Ἐκεῖ θέλεις εὕρει τὸν Ἱερὸν Ναὸν τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων Ἀνδρέου, πάλαι μέν ποτε φιλοκάλως ὑπὸ τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν οἰκοδομηθέντα, νῦν δὲ ἐρειπωθέντα καὶ ὑπὸ τῶν κατεχόντων αὐτὸν ὡς μάνδραν προβάτων χρησιμοποιούμενον καὶ τοῦτον ἐκκαθάρισον καὶ ἀνέγειρον καὶ ψυχῶν πάλιν φροντιστήριον ἀνάδειξον αὐτόν, ἐγὼ δὲ θὰ σὲ καθοδηγήσω καὶ θὰ σοὶ προπορεύωμαι καὶ συναντιλήπτωρ καὶ συμβοηθός σου θὰ εἶμαι πρὸς ἐκτέλεσιν τοῦ ἔργου τούτου, καθότι δὲν εἶναι καλὸν νὰ εἶσαι εἰσέτι καὶ νὰ αὐλίζεσαι εἰς τὰς ἐρήμους καὶ νὰ πολεμῇς τοὺς δαίμονας, οἵτινες πρὸ πολλοῦ ἡττηθέντες διὰ τῆς ἀρετῆς σου ἐδραπέτευσαν».
Καταλιπὼν λοιπὸν ὁ θεοπειθὴς καὶ θεάρεστος Εὐθύμιος, ἅμα τῆ θείᾳ ταύτῃ κελεύσει, τὰ ἀκρωτήρια τοῦ Ἄθωνος καὶ συμπαραλαβὼν μετ’ αὐτοῦ δύο ἐκ τῶν μαθητῶν του, Ἰγνάτιον καὶ Ἐφραὶμ καλουμένους, ἔρχεται καὶ πάλιν εἰς τὴν Θεσσαλονίκην. Ὑπεδέχθησαν δὲ τοῦτον οἱ εὐσεβεῖς καὶ φιλομόναχοι Θεσσαλονικεῖς ὥσπερ ἐξ οὐρανίων ἀδύτων ἐπιδημήσαντα Ἄγγελον. Καὶ εὐθὺς ἀμέσως ἐπληροφορήθη παρὰ τῶν γινωσκόντων τὸν ἐκ Θεοῦ ὁρισθέντα ἱερὸν τόπον «Περιστεραὶ» καὶ ὑπὸ τίνων κατέχεται ὁ τόπος οὗτος καὶ πάραυτα ἄνευ ἀργοπορίας τινὸς ἐπιλαμβάνεται διὰ τῆς συνδρομῆς τῶν ἐκεῖσε προσδραμόντων πιστῶν τῆς φιλοκάλου καὶ ὅσον ἦτο δυνατὸν ταχυτέρας καὶ μεγαλοπρεποῦς ἀνεγέρσεως τοῦ ἱεροῦ τούτου ἱδρύματος καὶ θείου σκηνώματος. Φέρει λοιπὸν εἰς πέρας τὴν ὅλην οἰκοδομὴν δι’ ἀτρύτων κόπων, πόνων καὶ μόχθων διὰ δωρεῶν, ὡς εἴρηται, τῶν εὐσεβῶν καὶ φιλομονάχων Θεσσαλονικέων καὶ εἰς ἱερὰν καὶ εὐαγῆ Μονὴν καταρτίζει καὶ ἀναδεικνύει αὐτήν. Παραλείπομεν χάριν συντομίας ἐνταῦθα τὴν ἐξιστόρησιν τῶν ἀγώνων αὐτοῦ, τοὺς ὁποίους κατέβαλε κατὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν τοῦ εὐαγοῦς καὶ σεβασμίου καθιδρύματος, πολεμούμενος ἀείποτε ὑπὸ ὁρατῶν καὶ ἀοράτων πολεμίων τῆς ψυχικῆς σωτηρίας τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν, ὡς συμβαίνει πάντοτε εἰς τοιαύτας περιστάσεις, κατὰ τὰς ὁποίας ἐπιτελεῖται ὑπό τινων οἱαδήποτε ἀγαθοεργία. Οὔτε δυνάμεθα νὰ ἐπεκταθῶμεν εἰς τὴν διήγησιν τῆς φιλευσεβοῦς προθυμίας, μετὰ τῆς ὁποίας ἤρχοντο συναρωγοὶ ἠθικῶς τε καὶ ὑλικῶς οἱ φιλομόναχοι Θεσσαλονικεῖς καὶ οἱ περίοικοι εἰς τὴν ἀνέγερσιν τῆς περικαλλοῦς νέας αὐτῆς Μονῆς. Ταῦτα πάντα διαλαμβάνει καὶ ἀναγράφει μετὰ περισσῆς λεπτολογίας, σαφηνείας καὶ χάριτος λόγου ὁ ἱερώτατος βιογράφος τοῦ Ἁγίου Βασίλειος.