἦλθες διὰ νὰ μὲ περιπαίξῃς χαίρων καὶ λέγων ὅτι δὲν γνωρίζεις τὸ γενόμενον εἰς ἐμὲ δεινόν; δὲν γνωρίζεις ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ κυρίου μου Διοσκορίδου ἀπέθανε μέσα εἰς τὸ λουτρόν;» Ἀκούσας δὲ ὁ Ἰωάννης καὶ περιχαρὴς γενόμενος, ὑπεχώρησεν ὀλίγον· καὶ εἰσελθὼν εἰς τὸ λουτρὸν προσηυχήθη· καὶ διὰ τῆς προσευχῆς του, ἀποδιώκει ἐκεῖθεν τὸ ἀκάθαρτον πνεῦμα καὶ εἰσοικίζει εἰς τὸ σῶμα τὴν ψυχὴν τοῦ νεανίσκου ἀναστήσας αὐτόν· καὶ λαβὼν τοῦτον ἐκ τῆς χειρός, ἐξῆλθε τοῦ λουτροῦ καὶ λέγει πρὸς τὴν Ρωμάναν· «Λάβε τὸν υἱὸν τοῦ κυρίου σου».
Ἰδοῦσα ἡ Ρωμάνα τὸ γεγονὸς τοῦτο τῆς ἀναστάσεως τοῦ Δόμνου, ἐξέστη τὸ πνεῦμα αὐτῆς καὶ φόβος καὶ τρόμος ἔλαβεν αὐτήν· καὶ δὲν εἶχε πλέον εἰς τὸν νοῦν της τὸν θάνατον τοῦ Δόμνου, ἀλλ’ εἰς τὸ σημεῖον τὸ ὁποῖον ἐποίησεν ὁ Ἰωάννης, διὰ τὸ ὁποῖον ἐθαύμαζε καὶ ἐξεπλήττετο, καὶ ὡς νὰ ἐπληγώθη εἰς τὴν καρδίαν, οὕτως ἐκείτετο ὡς νεκρὰ καὶ ἀκίνητος ὡσεὶ λίθος ἐπὶ δύο ὥρας· ὕστερον δὲ ἐλθοῦσα εἰς τὸν ἑαυτόν της, δὲν ἠδύνατο ἐκ τῆς ἐντροπῆς νὰ παρατηρήσῃ εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ Ἰωάννου, προτιμῶσα μᾶλλον τὸν θάνατόν της· διότι ἐσκέπτετο καθ’ ἑαυτὴν λέγουσα· «Πῶς νὰ ἀτενίσω εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ ἀνθρώπου τούτου, πρὸς τὸν ὁποῖον τόσας πληγὰς ἔδωσα, χωρὶς νὰ ἔχω καμμίαν ἀφορμήν; ποῦ νὰ κρύψω τὸν ἑαυτόν μου; εἴθε νὰ ἀνοίξῃ ἡ γῆ νὰ μὲ καταπίῃ! Ὦ θάνατε, σὲ ἐπικαλοῦμαι· ἐλθὲ καὶ ἀπάλλαξόν με ἐκ τῆς ἐντροπῆς ταύτης!».
Βλέπων ὁ Ἰωάννης τὸ πρόσωπον τῆς γυναικὸς μεταμορφωμένον καὶ ὅτι πρόκειται αὕτη νὰ πέσῃ εἰς την γῆν, ἐκράτησεν αὐτὴν ἐκ τῆς χειρὸς καὶ ἐσφράγισεν ἐκ τρίτου διὰ τοῦ σημείου τοῦ Τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ, καὶ οὕτως ἔφερεν αὐτὴν εἰς τὴν προτέραν κατάστασιν· πεσοῦσα δὲ αὕτη εἰς τοὺς πόδας τοῦ Ἰωάννου καὶ κλαίουσα πικρῶς, εἶπεν εἰς αὐτόν· «Παρακαλῶ σε, πληροφόρησόν με ποῖος εἶσαι· διότι καθὼς βλέπω ἢ Θεὸς ἢ υἱὸς Θεοῦ». Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὴν ὁ Ἰωάννης· «Οὔτε Θεὸς εἶμαι, οὔτε υἱὸς Θεοῦ· ἀλλ’ εἶμαι ὁ Ἰωάννης ὁ μαθητὴς τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἀνέπεσα εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ καὶ ἤκουσα θεῖα μυστήρια· ἐὰν λοιπὸν πιστεύσῃς καὶ σὺ εἰς αὐτόν, θὰ γίνῃς δούλη του, καθὼς καὶ ἐγὼ εἶμαι δοῦλος του».