Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ὁσίων καὶ θαυματουργῶν Πατέρων ἡμῶν ΣΥΜΕΩΝ καὶ ΘΕΟΔΩΡΟΥ, καὶ τῆς Ὁσίας ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ, τῶν τὴν ἁγίαν καὶ θεομητορικὴν Εἰκόνα εὑρόντων, καὶ τὴν τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου Μονὴν συστησαμένων.

Ἐξέλθετε λοιπὸν ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων καὶ ὑπάγετε εἰς τὴν Πελοπόννησον, καὶ καθ’ ὁδὸν μὲν κηρύττετε τὸν λόγον τῆς ἀληθείας ἐπιστρέφοντες ἐκ πλάνης ἁμαρτωλούς, μέχρις ὅτου φθάσητε καὶ εἰς τὰ ἐνδότερα τῆς Ἀχαΐας, ὅπου καὶ ἡ Χάρις μου θέλει καθοδηγήσει ὑμᾶς διὰ τοῦ θείου θελήματος. Ἀφοῦ δὲ φθάσετε ἐκεῖ, θέλετε εὕρει τὸν τύπον τῆς ἐμῆς μορφῆς, κατ’ εὐδοκίαν τοῦ Υἱοῦ μου καὶ Θεοῦ ἐξεικονισθείσης ὑπὸ τοῦ θεηγόρου τούτου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ· τὰ δὲ πρὸς εὕρεσιν τῆς Εἰκόνος ἅπαντα θὰ ἀποκαλυφθοῦν εἰς ὑμᾶς, ὅταν φθάσητε εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον, ὑπάγετε λοιπὸν ἐν εἰρήνῃ».

Ταῦτα εἰποῦσα ἡ Παντάνασσα Δέσποινα ἀνῆλθεν εἰς τοὺς οὐρανοὺς μετὰ τῶν τριῶν Ἀποστόλων, οἱ δὲ Ὅσιοι ἐθεώρουν τὴν ἄνοδον. Ἐξεγερθέντες δὲ τοῦ ὕπνου ἔκθαμβοι καὶ ἐνεοὶ διὰ τὴν ὀπτασίαν, διηγεῖται ταύτην πρῶτος ὁ Συμεὼν πρὸς τὸν Θεόδωρον, διηγεῖται δὲ μετέπειτα καὶ οὗτος πρὸς ἐκεῖνον ταῦτα καὶ χωρίς τινος δισταγμοῦ πληροφορηθέντες τὴν θείαν εὐδοκίαν, εἶπον πρὸς ἀλλήλους· «Τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου γενέσθω καὶ τῆς αὐτὸν ἀφθόρως τεκούσης Παρθενομήτορος». Καὶ ἀναστάντες κατ’ αὐτὴν ταύτην τὴν ὥραν διηγήσαντο πάντα πρὸς τὸν Ἱερώτατον Μάξιμον. Οὗτος δὲ δοξάσας τὸν Θεόν, τὸν ποιοῦντα μεγάλα καὶ θαυμαστὰ καὶ νουθετήσας αὐτοὺς καὶ παρακαλέσας χριστομιμήτως, ἵνα πάντοτε διατελῶσι πρόθυμοι καὶ εὐπειθεῖς εἰς τὰ τοῦ Κυρίου θελήματα, ἐξαπέστειλεν ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων μετὰ θερμῶν δακρύων καὶ ἐγκαρδίων εὐχῶν. Ἐπέδωκε δὲ εἰς τούτους καὶ ἐπιστολὰς πρὸς τὸν τότε Πάπαν τῆς Ρώμης Ἰούλιον, ὡς λέγει ἡ παλαιὰ τῶν Ἁγίων Βιογραφία, τὰς ὁποίας ἀπέστειλαν εἰς Ρώμην ἐκ τῆς Ἑλλάδος.

 

Περὶ τῆς ἐξ Ἱεροσολύμων ἀναχωρήσεως τῶν Ὁσίων καὶ τῆς εἰς τὴν Ἑλλάδα ἐπιστροφῆς.

ΑΝΑΧΩΡΗΣΑΝΤΕΣ ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων οἱ θεοφόροι Πατέρες Συμεὼν καὶ Θεόδωρος, διήρχοντο πᾶσαν πόλιν καὶ χώραν ἀποστολικῶς διδάσκοντες τοὺς Χριστιανούς, ἵνα φυλάττωσιν ἀκεραίαν καὶ ἀπαρασάλευτον τὴν Εὐαγγελικὴν διδασκαλίαν καὶ τὰ τῆς πίστεως δόγματα, κατὰ τὰς ἀποστολικὰς διατάξεις καὶ παραδόσεις, ἀποστρέφωνται δὲ πάλιν τὰς θεοστυγεῖς καινοτομίας καὶ νεοφανεῖς αἱρέσεις τῶν θεηλάτων Ἀρειανῶν καὶ ὅσαι ἄλλαι τούτων παραφυάδες ἐτάραττον τότε τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ψυχώλεθρα βλαστήσασαι σπέρματα τοῦ ἀπ’ ἀρχῆς ἀνθρωποκτόνου καὶ μισοκάλου διαβόλου.


Ὑποσημειώσεις

[1] «Δι’ ὃν τὰ πάντα ἐζημιώθην, καὶ ἡγοῦμαι σκύβαλα εἶναι ἵνα Χριστὸν κερδήσω» (Φιλιπ. γʹ 8).

[2] Ἔμειναν δηλονότι ἐν ἀγαμίᾳ καὶ παρθενία, γενόμενοι Μοναχοί.

[3] Ὁ θεῖος Ἐπιφάνιος εἰς τὸ Κατὰ Αἱρέσεων, κεφ. νηʹ (58), σ. 491, ἑρμηνεύων τὸ χωρίον τοῦτο λέγει τὰ ἑξῆς· «Εἰσί γάρ, εὐνοῦχοι, οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν». Τίνες ὅμως οὗτοι ἀλλ’ ἢ οἱ γενναῖοι Ἀπόστολοι καὶ οἱ μονάζοντες καὶ οἱ καθεξῆς παρθένοι; Ἰωάννης μὲν καὶ Ἰάκωβος υἱοὶ Ζεβεδαίου μείναντες ἐν παρθενίᾳ, καὶ θαυμασίως τὸ κλέος τοῦ στεφάνου τούτου τοῦ ἀγῶνος ἀπενεγκάμενοι· μετ’ αὐτοὺς δὲ ὅσαι μυριάδες ἐν τῷ κόσμῳ μονάζοντες καὶ ἀπὸ Μοναστηρίων (ἴσως Μοναστριῶν) καὶ παρθένων τουτὶ τοῦ ἀγῶνος τὸ κλέος ἀπηνέγκαντο· οἵτινες σώματα γυναικῶν οὐκ ἐμίλησαν, ἀλλ’ ἤθλησαν ἐν ἀγῶνι τελειοτάτῳ, ὡς καὶ Ἠλίας ἐν τῇ Παλαιᾷ Διαθήκη εὑρίσκεται, καὶ Παῦλος λέγων· «λέγω δὲ τοῖς ἀγάμοις καὶ ταῖς χήραις καλὸν αὐτοῖς ἔστιν ἐὰν μείνωσιν ὡς κἀγώ» (Αʹ Κορ. ζʹ 8).

[4] Μάξιμος ὁ Γʹ ὁ Ἱεροσολύμων ἐπατριάρχευσε τῷ 333 μέχρι τοῦ 348· τοῦτον διεδέξατο ὁ ἁγιώτατος Κύριλλος Αʹ 350-386.

[5] Ραγουὴλ ἢ Ἰοθόρ, πενθερὸς τοῦ Μωϋσέως. Αἱ θυγατέρες αὐτοῦ ἐποίμαινον τὰς αἶγας τοῦ πατρός των, ὅταν ὁ Μωϋσῆς φεύγων τὴν ὀργὴν τοῦ Φαραὼ εἰσῆλθεν εἰς τὴν γῆν Μαδιάμ, συναντηθεὶς δὲ μετ’ αὐτῶν καὶ γνωρισθεὶς μετὰ τοῦ πατρός των, ἔπειτα ἀπὸ ἐκδούλευσιν τὴν ὁποίαν παρέσχε πρὸς αὐτάς, ἔλαβεν ὡς σύζυγον μίαν ἐξ αὐτῶν, τὴν Σεπφώραν (ἴδε Ἐξόδου βʹ 15-22).

[6] Βλέπε εἰς τὸ Συναξάριον τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ ἐν σελ. 356-372 τοῦ ἀνὰ χεῖρας τόμου καὶ τὴν ἐν σελ. 356 ὑποσημείωσιν.

[7] «Ἐγὼ γὰρ τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω» (Γαλ. ϛʹ 17).

[8] «Λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὃν ἀποδώσει μοι ὁ Κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ» (Βʹ Τιμ. δʹ 8).