ΣΤΕΦΑΝΟΣ ὁ ἐν Ἁγίοις Πατὴρ ἡμῶν ὁ Νέος, ὁ διὰ πασῶν τῶν ἀρετῶν πεπλουτισμένος, ἦτο ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολιν, εἰς τὴν ὁποίαν ἐγεννήθη κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Βασιλέως Ἀναστασίου Β’ τοῦ καὶ Ἀρτεμίου καλουμένου, τοῦ βασιλεύσαντος ἐν ἔτει ψιγ’-ψιε’ (713-715). Εἶναι δὲ πράγματι μέγας πλοῦτος καὶ θεῖον πρᾶγμα ἡ ἀρετὴ καὶ πολλῶν ἐγκωμίων ἀξία ἀληθῶς, ὄχι μόνον διότι ἀνταμείβει τοὺς φίλους της φιλοτίμως, ἀλλὰ καὶ διότι μόνον δι’ αὐτῶν τῶν ἐγκωμίων δύναται νὰ σύρῃ πρὸς τὸ μέρος της τοὺς φίλους της ἐξάπτουσα τὸν ζῆλον εἰς τὰς ψυχὰς καὶ τὰς καρδίας αὐτῶν. Ἐπαινοῦντες δὲ τοὺς φιλαρέτους καὶ διηγούμενοι προθύμως τὸν βίον αὐτῶν, δεικνύομεν πρὸς αὐτοὺς εὐγνωμοσύνην καὶ εὐλάβειαν καὶ παρακινοῦμεν καὶ ἄλλους νὰ μιμῶνται αὐτούς. Ἐπειδὴ λοιπὸν εἷς ἐκ τούτων εἶναι καὶ ὁ μακάριος Στέφανος, ἄριστος εἰς ὅλα καὶ τῆς ἀρετῆς ἐραστὴς περιφανής, ἄς διηγηθῶμεν λεπτομερῶς τὴν γέννησιν και ἀνατροφὴν αὐτοῦ, τὰ ἀσκητικὰ παλαίσματα καὶ τὰ μαρτυρικὰ τρόπαιά του ὡς καὶ τὰ διαπρεπῆ ἀριστεύματα αὐτοῦ.
Οὗτος λοιπὸν ὁ σπουδαῖος καὶ ἐπίσημος βλαστὸς ἐγεννήθη ἐν Κωνσταντινουπόλει, ὡς εἴπομεν, ἀπὸ γονεῖς φιλοθέους καὶ Ὀρθοδοξοτάτους, πλουσίους κατὰ τὴν περιουσίαν, κατὰ δὲ τὴν ψυχὴν πλουσιωτέρους. Οὗτοι δίδοντες ἐλεημοσύνας εἰς πένητας καὶ φοιτῶντες εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, ἤκουαν τὴν ἱερὰν Λειτουργίαν, παρεκάλουν δὲ τὸν Θεὸν ἵνα τοὺς χαρίσῃ παιδίον ἄρρεν, διότι εἶχον δύο θυγατέρας πρὶν ἢ γεννήσωσι τὸν Στέφανον. Ἡ μήτηρ αὐτοῦ ἐκαλεῖτο Ἄννα καὶ μετέβαινεν εἰς τὸν Ναὸν τῶν Βλαχερνῶν πολλάκις καὶ παρεκάλει τὴν Παναγίαν Θεοτόκον νὰ τῆς χαρίσῃ υἱὸν κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν της. Μίαν λοιπὸν Παρασκευήν, κατὰ τὴν ὁποίαν εἶχον παννυχίδα, ηὔξησεν ἡ Ἄννα τὴν δέησιν εἰς τὸν ρηθέντα Ναὸν, καὶ παρεκάλει τὴν Παναγίαν μὲ δάκρυα, ἵνα γεννήσῃ ἄρρεν τέκνον καὶ νὰ τὸ ἀφιερώσῃ εἰς τὸν Ναόν της· εἰς τὸ τέλος δὲ τῆς προσευχῆς ἀπεκοιμήθη ὀλίγον καὶ βλέπει καθ᾽ ὕπνον γυναῖκα τινὰ ὡραίαν καὶ πάγκαλον, ἥτις ἤγγισε τοὺς πόδας αὐτῆς καὶ τῆς λέγει· «Ὕπαγε εἰς εἰρήνην καὶ θέλεις συλλάβει υἱόν, ὡς ἐζήτησας». Τότε ἡ Ἄννα ἐξύπνησε καὶ ἀνεχώρησε χαίρουσα διὰ τὸ ποθούμενον ἄγγελμα.