Καταβιβάσας λοιπὸν ἡμᾶς ἐκ τῆς οἰκίας του ὁ Διοσκορίδης, παρέδωκεν εἰς τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ· κρατούμενοι δὲ ὑπ’ αὐτῶν καὶ συρόμενοι, διήλθομεν καὶ ἐκ τοῦ ναοῦ τῆς Ἀρτέμιδος, περὶ τοῦ ὁποίου ἠρώτησεν ὁ Ἰωάννης· «Τίνος εἶναι ὁ μέγιστος οὗτος ναός;» ἐκεῖνοι δὲ εἶπον· «Τῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν εἶναι»· παρεκάλεσε δὲ ὁ Ἰωάννης ἵνα σταθῶσιν ὀλίγον εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον· καὶ ὑψώσας τὰς χεῖρας πρὸς τὸν οὐρανὸν παρεκάλει τὸν Θεὸν ἐκτενῶς μὲ στεναγμοὺς ἀλαλήτους, ὅπως καταπέσῃ ὁ εἰδωλικὸς ἐκεῖνος ναός, ἄνθρωπος ὅμως κανεὶς νὰ μὴ πάθῃ κακόν· ἀμέσως δὲ ἐπληρώθη ἡ δέησις αὐτοῦ, καὶ κατέπεσε τὸ περισσότερον μέρος τοῦ ναοῦ. Τότε ὁ Ἰωάννης εἶπε πρὸς τὸν δαίμονα τὸν παραμένοντα εἰς τὸν ναὸν ἐκεῖνον τῆς Ἀρτέμιδος· «Πρὸς σὲ λέγω, τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον, τὸ παραμένον εἰς τὸν ναὸν τῆς Ἀρτέδος»· εἶπε δὲ ὁ δαίμων· «Τί εἶναι;». Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ τοῦ Κυρίου Ἀπόστολος· «Εἰπὲ πόσους χρόνους ἔχεις ὅπου κατοικεῖς ἐνταῦθα, καὶ ἐὰν σὺ τοὺς στρατιώτας τούτους καὶ τὸν λαὸν ἐξήγειρας ἐναντίον ἡμῶν ὁμολόγησον»· ὁ δὲ δαίμων, βιαζόμενος ὑπὸ τῆς θείας δυνάμεως, ἔκραξε· «Χρόνους μὲν ἔχω ἐνταῦθα διακοσίους τεσσαράκοντα ἐννέα, πάντας δὲ τούτους ἐγὼ ἐξήγειρα ἐναντίον σας». Εἶπε πάλιν πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰωάννης· «Παραγγέλλω εἰς σέ, ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου, νὰ μὴ κατοικήσῃς πλέον εἰς τὸν τόπον τοῦτον». Καὶ εὐθέως ἐξῆλθεν ὁ δαίμων ἀπὸ τῆς πόλεως.

Ταῦτα ὡς εἶδε καὶ ἤκουσεν ὁ λαός, ἔλαβε πάντας αὐτοὺς θάμβος καὶ ἔκστασις, καὶ οἱ περισσότεροι ἐξ αὐτῶν κατ’ αὐτὴν τὴν ὥραν ἐπίστευσαν εἰς τὸν Χριστὸν ὅσοι ἦσαν ἄξιοι σωτηρίας· οἱ δὲ λοιποὶ παραλαβόντες ἡμᾶς παρέδωκαν εἰς τὸν ἀνθύπατον (διοικητὴν τῆς πόλεως), ἔχοντες συμβοηθοῦντα αὐτοὺς καὶ Ἰουδαῖον τινά, Μαρεῶνα ὀνόματι, ὁ ὁποῖος μεγάλως ἠγωνίζετο διὰ νὰ θανατώσουν ἡμᾶς, καὶ ὅστις ἐβεβαίωνε τὸν ἄρχοντα, ὅτι πραγματικῶς ὑπάρχομεν μάγοι καὶ ὅτι ἀπὸ τὴν Καισάρειαν ἦλθε βασιλικὸς ἄνθρωπος φέρων τὰς κατηγορίας τῶν μαγειῶν ἡμῶν. Καὶ ταῦτα ἀκούσας ὁ ἄρχων, διέταξεν ἵνα κλεισθῶμεν ἡμεῖς εἰς τὴν φυλακήν, ἀπέστειλε δὲ ἀνθρώπους πρὸς ἀνεύρεσιν τοῦ κατηγόρου ἡμῶν, τὸν ὁποῖον μετὰ κήρυκος (διαλαλητοῦ) ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας ἀναζητήσαντες καθ’ ὅλην τὴν πόλιν καὶ οὐδαμοῦ εὑρόντες αὐτόν, εἶπεν ὁ ἄρχων· «Ἐγὼ ξένους ἀνθρώπους, μὴ ὑπάρχοντος κατηγόρου ἵνα βεβαιώσῃ τὰς κατηγορίας, δὲν δύναμαι οὔτε ἀνέχομαι νὰ τιμωρήσω ἢ νὰ κρατῶ εἰς τὴν φυλακήν»· καὶ ἀποστείλας ἀπέλυσεν ἡμᾶς.