Ταῦτα ἀκούσας ὁ πασᾶς ἐπῆγε καὶ τὰ εἶπεν εἰς τὸν τύραννον καὶ ἐκεῖνος παρευθὺς θυμωθεὶς ἔστειλε τοὺς φονεῖς καὶ τοὺς εἶπεν· «Ἐὰν κάμετε τρόπον ν’ ἀρνηθοῦν αὐτοὶ τὸν Χριστόν, μεγάλης τιμῆς θὰ σᾶς ἀξιώσω». Ἐπῆγαν λοιπὸν ἐκεῖνοι πρὸς τὸν Ὅσιον καὶ τοῦ εἶπαν τὴν παραγγελίαν τοῦ τυράννου καὶ ἔκαμαν κάθε τρόπον, πότε μὲ κολακείας καὶ πότε μὲ ὑποσχέσεις καὶ πότε μὲ ἀπειλάς, ἐλπίζοντες οἱ ὠμότατοι νὰ τοὺς φέρουν εἰς τὴν ψευδῆ των θρησκείαν διὰ νὰ λάβουν τὰς τιμὰς ὅπου τοὺς ὑπεσχέθη ὁ βασιλεύς. Οἱ δὲ Ἅγιοι καὶ οἱ τρεῖς μὲ μίαν καρδίαν, γλῶσσαν καὶ φωνὴν ἐβόησαν λέγοντες· «Μὴ γένοιτο, Χριστὲ Βασιλεῦ ἡμῶν, νὰ ἀρνηθῶμεν τὸν Κύριον τῆς δόξης καὶ Βασιλέα τῶν βασιλευόντων καὶ νὰ πιστεύσωμεν τὸν ψεύστην καὶ πλάνον καὶ ἐχθρόν σου». Καὶ ταῦτα ὡς ἤκουσαν οἱ φονεῖς, ἦλθον καὶ εἶπον τοῦ τυράννου· «Οἱ ἄνθρωποι, εἰς τοὺς ὁποίους μᾶς ἔστειλες, κράτιστε βασιλεῦ, διὰ νὰ τοὺς καταπείσωμεν ν’ ἀρνηθοῦν τὸν Χριστόν, ὄχι μόνον δὲν τὸν ἀρνοῦνται, ἀλλὰ καὶ τὸν προφήτην, τὸν ὁποῖον πιστεύομεν ἡμεῖς, αὐτοὶ τὸν ὀνομάζουν πλάνον καὶ ἀπατεῶνα καὶ ἡμᾶς, οἵτινες τὸν πιστεύομεν, μᾶς λέγουν ὅτι εἴμεθα τελείως ἀπωλεσμένοι».

Ἀκούσας ταῦτα ὁ τύραννος ἐθυμώθη καὶ προσέταξε, νὰ φέρουν τοὺς τρεῖς Ὁσιομάρτυρας καὶ νὰ ξέσουν τὰς σάρκας των μὲ σιδηροῦς ὄνυχας, εἰπών· «Ἐὰν κάμουν τὸ πρόσταγμά μου καὶ ἀρνηθοῦν τὸν Χριστόν, νὰ ἐλευθερωθοῦν ἀπὸ τὰς παιδείας, εἰ δὲ νὰ παιδευθοῦν». Καὶ λέγων αὐτὰ ἤρχισαν οἱ δήμιοι καὶ ἄλλος ἔξεε τὰς σάρκας τῶν Ἁγίων, ἄλλος ἔκρουε τὰς σιαγόνας των, καὶ ἄλλος ἐβάστα κρέας καὶ ἠνάγκαζε τοὺς Ἁγίους νὰ φάγουν, γνωρίζοντες ὅτι οἱ Μοναχοὶ δὲν τρώγουν κρέας. Καὶ τόσον τοὺς ἐβασάνισαν οἱ κατηραμένοι, ὥστε ἡ γῆ εἰς τὴν ὁποίαν ἵσταντο οἱ Μάρτυρες ἐκοκκίνισεν ἀπὸ τὸ αἶμά των. Ὁ δὲ τύραννος ἐθαρροῦσε ὅτι θέλουν φοβηθῆ τὰς βασάνους καὶ θέλουν ἀκολουθήσει εἰς τὴν πίστιν του· οἱ Ἅγιοι ὅμως ὄντες στερεοὶ καὶ ἀνδρεῖοι εἰς τὴν ψυχὴν καὶ οὕτω πικρῶς βασανιζόμενοι, καθόλου δὲν ἤκουσαν τὰς φλυαρίας του, ἀλλ’ ἀσυγκρίτως περισσότερον ἀγαποῦσαν ἐκεῖνα τὰ καλά, ἤτοι τὸν Παράδεισον, παρὰ ταῦτα τὰ γήϊνα· διὰ τοῦτο ὑπέμενον καὶ τὰς βασάνους μὲ χαράν, ἐλπίζοντες μὲ αὐτὰς ν’ ἀπολαύσουν τὴν λαμπρότητα τῶν Δικαίων καὶ τὴν ἀδάπανον τρυφήν, καθὼς καὶ τὰ ἀπήλαυσαν. Οἱ δὲ δήμιοι κουρασθέντες νὰ βασανίζουν τοὺς Ἁγίους εἶπον τοῦ τυράννου τὸ ἀμετάθετον τῆς γνώμης αὐτῶν καὶ ἐκεῖνος προσέταξε νὰ τοὺς φυλακίσουν διὰ νὰ τοὺς φέρῃ καὶ πάλιν εἰς ἄλλην ἐξέτασιν.