Ἕτερός τις λεπρὸς κατάκοιτος παρὰ τὴν θάλασσαν εἰς τὴν ἄμμον, ἔξω τῆς πόλεως Πατρῶν, εἰς κίνδυνον εὑρισκόμενος, πιστεύσας ἅμα ἀκούσας τὸν Ἅγιον Ἀνδρέαν, ἰάθη ἐντελῶς, ἂν καὶ εἶχε τὴν λέπραν τοῦ Ἰώβ, καὶ ἐβαπτίσθη ἀμέσως, γενόμενος ἀκόλουθος τοῦ Ἀποστόλου, ἀκολουθῶν αὐτὸν παντοῦ καὶ πάντοτε καὶ κηρύττων μεγαλοφώνως ὡς κήρυξ τὴν δύναμιν τοῦ Ἁγίου καὶ τὴν πίστιν εἰς τὸν Χριστόν. Τοιουτοτρόπως, διὰ πολλῶν διδαχῶν καὶ διὰ τῶν ἀποστολικῶν του κηρυγμάτων ὡς καὶ διὰ πολλῶν θαυμάτων ὡδήγησεν ὁ Ἅγιος ἅπαντας τοὺς κατοίκους τῆς πόλεως τῶν Πατρῶν εἰς τὴν θεογνωσίαν τῆς Χριστιανικῆς πίστεως. Χαίρων λοιπὸν καὶ ἀγαλλόμενος ὁ Ἅγιος διὰ τὰς σῳζομένας ψυχάς, ἐδόξαζε πάντοτε τὸν ἀγαθοδότην Θεόν.
Μετὰ ταῦτα, οἱ Χριστιανοὶ διὰ τῶν ἰδίων χειρῶν αὐτῶν κατέστρεψαν τοὺς ναοὺς τῶν εἰδώλων, αὐτοὶ οἱ ἴδιοι κατέσπασαν ὅλα τὰ εἴδωλα καὶ αὐτοὶ κατέκαυσαν τὰ ἀρχαῖα Ἑβραϊκὰ βιβλία ὡς παραίτια τῆς πλάνης καὶ τῆς εἰδωλολατρίας τῶν ἀνθρώπων. Συνάξαντες εἶτα οἱ κάτοικοι τοὺς θησαυρούς των ἔρριψαν αὐτοὺς εἰς τοὺς πόδας τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου· ὁ δὲ Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ, τοὺς μὲν θησαυροὺς τῶν ἀνθρώπων δὲν ἐδέχθη, τὴν προθυμίαν δὲ καὶ τὴν καλὴν διάθεσιν αὐτῶν ἐπαινέσας καὶ τὴν ἀγαθὴν γνώμην τῶν Πατρέων ἀποδεξάμενος, διέταξε μέρος μὲν τῶν πρὸ τῶν ποδῶν του ἐρριμμένων θησαυρῶν νὰ μοιράσουν εἰς τοὺς ἐνδεεῖς καὶ πτωχούς, μέρος δὲ ἐξ αὐτῶν νὰ διαθέσωσι διὰ τὴν οἰκοδόμησιν Ἐκκλησίας, εἰς τὴν ὁποίαν νὰ εἰσέρχωνται οἱ Χριστιανοὶ διὰ νὰ δοξάζωσι τὸν Χριστόν. Ἐντὸς ὀλίγου ὁ Ναὸς ᾠκοδομήθη μεγαλοπρεπέστατος, ἐσυνάζοντο δὲ εἰς αὐτὸν οἱ Πατρεῖς λειτουργούμενοι καὶ ἁγιαζόμενοι ὑπὸ τῶν χειροτονηθέντων παρὰ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου Ἐπισκόπων καὶ Ἱερέων. Ἔτρεχον δὲ ἀκούοντες καὶ τὴν μελίρρυτον διδαχὴν τοῦ Ἁγίου, διότι καθ’ ἑκάστην ἐδίδασκε τὰς Γραφὰς καὶ ἡρμήνευε τοὺς Προφήτας, ὁμοῦ δὲ μὲ τὴν λοιπὴν διδασκαλίαν του ἀπεδείκνυε καὶ ὅτι εἷς καὶ μόνος εἶναι ὁ Θεὸς ὁ κατὰ τοὺς ἐσχάτους χρόνους κατελθὼν ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθεὶς ἐκ τῆς Ἁγίας Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας, διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων.
Μετ’ ὀλίγον καιρόν, ὁ προρρηθεὶς ἀνθύπατος Αἰγεάτης, τοῦ ὁποίου ἡ γυνὴ Μαξιμίλλα ἰατρεύθη ὑπὸ τοῦ Ἀποστόλου, ἀπῆλθεν εἰς Ρώμην πρὸς τὸν Καίσαρα, ἵνα δώσῃ λόγον τῶν ἐν τῇ ὑπηρεσίᾳ πράξεών του καὶ νὰ λάβῃ ἑπομένως πάλιν τὴν ἐξουσίαν παρὰ τοῦ Καίσαρος.