Ἀφοῦ δὲ παρῆλθε καιρὸς καὶ ἐνηλικιώθη τὸ παιδίον, παρεκάλει τὸν Ἡγούμενον νὰ τὸν χειροτονήσῃ Διάκονον, ἀλλ’ αὐτὸς δὲν ἐδέχετο, γνωρίζων ὅτι ἦτο ἀνευλαβὴς εἰς τὰ θεῖα καὶ ἀμελέστατος. Ὁ δὲ νέος ἠπείλησε τὸν Ἡγούμενον, ὅτι θὰ τοῦ κάμῃ ζημίαν μεγάλην· ταῦτα δὲ εἰπών, ἔκλεψε τὸ κιβώτιον, τὸ ὁποῖον εἶχε τὸν μυελὸν τοῦ Ἁγίου καὶ ἔδραμεν εἰς τὸν βασιλέα λέγων· «Ὁ Ἡγούμενός μου καὶ ὁ Θεόδωρος, τὸν ὁποῖον ἐξώρισες εἰς τὴν Σικελίαν, προσκυνοῦσι τὰ λείψανα τῶν κακούργων, τοὺς ὁποίους φονεύεις, σὲ ὀνομάζουσι δὲ νέον ἀποστάτην καὶ τύραννον· διὰ νὰ πιστωθῇς δὲ τὴν ἀλήθειαν σοῦ ἔφερα τοῦτο τὸ κιβώτιον». Ὁ δὲ βασιλεὺς ἐθυμώθη καὶ εἶπεν εἰς τὸν νέον νὰ φυλάττῃ μετὰ προσοχῆς τὸ κιβώτιον, ἕως ἄλλην του πρόσταξιν, τὸν δὲ Ἡγούμενον ἐφυλάκισε δεδεμένον χεῖρας καὶ πόδας μὲ ἅλυσον· ἔστειλε δὲ καὶ ἔφεραν ἀπὸ τὴν Σικελίαν τὸν Θεόδωρον, τὸ ὁποῖον πρότερον ἐξώρισε, διότι τὸν ἐσυκοφάντησαν ὅτι προσεκύνει τὰς ἁγίας Εἰκόνας καὶ παραστήσας τὸν παῖδα ἔμπροσθεν τοῦ Ἡγουμένου καὶ τοῦ Θεοδώρου καὶ ἐλέγχων αὐτούς, ἠρνήθησαν λέγοντες, ὅτι δὲν ἤξευραν τίποτε· τότε προστάσσει τὸ παιδίον ὁ τύραννος νὰ φέρῃ τὸ κιβωτίδιον, τοῦτο ὅμως ἔγινεν, ὤ τοῦ θαύματος! ἄφαντον ἕως τὴν σήμερον.
Ὁ δὲ πονηρότατος τύραννος, ὅταν εἶδε ὅτι δὲν εὑρέθη τὸ κιβώτιον, ἐγνώρισεν ὅτι ἦτο θαῦμα· ὅθεν διὰ νὰ μὴ αὐξήσῃ ἡ δόξα τοῦ Ἁγίου καὶ λέγουν ὅτι ἐθαυματούργησεν, ἔρριψε τὸ πταίσιμον ὅλον εἰς τὸν συκοφάντην, ὅτι τοὺς διέβαλε ψευδῶς, καὶ αὐτοὺς μὲν ἀφῆκεν ὡς ἀναιτίους χωρὶς παίδευσίν τινα, τὸ δὲ παιδίον ἔδειρεν ὡς ψεύστην καὶ ἐξώρισε καὶ οὕτως ἐρρίφθη εἰς τὸν λάκκον, τὸν ὁποῖον διὰ τοὺς ἄλλους κατεσκεύασεν. Οὕτω λοιπόν, ὅσοι ἠδίκησαν τὸν Ἅγιον ἔλαβον εἰς τοῦτον τὸν κόσμον τὸν ἀρραβῶνα τῆς αἰωνίου κολάσεως. Ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὁ Κοπρώνυμος ἀπέθανε κακὸν θάνατον, καθὼς εἰς τὸν χρονογράφον φαίνεται· διότι, ὅτε μετέβη εἰς τὸν κατὰ τῶν Βουλγάρων πόλεμον, ἦλθεν εἰς αὐτὸν ὀργὴ θεϊκὴ καὶ ἔπαθεν εἰς τὰ σκέλη δεινὴν ἀσθένειαν, ἡ ὁποία τὸν ἔκαιεν ὡς πῦρ τῶν ἀνθράκων καὶ οὕτως ὁ κακὸς κακῶς ἐξέψυξε καὶ ἔδωκε δίκην τῶν ἀδίκων του πράξεων· διότι ὁ δίκαιος κριτὴς δὲν ἀφήνει κακουργίαν ἀπαίδευτον, εἰς δόξαν αὐτοῦ καὶ μεγαλοπρέπειαν. ᾯ πρέπει τιμὴ καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.