Λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ δαίμων· «Ποιήσατε ὅρκον εἰς τὸ ὄνομα τῆς μεγάλης θεᾶς Ἀρτέμιδος, ὅτι θὰ ἀγωνισθῆτε ἕως θανάτου διὰ τὸν φίλον σας, καὶ τότε θὰ σᾶς εἴπω τὴν ὑπόθεσιν. Δείξατε λοιπὸν ἀγάπην καὶ διάθεσιν καλὴν πρὸς φίλον καὶ ξένον ἄνθρωπον, καὶ ἐκτὸς ὅτι θὰ διασώσητε τὴν ψυχήν μου, θὰ λάβητε καὶ τὸν μισθόν σας»· καὶ ὁμοῦ μὲ τὸν λόγον, ἐπέδειξε ποσότητα χρυσίου, τὴν ὁποίαν ὑπέσχετο νὰ δώσῃ εἰς αὐτούς.
Ἀφοῦ λοιπὸν οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι ἐποίησαν τὸν ὅρκον ὅτι μὲ ὅλην τὴν δύναμίν των θὰ φροντίσωσι διὰ τὴν ὑπόθεσιν αὐτοῦ ὡσὰν νὰ ἐπρόκειτο περὶ ἰδικῆς των ὑποθέσεως, λέγει πρὸς αὐτοὺς κλαίων ὁ δαίμων· «ἀπὸ Καισαρείας τῆς Παλαιστίνης εἶμαι ἐγὼ ὁ ἄθλιος βοηθὸς εἰς τὸ βασιλικὸν δικαστήριον καὶ μοὶ ἐδόθησαν πρὸς φύλαξιν δύο ἄνδρες ἐπίσημοι, μάγοι ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ καταγόμενοι, Ἰωάννης καὶ Πρόχορος ὀνομαζόμενοι, τοὺς ὁποίους ἔβαλον εἰς τὴν φυλακήν· καὶ γενομένης ἀνακρίσεως αὐτῶν, εὑρέθησαν οὗτοι ἔνοχοι πολλῶν καὶ μεγάλων πονηρῶν πράξεων, ἕνεκα τῶν ὁποίων ἀπέστειλεν αὐτοὺς πάλιν ὁ ἄρχων εἰς τὴν φυλακὴν διὰ νὰ προσαχθῶσιν εἰς δευτέραν ἐξέτασιν· παραλαβὼν δὲ ἐγὼ τούτους ἵνα μεταφέρω αὐτοὺς εἰς τὴν φυλακήν, διὰ μαγικῆς κακοτεχνίας ἐξέφυγον οὗτοι ἐκ τῶν χειρῶν μου. Τοῦτο μαθὼν εἷς ἑκατόνταρχος, συμπαθῶν πρὸς ἐμέ, μοῦ εἶπε· «Φύγε, ἄθλιε, καὶ καταδίωξον αὐτούς, διότι κακῶς θὰ ἀποθάνῃς· καὶ ἐὰν μὲν εὕρῃς αὐτούς, ἐπίστρεψον φέρων τούτους· ἐὰν δὲ δὲν τοὺς εὕρῃς, μήτε σὺ νὰ φανῇς ἐδῶ διότι ἐγὼ γνωρίζω τὸν θυμὸν τοῦ ἄρχοντος». Λαβὼν λοιπὸν ἐγὼ τὰ χρήματα ταῦτα, ἀνεχώρησα ἐκ τῆς πατρίδος μου ἐγκαταλείψας τὴν οἰκίαν καὶ τὴν γυναῖκα μετὰ τῶν τέκνων μου· ἰδοὺ δὲ καὶ ἡ κατάθεσις καὶ καταδίκη αὐτῶν (δεικνύων πρὸς αὐτοὺς φανταστικοὺς χάρτας)· καθὼς δὲ ἐπληροφορήθην παρὰ πολλῶν, εἰς τὴν πόλιν ταύτην εὑρίσκονται οὗτοι, καὶ διὰ τοῦτο ἦλθον ἐδῶ· ὅθεν παρακαλῶ σας ἐλεήσατε με καὶ βοηθήσατέ με τὸν ξένον».
Ταῦτα ἀκούσαντες οἱ βασιλικοὶ ἐκεῖνοι ἄνθρωποι παρὰ τοῦ φαινομένου συναδέλφου αὐτῶν, ἀπήντησαν· «Μὴ λυπεῖσαι, ὦ φίλε· διότι οἱ ἄνθρωποι περὶ τῶν ὁποίων λέγεις ἐδῶ εὑρίσκονται». Λέγει πάλιν ὁ δαίμων· «Φοβοῦμαι πολὺ μήπως διὰ μαγείας φύγωσι πάλιν· ἀλλὰ τοῦτο ποιήσατε, ὦ φίλοι· ἀποκλείσατε αὐτοὺς εἰς ἕνα οἶκον χωρὶς νὰ γνωρίζῃ κανείς, καὶ ἐκεῖ θανατώσατε αὐτούς, καὶ λάβετε τὰ ὀλίγα ταῦτα χρήματα τὰ ὁποῖα ἔχω ἀκόμη».