Καὶ οἱ μὲν τίμιοι γονεῖς της ἔλεγον ταῦτα, οἱ δὲ στρατιῶται ἐξέσχισαν τὰς πλευράς της ἕως εἰς τὰ σπλάγχνα, ὁπότε ἡ μακαρία Στεφανὼ παρέδωκε τὴν ἁγίαν ψυχήν της εἰς χεῖρας Θεοῦ· καὶ λαμβάνοντες αὐτὴν νεκρὰν οἱ γονεῖς της μὲ τὰς ἰδίας χεῖράς των, τὴν ἔβαλαν ἔμπροσθεν τοῦ ἐξουσιαστοῦ, ὁ ὁποῖος διέταξε τότε καὶ ἀπεκεφάλισαν καὶ αὐτοὺς τὴν αὐτὴν ὥραν καὶ ἐτελείωσαν οὕτω τὸν ἀγῶνα τοῦ μαρτυρίου καὶ οἱ τρεῖς, καὶ ἀνέβησαν εἰς τοὺς οὐρανοὺς μετὰ δόξης μαρτυρικῆς.
Ὁ δὲ ὄντως γενναῖος τοῦ Χριστοῦ Ἀθλητὴς Παφνούτιος τὴν μὲν νύκτα προσηύχετο εἰς τὸν Θεόν, τὴν δὲ ἡμέραν ἐγύριζεν ὅλην τὴν πόλιν, καὶ ἐζήτει ὅσους ἐγνώριζεν ὅτι εἶναι ἕτοιμοι τὰ πιστεύσωσιν εἰς τὸν Χριστόν, καὶ νὰ λάβωσι τὸν στέφανον τοῦ μαρτυρίου. Ὅθεν ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν εὑρῆκε δεκαὲξ παιδία, πορευόμενα εἰς τὸ σχολεῖον καὶ τὰ ὁποῖα ἦσαν τέκνα τῶν τεσσαράκοντα βουλευτῶν, τῶν μαρτυρησάντων πρότερον, ὡς εἴπομεν, καὶ εἶπε πρὸς αὐτά· «Θαυμάζω, τέκνα μου ἀγαπητά, πῶς στέργετε νὰ ἀποχωρισθῆτε τῶν πατέρων σας, οἱ ὁποῖοι ἐκλέξαντες τὴν ἀπόλαυσιν τοῦ Χριστοῦ ἐβασίλευσαν εἰς τοὺς οὐρανούς, καὶ χαίρουσι τώρα μετὰ τῶν Ἀγγέλων· εἴθε καὶ σεῖς, ὦ φίλτατα τέκνα μου, νὰ ὑπακούσετε εἰς ἐμέ, ὅλα ὁμοῦ καθὼς εἶσθε, νὰ πιστεύσετε εἰς τὸν ἰδικόν μου Θεόν, καὶ νὰ μὲ ἀκολουθήσετε νὰ ὑπάγωμεν ἐμπρὸς εἰς τὸν ἐξουσιαστήν, νὰ ὁμολογήσετε τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν Θεὸν ἀληθινὸν καὶ Βασιλέα τῶν αἰώνων· διότι ἂν ὑπάγετε πρὸς τὸν Χριστόν, τὸν διδάσκαλον τῆς ἀληθείας, θὰ μάθητε τὴν μάθησιν καὶ σοφίαν τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων». Ταῦτα εἶπεν ὁ Ἅγιος, καὶ παρευθὺς ὁ νοῦς τῶν παιδίων ἐστράφη εἰς τοὺς λόγους του, τοὺς ὁποίους ἐδέχθησαν καὶ ἐπίστευσαν εἰς τὸν Χριστόν, καὶ εἶπον ὅλα ὁμοῦ· «Ἂς ὑπάγωμεν, Πάτερ Παφνούτιε, πρὸς τὸν ἐξουσιαστήν, καὶ κανὲν πρᾶγμα δὲν θὰ ἐμποδίσῃ τὴν προθυμίαν μας, διότι ἀπὸ τοῦ νῦν πλέον ἀποξενούμεθα τοῦ ματαίου τούτου κόσμου, ἐπειδὴ αἱ καρδίαι μας ἐπληρώθησαν Πνεύματος Ἁγίου, καὶ ὑψώθησαν εἰς τὸν οὐρανόν, ἐκεῖ ὅπου εὑρίσκονται οἱ γονεῖς μας».
Τότε ὁ θεῖος Παφνούτιος, ὡς ὁ καλὸς ποιμὴν ὁ τιθεὶς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ὑπὲρ τοῦ ποιμνίου του, τρέχων πρῶτος ἀνέβη εἰς τὸ κριτήριον καὶ εἶπε καθὼς καὶ πρότερον· «Βῆμα, βῆμα, κατὰ σοῦ πάλιν ἦλθον, ὦ Ἀρριανέ, σὺ μὲν μετὰ τοῦ Ἀπόλλωνος, ἐγὼ δὲ μετὰ τοῦ Κυρίου μου Ἰησοῦ Χριστοῦ».