Στρατοκλῆς δέ τις ἀδελφὸς τοῦ Αἰγεάτου, σοφὸς καὶ μαθηματικὸς ἐν Ἀθήναις, μετέβη εἰς Πάτρας νὰ ἐπιτροπεύσῃ τὸν Αἰγεάτην κατὰ τὴν ἀπουσίαν του, ἔχων μεθ’ ἑαυτοῦ ὑπηρέτην τινὰ πιστότατον, τὸν ὁποῖον ἠγάπα ὡς ἀδελφὸν καθὸ φρόνιμον καὶ εἰλικρινῆ. Οὗτος ἐσεληνιάσθη κατὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας καὶ ὑπέφερε τρομερὰ ἀπὸ τὰ δαιμόνια, ἐλυπεῖτο δὲ ὁ Στρατοκλῆς διὰ τὴν ἀσθένειαν αὐτοῦ τόσον ὥστε καὶ μέχρις ὀδυρμῶν καὶ κλαυθμῶν ἔφθασεν· οὐδεὶς δὲ τῶν ἰατρῶν ἠδύνατο νὰ σώσῃ τὸν δυστυχῆ αὐτὸν ὑπηρέτην.
Ταῦτα μαθοῦσα ἡ γυνὴ τοῦ Αἰγεάτου Μαξιμίλλα προσεκάλεσε κατ’ οἶκον τον ἀνδράδελφον αὐτῆς Στρατοκλῆν, καὶ εἶπεν Ἀνδράδελφε, εἶναι ἀδύνατον νὰ ἰατρευθῇ καὶ θεραπευθῇ ὁ πιστὸς αὐτὸς δοῦλος σου μὲ ὅλους τοὺς ἰατροὺς καὶ ἰατρικὰ τοῦ κόσμου· εἰς μάτην θὰ ὑπάγωσι τὰ ἔξοδά σου. Εἰς τὴν πόλιν μας εἶναι ἕνας ξένος ἰατρός, ὀνόματι Ἀνδρέας, ὁ ὁποῖος θεραπεύει ὅλας τὰς ἀσθενείας ἄνευ μισθοῦ· αὐτὸν πρέπει νὰ φέρῃς καὶ εἶμαι βεβαία ὅτι ἀμέσως θέλει τὸν θεραπεύσει καὶ ἀπαλλάξει ἐκ τῆς ἐπικινδύνου ταύτης ἀσθενείας του· διότι καὶ ἐγὼ εἰς βαρυτάτην ἀσθένειαν ὑποπέσασα καὶ μυρίας ὅσας θυσίας καὶ ἰατροὺς καὶ ἰατρικὰ ἔκαμεν ὁ ἀδελφός σου Αἰγεάτης ἵνα μὲ σώσῃ ἐκ τοῦ κινδύνου, ὅμως δὲν ἠδυνήθη οὐδεὶς ἄλλος, εἰμὴ μόνος ὁ ξένος οὗτος ἰατρός, μὲ ἕνα λόγον μὲ ἰάτρευσε καὶ ἤδη εὑρίσκομαι εἰς πληρεστάτην ὑγείαν». Ταῦτα ἀκούσας ὁ σοφὸς καὶ πεπαιδευμένος τῶν Ἀθηνῶν Στρατοκλῆς, προσεκάλεσεν ἀμέσως τὸν Ἅγιον· ἅμα δὲ εἰσῆλθεν ὁ Ἀπόστολος εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Στρατοκλέους, ὤ τοῦ θαύματος! πάραυτα ἀνεχώρησαν τὰ δαιμόνια ἐκ τοῦ ὑπηρέτου ἐκείνου, ὅστις ἀμέσως ἐγένετο ὑγιής. Τὸ θαῦμα τοῦτο ἰδόντες ὁ Στρατοκλῆς καὶ ἡ Μαξιμίλλα δὲν ἄφησαν νὰ παρέλθῃ καιρός, ἀλλ’ ἀναθεματίσαντες τὴν ἀρχαίαν ἐκείνην πλάνην, ἐδόξασαν τὸν Θεὸν καὶ ἐγένοντο Χριστιανοί, βαπτισθέντες, ὑπὸ τοῦ Ἀποστόλου, οἵτινες ἀπ’ ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἦσαν ἀχώριστοι ἀπὸ τὸν Ἅγιον Ἀνδρέαν, καθ’ ἑκάστην διδασκόμενοι παρ᾽ αὐτοῦ τὸν λόγον τῆς ἀληθείας καὶ τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως.
Μετά τινας ἡμέρας ἐπέστρεψεν ἐκ Ρώμης ὁ ἀνθύπατος Αἰγεάτης καὶ ἠθέλησε νὰ συνευρεθῇ μετὰ τῆς γυναικός του Μαξιμίλλας, ἐκείνη δὲ βαπτισμένη οὖσα ὑπὸ τοῦ Ἁγίου καὶ μὴ θέλουσα συγκοινωνίαν μετὰ τοῦ ἀσεβοῦς καὶ ἀβαπτίστου ἀνδρός της Αἰγεάτου, κατ’ ἀρχὰς μὲν προσεποιήθη τὴν ἀσθενῆ μετὰ ταῦτα δὲ ἰδοῦσα ὅτι δὲν ἠδύνατο νὰ κρύπτηται μέχρι τέλους, ἐφανερώθη·