Ὁ δὲ Ἅγιος εἶπε ταῦτα πρὸς τὸν Κάλλιστον· «Ἄκουσον, κύριε πατρίκιε· εἰς ἐμὲ ἡ ζωὴ μου εἶναι ὁ Χριστός, κατὰ τὸν Ἀπόστολον, καὶ εἶμαι ἕτοιμος διὰ τὴν Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ νὰ λάβω τὸν θάνατον λοιπόν, ἐὰν ἔχω ἕνα κοχλιάριον αἵματος ἀκόμη, ἂς χυθῇ καὶ αὐτὸ διὰ τὸν Χριστόν μου· πλὴν ἀναγνώσατέ μου τὸν ὅρον τῆς Συνόδου σας, νὰ ἴδω ποῦ στηρίζετε τὴν καταστροφὴν τῶν ἁγίων Εἰκόνων σεῖς οἱ νεώτεροι». Τότε ὁ Κωνσταντῖνος τῆς Νικομηδείας ἀνέγνωσε τὴν ἀρχὴν οὕτω λέγων· «Ὄρος τῆς ἁγίας καὶ οἰκουμενικῆς ἑβδόμης Συνόδου». Ὁ δὲ Ἅγιος ἁρπάσας τὸν λόγον, ἔκαμε νεῦμα νὰ σιωπήσουν ὅλοι, καὶ λέγει πρὸς αὐτούς· «Ὦ μέγα ψεῦμα! κακὸν θεμέλιον ἐβάλετε καὶ κακὴν οἰκοδομὴν ἐτελέσατε· σεῖς κατεπατήσατε τὰ Ἅγια, καὶ τὴν Συνοδόν σας ἁγίαν καὶ οἰκουμενικὴν ἐπωνομάσατε; ὤ τῆς ἀτοπίας! οἱ τέσσαρες Πατριάρχαι, ὁ Ρώμης, ὁ Ἀλεξανδρείας, ὁ Ἀντιοχείας καὶ ὁ Ἱεροσολύμων οὔτε ἦσαν παρόντες, οὔτε ἀντεπροσωπεύθησαν εἰς αὐτήν, εἰμὴ μόνον ὁ Κωνσταντινουπόλεως, καὶ σεῖς τὴν λέγετε ψευδῶς οἰκουμενικήν; ἐὰν αὐτὴ δὲν συμφωνῇ μὲ τὰς ἄλλας ἕξ, πῶς ἑβδόμην τὴν ὀνομάζετε, καὶ ἐγράψατε ὅλα τὰ ἐναντία τῶν ἓξ Ἁγίων Συνόδων;».

Λαβὼν τότε τὸν λόγον ὁ Τρικάκκαβος λέγει· «Καὶ ποῖον δόγμα τῶν Συνόδων ἠθετήσαμεν;». Εἰς ταῦτα ἀποκριθεὶς ὁ Ἅγιος εἶπεν· «Δὲν συνηθροίσθησαν εἰς ἁγίας Ἐκκλησίας ὅλαι οἱ Σύνοδοι; ἡ Α’ εἰς τὴν τῆς Νικαίας Μητρόπολιν, ἡ Β’ εἰς τὴν Ἁγίαν Εἰρήνην εἰς τὸ Βυζάντιον, ἡ Γ’ εἰς τὸν Ἅγιον Ἰωάννην τὸν Θεολόγον εἰς τὴν Ἔφεσον, ἡ Δ’ εἰς τὴν Ἁγίαν Εὐφημίαν τῆς Χαλκηδόνος, ἡ Ε’ καὶ ἡ Ϛ’ ἐν Κωνσταντινουπόλει εἰς τὸν Ναὸν τῆς Ἁγίας Σοφίας! Εἰς αὐτοὺς ὅλους τοὺς Ναοὺς δὲν ἦσαν Εἰκόνες Ἁγίων; πῶς δὲν τὰς καθῄρεσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες; ἀποκρίθητι εἰς τοῦτο, Ἐπίσκοπε». Ὁ δὲ εἶπεν· «Οὕτως ἔχει ἡ ἀλήθεια». Τότε ὁ Ἅγιος ὑψώσας πρὸς τὸν οὐρανὸν τὰς χεῖρας καὶ τὰ ὄμματα ἐβόησε λέγων· «Ὅστις δὲν προσκυνεῖ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, περιγραπτὸν εἰς Εἰκόνα κατὰ τὸ ἀνθρώπινον, νὰ εἶναι ἀναθεματισμένος καὶ ἡ μερὶς αὐτοῦ μετὰ τῶν Ἰουδαίων, οἵτινες ἐσταύρωσαν τὸν Κύριον». Θαυμάζοντες λοιπὸν τὴν παρρησίαν τοῦ Ὁσίου οἱ ἀντικείμενοι, καὶ μὴ δυνάμενοι νὰ ἐναντιωθῶσι, τὸν ἐφυλάκισαν, καὶ ἐπιστρέψαντες κατῃσχυμμένοι εἰς τὸν τύραννον, ἀνήγγειλαν ἅπαντα· ὁ δὲ ἐθυμώθη, καὶ ἐπρόσταξε νὰ ἐξορίσωσι τὸν Ἅγιον εἰς τὴν Προικόννησον· ἔκαμε δὲ εἰς τὸ Μοναστήριον τοῦ Φιλιππικοῦ ἡμέρας ἑπτὰ νῆστις καὶ τοῦ ἔπεμπε μὲν ὁ βασιλεὺς φαγητά, ὁ Ἅγιος ὅμως δὲν τὰ ἐδέχετο, ἀλλὰ τὰ ἐπέστρεφεν ὀπίσω.