Μέρος Β’. Ἡ ἐν Ἐφέσῳ δρᾶσις τοῦ Ἰωάννου.

Ὅμως πολλοὶ τῆς πόλεως κάτοικοι διετέλουν ἐν ὀργῇ διὰ τὴν κατάπτωσιν τοῦ ναοῦ τῆς Ἀρτέμιδος καὶ ἐπειδὴ πολλὰ σημεῖα καὶ τέρατα ἐγένοντο διὰ τοῦ Ἰωάννου, ἕνεκα τῶν ὁποίων πλῆθος ἄπειρον λαοῦ ὑπήκουσαν προσελθόντες εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ, καταφρονήσαντες τὴν λατρείαν τῶν εἰδώλων, διὰ τοῦτο δι’ ἀναφορᾶς κατοίκων τινῶν τῆς Ἐφέσου ἀνεφέρθησαν πάντα ταῦτα εἰς τὸν τότε βασιλέα τῆς Ρώμης Δομετιανόν, ὅστις ἐβασίλευεν ἐκεῖ ἐν ἔτει πβ’ (82) μετὰ τῆς προσθήκης, ὅτι εἰς τὰς μαγικὰς τέχνας τῶν καλουμένων Χριστιανῶν ἀκολουθήσαντες οἱ περισσότεροι τῶν κατοίκων ἀθετοῦσι μὲν τοὺς νόμους τῶν βασιλέων, καταφρονήσαντες δὲ καὶ τῶν μεγάλων θεῶν τὸ σέβας, κατέστρεψαν τοὺς ἐπισημοτέρους καὶ μεγαλυτέρους ναοὺς καὶ τὰ ἱερὰ αὐτῶν.

     

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ