Ὡς δὲ προεχώρησαν εἰς τὰ ἐνδότερα, βλέπουσι θέαμα ξένον καὶ θαυμαστόν, καὶ δι’ ἐκεῖνον ὅστις τὸ λέγει καὶ δι’ ἐκεῖνον ὅστις τὸ ἀκούει, πόσῳ δὲ μᾶλλον δι’ ἐκείνους οἵτινες τὸ ἔβλεπον διὰ τῶν ἰδίων των ὀφθαλμῶν! βλέπουσι, λέγω, ἐναποκειμένην κατὰ τὸ μέσον τοῦ κισσοῦ τὴν ἁγιωτάτην καὶ πάνσεπτον Εἰκόνα τῆς Ἀειπαρθένου καὶ Θεοτόκου, ἔμπλεων δόξης καὶ τηλαυγῶς ἀπαστράπτουσαν· ὅθεν πεσόντες προσεκύνησαν ὑμνοῦντες καὶ εὐλογοῦντες τὸν Θεόν. Ἀλλὰ ποία γλῶσσα δύναται νὰ διηγηθῇ ἢ ποῖος νοῦς ἀνθρώπινος δύναται νὰ κατανοήσῃ ἀξίως πόσης ἐπλήσθησαν εὐφροσύνης, πόσους τότε πρὸς τὸν Θεὸν ἀνέπεμψαν ὕμνους καὶ πόσα πρὸς τὴν Θεοτόκον ἐξεφώνησαν ᾄσματα οἱ θεόληπτοι Πατέρες Συμεὼν καὶ Θεόδωρος; Τελευταῖον δὲ ἐπέλεγον καὶ ταῦτα ταπεινοφρόνως κατανυγόμενοι μετὰ τοῦ Προφήτου· «Ὦ τάλανες ἡμεῖς, ὅτι ἄνθρωποι ὄντες, ψυχὴν καὶ χείλη καὶ στόμα καὶ ὄμματα βέβηλα ἔχοντες, ἠξιώθημεν νὰ ἴδωμεν τοιαῦτα καὶ τοσαῦτα θαυμάσια, καθὼς ηὐδόκησε τὸ ἄπειρον ἔλεος τοῦ Ἁγίου Θεοῦ καὶ ἡ Χάρις τῆς Κυρίας ἡμῶν Θεοτόκου! Εἴη τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος!».
Τοιαύτας καὶ ἄλλας δοξολογικὰς ὑμνῳδίας ἐπιφωνοῦντες οἱ Ὅσιοι, ἀκούουσι φωνῆς ἄνωθεν ἐκ τῆς ἁγίας Εἰκόνος, ἥτις ἐθάρρυνεν αὐτοὺς καὶ παρήγγελλε τὰ πρακτέα καὶ προηγόρευε τὰ μέλλοντα καὶ δι’ αὐτοὺς καὶ διὰ τὸν ἱερὸν τοῦ μεγάλου Σπηλαίου τόπον. Διετέλεσαν δὲ ἐκεῖ τὸ ὑπόλοιπον τῆς ἡμέρας καὶ ὅλην τὴν νύκτα οἱ Πατέρες εἰς παννύχιον στάσιν καὶ προσευχήν. Ἀπὸ δὲ τῆς ἑπομένης πρωΐας χωρίς τινος ἀναβολῆς ἐπεχείρησαν τὰ πρὸς ἀνακάθαρσιν καὶ εὐπρέπειαν τοῦ ἱεροῦ σπηλαίου, ὅπερ, ὡς προείπομεν, ἦτο πλῆρες λόχμης βαθυφύλλο καὶ θάμνων παντοίων καὶ κατεσκευασμένον πανταχόθεν ἐξ ὕλης πυκνοτάτης, καὶ μάλιστα κισσοῦ καὶ τοιούτων ἄλλων περιπλόκων καὶ πολυελίκτων φυτῶν· ταῦτα δὲ πάντα ἔκρινον εὔλογον νὰ ἀφανίσωσι διὰ πυρός. Προσκυνήσαντες λοιπὸν καὶ κατασπασάμενοι τὴν ἁγιωτάτην καὶ θαυματουργὸν Εἰκόνα καὶ ἀναλαβόντες αὐτὴν μετὰ δακρύων χαρᾶς καὶ παντοίων εὐφημιῶν τὴν ἐξέφεραν ἔξω τοῦ σπηλαίου καὶ τὴν ἀπέθεσαν κατὰ μέρος· ἔπειτα βαλόντες πῦρ ἀπετέφρωσαν ἅπασαν τὴν ὕλην. Ἤδη δὲ τοῦ πυρὸς ἀναφθέντος, πρᾶγμα παράδοξον καὶ τῶν ἐφεξῆς θαυμάτων προοίμοιον ἐνήργησεν ἡ ἐν τῇ ἁγίᾳ Εἰκόνι ἐπισκιάζουσα Χάρις τῆς Θεοτόκου, ὅπερ ἀκούσατε.