Ταῦτα προσευχηθέντος τοῦ Ἰωάννου, πάλιν ἐγένετο βρασμὸς τῆς γῆς μέγας, καὶ εὐθὺς ἀνέστησαν πάντες οἱ ἀποθανόντες· καὶ προσπεσόντες εἰς τὸν Ἰωάννην παρεκάλουν αὐτόν, ἵνα τοὺς ἀξιώσῃ τῆς ἐνθέου σωτηρίας διὰ τοῦ θείου Βαπτίσματος. Ἀφοῦ λοιπὸν ἐδίδαξεν ἱκανῶς καὶ κατήχησε τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ἐβάπτισεν αὐτοὺς ἅπαντας· παραλαβὼν δὲ ἡμᾶς ὁ Διοσκορίδης ἔφερεν εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ καὶ παρέθεσε τράπεζαν· καὶ ἀφοῦ ἐφάγομεν καὶ ηὐφράνθημεν διὰ τὴν σωτηρίαν τῶν ἀδελφῶν, ἐξήλθομεν πάλιν πρὸς διδασκαλίαν τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἤλθομεν εἰς ἕνα τόπον ὀνομαζόμενον «Τύχη πόλεως». Εἰς τὸ μέρος τοῦτο εὑρίσκετο εἷς ἄνθρωπος παραλυτικὸς τελείως, ἔχων εἰς τὴν ἀσθένειαν αὐτὴν δώδεκα ἔτη, ὁ ὁποῖος μόλις εἶδε τὸν Ἰωάννην ἔκραξε λέγων πρὸς αὐτόν· «Ἐλέησόν με, μαθητὰ τοῦ Θεοῦ» πλησιάσας δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰωάννης εἶπεν· «Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀνάλαβε τὴν ὑγείαν σου»· καὶ ἐν τῷ ἅμα ἠγέρθη ὁ ἀσθενὴς εὐχαριστῶν καὶ δοξάζων τὸν Θεόν.
ζ’. Τὸ τέχνασμα τοῦ ἐχθροῦ.
ΕΠΕΙΔΗ λοιπὸν ἐγίνοντο τὰ σημεῖα ταῦτα καὶ ἕτερα περισσότερα ὑπὸ τοῦ Ἰωάννου, καὶ ἡ φήμη τῶν θαυμάτων ἔτρεχε πανταχοῦ, ἰδὼν ὁ δαίμων ὁ κατοικῶν εἰς τὸν βωμὸν τῆς Ἀρτέμιδος πάντα τὰ γινόμενα ὑπὸ τοῦ Ἰωάννου καὶ ὅτι μέλλει νὰ κρημνισθῇ ὑπ᾽ αὐτοῦ καὶ τὸ ἱερὸν ἀκόμη, μετασχηματίζεται ὁ δαίμων κατὰ φαντασίαν εἰς σχῆμα δικαστικοῦ ὑπαλλήλου, καὶ βαστάζων διάφορα χαρτία, ἐκάθησεν εἰς ἕνα τόπον καὶ ἔκλαιεν· διαβαίνοντες δὲ ἀπ’ ἐκεῖ δύο πραγματικοὶ δικαστικοὶ ὑπάλληλοι τῆς πόλεως Ἐφέσου καὶ ἰδόντες τὸν φαινόμενον συνάδελφον αὐτῶν κλαίοντα, ἐλυπήθησαν αὐτὸν καὶ τὸν ἠρώτησαν διὰ ποίαν αἰτίαν κάθεται κλαίων· ὁ δὲ δαίμων δὲν ἀπεκρίθη πρὸς αὐτούς. Ἐπειδὴ ὅμως ἐκεῖνοι παρεκάλουν αὐτὸν λέγοντες· «Εἰπὲ εἰς ἡμᾶς διὰ ποίαν αἰτίαν κλαίεις καὶ ὑποσχόμεθα νὰ σὲ βοηθήσωμεν εἰς τὴν συμφοράν σου», ὁ δαίμων κλαίων καὶ ὀδυρόμενος εἶπε πρὸς αὐτούς· «Εἰς πολλὴν θλῖψιν εὑρίσκομαι, ἀδελφοί, καὶ δὲν δύναμαι ὁ ἄθλιος νὰ ζήσω πλέον· ἐὰν λοιπὸν δύνασθε νὰ μὲ βοηθήσητε, νὰ σᾶς εἰπῶ τὴν συμφοράν μου· ἐὰν ὅμως δὲν δύνασθε νὰ μοῦ χρησιμεύσητε, διατί νὰ σᾶς εἴπω καὶ τὸ μυστικόν μου;». Ἀπεκρίθησαν ἐκεῖνοι· «Εἰπὲ εἰς ἡμᾶς τὴν συμφοράν σου καὶ θὰ ἴδῃς ὅτι δυνάμεθα νὰ σὲ βοηθήσωμεν».