Ὤ τῆς ἀτόπου τόλμης καὶ τοῦ βδελυροῦ ἐγχειρήματος! ὁ φονεὺς ἐφάνη ποιμενάρχης, ὅστις ἔλαβε τρεῖς γυναῖκας ὁ ἀλιτήριος καὶ κἂν νὰ γίνῃ Ἱερεὺς εἰδωλολατρῶν δὲν ἦτο ἄξιος, ἀλλὰ ὁ κακόδοξος τὸν ἐψήφισε διὰ νὰ ἔχῃ αὐτὸν ὁμόφρονα, νὰ ἀφανίσουν τὰς ἁγίας Εἰκόνας οἱ ἐναγεῖς καὶ παμμίαροι. Ἔστειλε λοιπὸν εἰς ὅλας τὰς πόλεις καὶ χώρας γράμματα, νὰ συναχθοῦν εἰς τὸ Βυζάντιον οἱ Ἐπίσκοποι, νὰ κάμουν κατὰ τῶν σεπτῶν Εἰκόνων μιαρὰν Σύνοδον. Καὶ τίς δύναται νὰ διηγηθῇ πόσας ἀτοπίας ἐτέλεσαν οἱ ἀνόσιοι; Ἐξήλειψαν ἀπὸ τοὺς τοίχους τῶν θείων Ναῶν τὰ ἐκτυπώματα πάντων τῶν Ἁγίων, τὰ Ἅγια κατεπάτουν, τὰς Εἰκόνας τοῦ Χριστοῦ, τῆς Θεοτόκου καὶ τῶν λοιπῶν Ἁγίων, ἔκαιον εἰς τὸ πῦρ οἱ τοῦ πυρὸς κληρονόμοι καὶ τελείως τὰς ἐξηφάνιζον ἢ τὰς ἔχριον μὲ ἄσβεστον νὰ μὴ φαίνωνται, ἢ ἔξεον τὰ χρώματα καὶ τὰ μορφώματα τῶν Ἁγίων καὶ ἔμενον μόνον αἱ σανίδες ἄχρηστοι.
Ὤ τόλμης δαιμονιώδους! ὅπου ἦτο ἱστορημένον κανὲν δένδρον, ἢ πετεινόν, ἢ θηρίον, ἢ ἄλλο ὅμοιον, τὸ ἄφηναν, οἱ ἄχρηστοι, τοῦ δὲ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων τὰς μορφὰς τελείως ἠφάνιζον· ὅθεν ἔμεινεν ἡ Ἐκκλησία ἐστερημένη πάσης εὐπρεπείας, καὶ ἐφαίνετο ὡς Νύμφη χηρεύουσα, στυγνὴ καὶ ἄκοσμος. Ὢ τῆς συμφορᾶς! ποία γλῶσσα νὰ ἐξηγήσῃ καὶ ποία ἀκοὴ νὰ ἀκούσῃ πράως τοιαύτην ἀξίαν θρήνων διήγησιν; Τὰς θύρας τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ «ἐν πελέκει καὶ λαξευτηρίῳ κατέρραξαν» (Ψαλμ. ογ’ 6), καὶ τὸ Ἁγιαστήριον ἐνέπρησαν· ὅλοι δὲ οἱ εὐσεβεῖς εἶχον μεγάλην λύπην, τὴν δεινὴν ταύτην συμφορὰν ὀδυρόμενοι καὶ μάλιστα τὸ τάγμα τῶν Μοναχῶν, ἐπειδὴ αὐτοὶ ἦσαν ἀπὸ τοὺς ἄλλους πλέον εὐλαβεῖς καὶ Ὀρθόδοξοι, τοὺς ὁποίους ἐξώρισαν ὄχι μόνον ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολιν, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰς λοιπὰς χώρας τῆς Εὐρώπης καὶ Βιθυνίας, καὶ μόνον εἰς τὸ βουνὸν τοῦ Αὐξεντίου εὕρισκον καταφύγιον, τοὺς ὁποίους ὑπεδέχετο ἀσμένως ὁ θεῖος Στέφανος καὶ τοὺς παρηγόρει νὰ μὴ πικραίνωνται, μὲ σοφοὺς λόγους παρακινῶν αὐτοὺς νὰ ἵστανται εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν ἀσάλευτοι καὶ νὰ ἐλπίζουν εἰς τὸν Θεόν, ὅστις ἔμελλε νὰ εἰρηνεύσῃ πάλιν τὴν Ἐκκλησίαν του, τοὺς δὲ αἱρετικοὺς νὰ διασκορπίσῃ τάχιστα. Διὰ τοιούτων καὶ ἄλλων ὁμοίων λόγων παρηγορῶν αὐτοὺς τοὺς ἀπέλυεν ἐν εἰρήνῃ καὶ τοὺς συνεβούλευε νὰ δίδουν τόπον εἰς τὴν ὀργήν, καὶ νὰ πηγαίνουν εἰς τόπον μακρινὸν ἀπὸ τὸ Βυζάντιον, νὰ μὴ τοὺς δίδουν ἐνόχλησιν οἱ κακόδοξοι καὶ οὕτως ἐποίησαν.