Ταῦτα εἰπόντος ἐκείνου ἔκλαιον ἅπαντες· ἄλλος δέ τις ἀπὸ τὴν ἱερὰν συνοδείαν ἐκείνην, ὅστις ἦτο Ἱερομόναχος ἀπὸ τὸ Μοναστήριον τῆς Πελεκητῆς καὶ εἶχον κόψει τὴν ρῖνα του, τὰ δὲ γένειά του εἶχον χρισμένα μὲ πίσσαν καὶ νάφθαν, ἔτι δὲ καὶ κατακεκαυμένον τὸν εἶχον διὰ τὴν εὐσέβειαν, ὀνομαζόμενος Θεοστήρικτος, ἰδὼν ὅτι ὁ Ἅγιος ἠγάπα νὰ ἀκούῃ τὰς περὶ τῶν Ἁγίων Ὁμολογητῶν διηγήσεις, ἠγέρθη καὶ εἶπε ταῦτα· «Τὴν ἁγίαν καὶ Μεγάλην Πέμπτην ἐνῷ ἐλειτουργούσαμεν εἰς τὸ Μοναστήριον, ἔρχεται ὁ ἡγεμὼν τῆς Ἀσίας Μιχαὴλ Λαχανοδράκων, τὸν ὁποῖον ἐπονομάζουσι Μηχανοδράκοντα διὰ τὴν ὠμότητά του καὶ εἰσελθὼν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν μὲ πολλοὺς στρατιώτας, ἀνέτρεψε τὴν Ἱερὰν Μυσταγωγίαν ὁ ἐναγὴς καὶ ἔδεσε τοὺς ἐκλεκτοτέρους Μοναχούς, τριάκοντα ὀκτὼ τὸν ἀριθμόν, τοὺς δὲ ἄλλους ἔδειρε καὶ διαφόρως ἐβασάνισε, κόπτων τὴν ρῖνά των πρότερον καὶ χρίσας μὲ πίσσαν τὰ γένεια, ἀπὸ τοὺς ὁποίους εἷς εἶμαι καὶ ἐγὼ καθὼς, μαρτυρεῖ ἡ ὄψις μου. Εἰς ταῦτα δὲν ἐχόρτασεν ὁ παράνομος, ἀλλὰ τὸ Μοναστήριον ὅλον μὲ τὰς Ἐκκλησίας κατέκαυσε, τοὺς δὲ τριάκοντα ὀκτὼ Πατέρας ἔβαλεν εἰς θόλον τινὰ παλαιοῦ λουτροῦ, καὶ κτίσας τὴν θύραν, ἀφῆκεν αὐτοὺς ἐκεῖ καὶ ἀπέθανον ἀπὸ τὴν πεῖναν».

Ταῦτα ἀκούοντες οἱ Πατέρες ἐδάκρυσαν, καὶ παρεκάλεσαν τὸν Ἅγιον νὰ τοὺς εἴπῃ λόγον τινὰ παρακλήσεως, ὅστις ἐστέναξεν ἐκ μέσου τῆς καρδίας καὶ λέγει πρὸς αὐτούς· «Ἀδελφοὶ καὶ Πατέρες, πρέπει νὰ λάβωμεν τὸν στέφανον τῆς ὑπομονῆς. Ἐὰν δὲ μᾶς παραδώσουν οἱ ἀσεβεῖς εἰς πῦρ, ἢ ξίφος, ἢ βυθόν, ἢ κρημνόν, ἢ εἰς ἄλλον σκληρότερον θάνατον, νὰ ὑπομείνωμεν προθύμως καθὼς καὶ οἱ πρότεροι ἡμῶν ἔπαθον, Πέτρος ὁ Ὁσιώτατος, τὸν ὁποῖον κατέκοψαν διὰ τὴν Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ ἀνηλεῶς καὶ Ἰωάννης ὁ τῆς Μοναγρίας Ἡγούμενος, τὸν ὁποῖον ἔκλεισαν εἰς σάκκον, καὶ δένοντες εἰς αὐτὸν λίθον βαρὺν ἐβύθισαν εἰς τὸ πέλαγος. Μὲ ποίους λόγους νὰ διηγηθῶ τὰς διαφόρους βασάνους, τὰς ὁποίας ὑπέμειναν οἱ μακάριοι; Αὐτοὺς ἂς μιμηθῶμεν καὶ ἡμεῖς διὰ νὰ θησαυρίσωμεν πλοῦτον ἄμετρον μὲ ὀλίγην κακοπάθειαν, διότι ὅσα κακὰ πάθωμεν ἐδῶ πρόσκαιρα, δὲν εἶναι ἄξια νὰ τὰ συγκρίνωμεν μὲ τὴν μέλλουσαν δόξαν τοῦ Παραδείσου». Αὐτὰ καὶ ἕτερα ὅμοια ἔλεγεν ὁ ἀοίδιμος Στέφανος, διὰ νὰ προθυμοποιῇ τοὺς συνδεσμώτας καὶ συγκαταδίκους εἰς τὸν θάνατον.