Ἄπειρα τῷ ὄντι τοῦ Ἁγίου τούτου τὰ θαύματα, τὰ ὁποῖα ἠκούσαμεν καὶ εἴδομεν διὰ τῶν ἰδίων μας ὀφθαλμῶν· μαρτυροῦσιν αἱ πόλεις καὶ τὰ χωρία πάντα τῆς Θεσσαλίας, τῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος καὶ τῆς Ἠπείρου, καὶ αὐτὴ ἡ περίφημος Οὑγγροβλαχία· μαρτυροῦσιν οἱ κατὰ τόπους ἱεροὶ αὑτοῦ Ναοί, οἱ ὁποῖοι ἐκτίσθησαν μὲ θαῦμα τοῦ Ἁγίου, καὶ διὰ τὰς εὐεργεσίας ὅπου ἔλαβον οἱ Χριστιανοί, καὶ πρὸ τοῦ καιροῦ ἡμῶν, καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἡμῶν· καὶ ὄχι μόνον ἡ ἁγία αὐτοῦ κάρα καὶ ἡ σιαγὼν θαυματουργεῖ, ἀλλὰ καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ φελόνια εἰσέτι σῳζόμενα νῦν εἰς τὸ Ἱερὸν Μοναστήριον θαυματουργοῦσιν, εἰς τοὺς μετὰ πίστεως ἐγγίζοντας αὐτά. Θαυματουργεῖ δὲ καὶ ἡ σῳζομένη ράβδος αὐτοῦ ἔχουσα τοὺς ἱεροὺς Ἀποστόλους σκαλιστούς, καὶ εἰς τὸ ἐκ μονοκέρωτος μηλοειδὲς κόκκαλον περιέχουσα ὁλόκληρον τὸ «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι» διὰ γραμμάτων σκαλιστῶν, ἡ ὁποία ράβδος ἐμβαπτιζομένη εἰς τὸ ὕδωρ, καὶ τοῦ ὕδατος πινομένου, καταπαύει πυρετόν, ρῖγος καὶ πᾶσαν ἄλλην ἀσθένειαν ἐκείνων, οἵτινες ζητοῦν τὴν θεραπείαν μετὰ πίστεως καὶ εὐλαβείας.
Ὀλίγον ἔλειψε νὰ ἀφήσωμεν ἀδιήγητον τὸ θαῦμα, ὅπερ ἔκαμεν ἡ ἁγία του σιαγὼν ἐπάνω εἰς τὴν θάλασσαν, ὁπόταν Ἱερόθεος καὶ ὁ γέρων πνευματικὸς Χρύσανθος κατήρχοντο ἐκ Κωνσταντινουπόλεως· τρικυμία μεγάλη καὶ φρικτὴ εὗρε τὸ πλοῖον διὰ τοῦ ὁποίου ἐταξίδευαν, εὑρίσκοντο δὲ τότε πλησίον εἰς τὰ Τρίκκερα, ὁ δὲ ἄτακτος καὶ σφοδρὸς ἄνεμος τοὺς ἐξώθησεν εἰς τὸν πορθμὸν Εὔριπον· τὸ πλοῖον ἐκινδύνευσε τότε νὰ κτυπηθῇ εἰς τοὺς βράχους καὶ νὰ καταβυθισθῇ· ἐνῷ δὲ εὑρίσκοντο εἰς ἀπόγνωσιν, λαβὼν ὁ πνευματικὸς Χρύσανθος τὴν ἁγίαν σιαγόνα, τὴν ἐβούτησεν εἰς τὸ ὕδωρ τῆς θαλάσσης εἰπών· «Ἅγιε Βησσαρίων, βοήθησον μὴ θέλῃς νὰ πνιγῶμεν ὁμοῦ μὲ τὴν σιαγόνα σου». Καὶ εὐθύς, ὢ τοῦ θαύματος! γαλήνη ἐγένετο, καὶ ἐξέστησαν οἱ ναῦται εἰς τὸ παράδοξον τοῦτο θαῦμα.
Πολλάκις ἐπίσης ὁρᾶται κατ’ ὄναρ ὁ Ἅγιος Βησσαρίων εἴς τινας Πατέρας τῆς Μονῆς ταύτης, καὶ ποτὲ μὲν ἐπιτιμᾷ καὶ ἀπειλεῖ τοὺς ἀτάκτους καὶ διδάσκει αὐτοὺς ν’ ἀπέχωσι τῆς κακίας, ποτὲ δὲ παρηγορεῖ τινα λυπούμενον ἢ ἀσθενοῦντα καὶ εὐθὺς δίδει ἢ ἐπαγγέλλεται τὴν ὑγείαν· πολλάκις δὲ καὶ παιδεύει μετὰ θάνατον τοὺς πλεονέκτας Πατέρας καὶ συλλοῦντάς τι τοῦ Ἁγίου, ὅταν περιέρχωνται μετὰ τῆς ἁγίας κάρας, καθὼς ἐπαίδευσε καὶ ἕνα Διάκονον τοῦ Μοναστηρίου μὲ θάνατον τῆς πανώλους, κρύψαντα διπλᾶ μαχαίρια ἀργυρᾶ.