Προσέταξε νὰ τοὺς βάλουν στρέβλας εἰς τὰς ἁγίας των κεφαλὰς καὶ ὁ Ὅσιος στρεβλούμενος δὲν ἔπαθε τίποτε· τοῦ δὲ Διακόνου σφιγγομένου ἐξῆλθεν ὁ ὀφθαλμός του· ἦτο δὲ κατὰ πολλὰ εὔμορφος εἰς τὴν ὄψιν, διὰ τὸ ὁποῖον πολὺ ἐπάσχισεν ὁ τύραννος νὰ τὸν βιάσῃ ν’ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν· ἀλλὰ τοῦ Θεοῦ ἡ Χάρις τὸν ἐνεδυνάμωνεν. Αὐτὰς τὰς δύο τιμωρίας τοὺς ἔκαμαν εἰς τὸ Διδυμότειχον καὶ ὕστερα τοὺς ἔδεσαν μὲ σιδηρᾶς ἁλύσεις καὶ τοὺς ἔστειλαν εἰς τὴν Ἀδριανούπολιν, ἐπειδὴ ἐκεῖ ἦσαν οἱ πασάδες του, παραγγείλας εἰς αὐτοὺς νὰ τοὺς φυλάξουν καλὰ δι’ ἄλλην ἐξέτασιν.

Εἰς ὀλίγας ἡμέρας ἐπῆγε καὶ ὁ τύραννος ἐκεῖ καὶ ἔμαθεν ἀπὸ τοὺς πασάδες του, ὅτι δὲν εἶναι ἔνοχος θανάτου καὶ ὅτι ἔχει καὶ προφητικὸν χάρισμα καὶ ἐκεῖνα ὅπου θὰ γίνουν εἰς τοὺς ἀνθρώπους τὰ λέγει ὡς νὰ τὰ βλέπῃ. Ἀκούσας ταῦτα ὁ τύραννος ἐχάρη, διότι ἦτο φιλόζωος καὶ ἀγαποῦσε νὰ μάθῃ δι’ ἑαυτόν, καὶ προσκαλέσας τὸν Ὅσιον τὸν ἠρώτα πόσον θὰ ζήσῃ. Καὶ ὁ Ἅγιος τοῦ εἶπεν· «Ἤξευρε ἀπὸ ἐμέ, ὦ βασιλεῦ, ὅτι ἡ ζωή σου ἐμετρήθη καὶ εἰς ἐννέα μῆνας τελειώνει». Λέγει ὁ τύραννος· «Δὲν ἠξεύρεις τί λέγεις! ἐγὼ θέλω νὰ ζήσω καὶ νὰ ὑπάγω νὰ πάρω τὴν Ρόδον» (τὴν ὁποίαν τότε ἐπολέμει). Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Ἅγιος· «Σὺ εἰς ἐννέα μῆνας ἀποθνῄσκεις, καὶ διὰ τὴν Ρόδον τί σὲ μέλει;». Ἔγραψαν δὲ οἱ πασάδες τὴν ἡμέραν καὶ δὲν ἐψεύσθη ὁ Ἅγιος, διότι τελειώνοντες οἱ ἐννέα μῆνες, ἀπέθανεν ὁ τύραννος καὶ ἐπῆγεν εἰς τὸ πῦρ τῆς κολάσεως! Ἀκούων ὅμως τοῦτον τὸν λόγον ὁ τύραννος ἐθυμώθη πολὺ καὶ εἶπε καὶ ἐφυλάκισαν τὸν Ὅσιον, ἐσκέπτετο δὲ μὲ ποίαν δικαιολογίαν νὰ τὸν θανατώσῃ, ἐπειδὴ δὲν εὕρισκεν ἔγκλημα ἄξιον θανάτου καὶ τὸ εἶχεν εἰς ἐντροπὴν νὰ τὸν θανατώσῃ χωρὶς εὔλογον αἰτίαν. Διὰ τοῦτο ἐτεχνεύθη ὁ κατηραμένος καὶ ἔστειλεν ἕνα πασᾶν νὰ τὸν ἐρωτήσῃ περὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ Μωάμεθ· καὶ ἐλθὼν ὁ πασᾶς λέγει εἰς τὸν Ὅσιον· «Ἀββᾶ, πῶς νομίζεις τὸν Χριστόν;». Καὶ ὁ Ὅσιος εἶπε· «Τέλειον Θεὸν καὶ τέλειον ἄνθρωπον». Καὶ τοῦ διηγήθη ὅλον τὸ μυστήριον τῆς συγκαταβάσεως. Λέγει πάλιν ὁ πασᾶς· «Τὸν προφήτην μας πῶς τὸν ἔχεις;». Καὶ ὁ Ὅσιος εἶπε· «Δὲν εἶναι προφήτης, ἀλλ’ ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ καὶ φίλος τοῦ διαβόλου ἄριστος, ὅτι δὲν ἐλύπησεν ἄλλος περισσότερον τὸν Θεὸν καθὼς αὐτός· καὶ ὅστις ἐλπίζει εἰς αὐτὸν ἢ τὸν ἔχει διὰ προφήτην δὲν ἀξιώνεται τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ».