Μέρος Β’. Ἡ ἐν Ἐφέσῳ δρᾶσις τοῦ Ἰωάννου.

Γνωρίσας ὅμως διὰ τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τὴν θλῖψιν μου, εἶπε πρός με· «Τέκνον Πρόχορε· ἐπειδὴ ἐν Ἱεροσολύμοις ἐδίστασεν ὁ λογισμός μου, γνωρίζεις εἰς πόσον μέγα ναυάγιον περιεπέσαμεν καὶ ὄχι μόνον ἡμεῖς, ἀλλὰ καὶ ἄλλοι ἀνεύθυνοι τῆς ἁμαρτίας, τὴν ὁποίαν εἶχον ἐγώ· διὰ τοῦτο καὶ ἐποίησα τεσσαράκοντα νυχθήμερα εἰς τὴν θάλασσαν, ἕως ὅτου ἠθέλησεν ὁ Θεὸς νὰ ἐξέλθω εἰς τὴν ξηράν. Καὶ σὺ λοιπὸν λυπεῖσαι καὶ ἀπελπίζεσαι διὰ ἕνα μικρὸν πειρασμὸν ἑνὸς γυναικαρίου καὶ διὰ μερικὰς ψυχρὰς ἀπειλάς του; Πήγαινε λοιπὸν εἰς τὸ ἔργον, τὸ ὁποῖον διωρίσθης, καὶ ποίει αὐτὸ μετὰ ἐπιμελείας· διότι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ Ποιητὴς τῶν ἁπάντων ἐρραπίσθη, ἐνεπτύσθη, ἐφραγγελώθη, ἐσταυρώθη, ὁ Ποιητὴς ὑπὸ τῶν ποιημάτων, γενόμενος εἰς ἡμᾶς παράδειγμα καὶ διὰ νὰ μᾶς παρακινήσῃ εἰς προθυμίαν· διότι εἶπε πρὸς ἡμᾶς, ὅτι «Ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν». Καὶ ταῦτα τοῦ Ἰωάννου εἰπόντος πρός με, ἐπορεύθην εἰς τὸ ἔργον τὸ ὁποῖον μὲ εἶχε διορίσει ἡ Ρωμάνα.

Τὴν ἑπομένην ἡμέραν λίαν πρωΐ, ἐλθοῦσα πάλιν ἡ Ρωμάνα, ἤρχισε λέγουσα πρὸς τὸν Ἰωάννην· «Ἐὰν ἔχῃς ἀνάγκην διὰ περισσοτέραν τροφήν, εἰπὲ εἰς ἐμὲ διὰ νὰ σοῦ δώσω· μόνον εἰς τὸ ἔργον σου πρόσεχε». Ὁ δὲ Ἰωάννης εἶπε πρὸς αὐτήν· «Καὶ ἡ τροφὴ καὶ ἡ λοιπὴ χρεία τοῦ σώματός μου εἶναι ἀρκετὴ εἰς ἡμᾶς, καὶ εἰς τὸ ἔργον μου προσέχω». Λέγει ἡ Ρωμάνα· «Διατί λοιπὸν σὲ κατηγοροῦσι πάντες, ὅτι εἶσαι ἄχρηστος εἰς τὸ ἔργον;». Ὁ δὲ Ἰωάννης ἀπήντησε πρὸς αὐτήν· «Τώρα ἐσχάτως ἤρχισα τὴν ἐργασίαν αὐτήν, καὶ διὰ τοῦτο κάμνω λάθη· ἀλλ’ ὅταν παρέλθῃ μερικὸς καιρός, τότε θέλεις πληροφορηθῆ ὅτι εἶμαι τεχνίτης· διότι ὅλαι αἱ τέχναι εἶναι δύσκολοι ὀλίγον εἰς τοὺς ἀρχαρίους». Ταῦτα εἰπὼν ὁ Ἰωάννης πρὸς τὴν Ρωμάναν, ἀπῆλθεν ἐκείνη εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς. Ὁ δὲ ἀπ’ ἀρχῆς μισόκαλος διάβολος, ἐμφανισθεὶς εἰς τὸ σχῆμα τῆς Ρωμάνας, ἐστάθη ἔμπροσθεν τοῦ Ἰωάννου καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· «Πάλιν θὰ σὲ τιμωρήσω, δραπέτα (φυγάδα), διότι μοῦ κατέστρεψας τὸ ἔργον. Δὲν δύναμαι νὰ σὲ ὑπομένω πλέον· καῦσον ἀρκετὰ τὴν κάμινον διὰ νὰ σὲ βάλω μέσα. Ὅμως, ἐπειδὴ δὲν θέλω νὰ σὲ βλέπω πλέον, φύγε ἀπ’ ἐδῶ μακράν, ἐπιθέτα, ἐπίβουλε, παραλαμβάνων μαζί σου καὶ τὸν συνεπιθέτην σου, καὶ πήγαινε εἰς τὴν χώραν ἀπὸ τὴν ὁποίαν σὲ ἐδίωξαν διὰ τὰς κακὰς πράξεις σου».