Τὸ σῶμα ὅμως τοῦ Ἁγίου ποσῶς δὲν ἐπείραξαν τὰ πετεινά, διότι πρῶτον μὲν καταβὰς Ἄγγελος Κυρίου τὸ ἐσκέπασεν, ἔπειτα δὲ καταβὰς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἔχων ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ τὸν Ἀρχάγγελον Μιχαὴλ καὶ ἐξ εὐωνύμων τὸν Γαβριήλ, ἐστάθη παρὰ τὸ σῶμα τοῦ Ἁγίου· καὶ οἱ μὲν Ἄγγελοι συνάξαντες τὰ κατακεκομμένα μέλη του συνήνωσαν αὐτὰ πρὸς ἄλληλα· ὁ δὲ Σωτὴρ ἡμῶν ἁπλώσας τὴν δεξιάν του χεῖρα εἶπεν· «Ἡ χεὶρ ἡ ὁποία ἔπλασε τὸν πρωτόπλαστον ἄνθρωπον, αὐτὴ πάλιν τώρα ἀναπλάττει καὶ σέ»· ἔπειτα ἐνεφύσησεν εἰς αὐτὸν πνεῦμα ζωῆς καὶ δυνάμεως καί, ὢ τοῦ θαύματος! παρευθὺς ἀνέζησε καὶ ἐδόξαζεν αὐτόν· ὁ δὲ Κύριος εὐλογῶν αὐτὸν εἶπε· «Δοῦλε μου ἀγαπητὲ καὶ πιστὲ Παφνούτιε, ὕπαγε νὰ ἐλέγξῃς τὸν ἀναίσχυντον Ἀρριανόν, τὸν ὀνειδίζοντα τὸ ὄνομά μου». Καὶ εὐθὺς ἀνέβη εἰς τοὺς οὐρανούς. Ὁ δὲ Ἅγιος, ζητήσας τὸν Ἀρριανόν, καὶ εὑρὼν αὐτὸν ἐν ᾧ ἔκρινεν εἰς τὴν ἀγοράν, τοῦ εἶπε· «Μὲ γνωρίζεις, Ἀρριανέ; Ἐγὼ εἶμαι ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ Παφνούτιος, τὸν ὁποῖον κατέκοψας εἰς τέσσερα μέση, Χάριτι ὅμως τοῦ Κυρίου μου Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀνέζησα καὶ ὁμιλῶ ἔμπροσθέν σου. Διατί ὀνειδίζεις τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ μου, τοῦ ποιητοῦ ἁπάντων τῶν ὄντων; Ἰδοὺ ὁ Κύριός μου μὲ ἀνέστησεν, ἵνα ἐλέγξω τὴν ἀσέβειάν σου καὶ διδάξω τοῖς πᾶσιν, ὅτι σὺ εἶσαι ἀδύνατος, καὶ λατρεύεις εἴδωλα κωφὰ καὶ τυφλά, κατεσκευασμένα ἐξ ὕλης ἀναισθήτου».

Τότε ὁ πραιπόσιτος Εὐσέβιος, βλέπων τὸν Ἅγιον Παφνούτιον ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν, ἐπίστευσεν εἰς τὸν Χριστόν, καὶ εἶπεν εἰς τοὺς τετρακοσίους στρατιώτας τοὺς ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν του· «Ὑπακούσατέ μου, ἀδελφοί, καὶ πιστεύσατε εἰς τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὁ ὁποῖος ἀνέστησε τὸν δοῦλόν του Παφνούτιον, καὶ τὸν ἔστειλε νὰ ἐλέγξῃ τὸν Ἀρριανὸν διὰ τὴν πλάνην του καὶ διὰ τὴν ματαίαν ἐλπίδα, τὴν ὁποίαν ἔχει εἰς τὰ εἴδωλα, διὰ νὰ πιστεύσουν καὶ ἄλλοι, ὅτι δὲν εἶναι ἄλλος Θεός, εἰ μὴ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός· καὶ καθὼς ἐγὼ ἔκαμα ἀρχὴν καὶ σᾶς ἤνοιξα τὸν δρόμον εἰς τὴν πίστιν, οὕτω καὶ ὁ Χριστὸς θὰ σᾶς ἀνοίξῃ τὸν δρόμον τοῦ οὐρανοῦ». Καὶ παρευθὺς ὅλοι μιᾷ φωνῇ ὡμολόγησαν τὸν Χριστὸν Θεὸν ἀληθινόν· ὅθεν παραλαβὼν αὐτοὺς ὁ μακάριος Εὐσέβιος ἐπῆγεν εἰς τὸν ἐξουσιαστὴν φωνάζων· «Χριστιανὸς εἶμαι». Ὁμοίως καὶ οἱ στρατιῶται του ἔλεγον μετὰ παρρησίας· «Χριστιανοὶ εἴμεθα καὶ ἡμεῖς, καὶ κάμε ὅ,τι θέλεις εἰς ἡμᾶς».