Οἱ δὲ Χριστιανοί, ὡς προεῖπον, ἐπειδὴ εἶχον παραγγελίαν τοῦ Ἁγίου, ὅπως μὴ βάλωσι τὸ λείψανόν του εἰς τὸν αὐτὸν τόπον ὅπου καὶ τὸ τοῦ Ἁγίου Δαμιανοῦ, δὲν ἤθελον νὰ τὸ θάψωσι πλησίον τοῦ ἀδελφοῦ του. Ἀλλ’ ὁ τῶν θαυμασίων Θεὸς ἰδοὺ τὶ ᾠκονόμησεν: Οἱ μὲν Χριστιανοὶ ἠπόρουν ἐπὶ πολλὴν ὥραν περὶ τοῦ πρακτέου, ἂν δηλαδὴ ἔπρεπε νὰ μὴ τὸν θάψωσι πλησίον τοῦ ἀδελφοῦ του, κατὰ τὴν παραγγελίαν, ἢ ἐπειδὴ ἦσαν ἀδελφοὶ σαρκικοὶ ἐκ μιᾶς καὶ τῆς αὐτῆς κοιλίας γεννηθέντες νὰ τεθῶσι ὁ εἷς πλησίον τοῦ ἄλλου· ὁ δὲ Θεὸς φανερώνει ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων κάμηλόν τινα, τῆς ὁποίας τὸν πόδα εἶχέ ποτε θεραπεύσει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς, βεβλαμμένον ὄντα, αὐτὴ δὲ ἐλάλησεν ἀνθρωπίνως, ὅτι θέλημα Θεοῦ εἶναι νὰ ταφῶσιν οἱ δύο ἀδελφοὶ πλησίον· καὶ ταῦτα εἰποῦσα ἀπῆλθεν εἰς τὸ ὄρος· οἱ δὲ παρευρεθέντες Χριστιανοί, ἅμα εἶδον τὸ παράδοξον τοῦτο θαῦμα, μὲ μεγάλην αὐτῶν ἔκπληξιν ἔπραξαν ὅπως ἡ κάμηλος εἶπεν. Οὐδεὶς δὲ ἐξ ὑμῶν, εὐλογημένοι Χριστιανοί, ἂς μὴ ἀπιστήσῃ περὶ τοῦ θαύματος τούτου, διότι τὰ ἀδύνατα παρ’ ἀνθρώποις δυνατά ἐστι παρὰ τῷ Θεῷ καὶ ὅπου θέλει ὁ Θεὸς νικᾶται φύσεως τάξις. Ἐὰν δέ τις δὲν βεβαιώνεται μόνον μὲ τοὺς λόγους τούτους εἰς τὸ θαῦμα, ἂς ἀναγνώσῃ τὴν Ἁγίαν Γραφὴν εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Προφήτου Μωϋσέως, τὸ ὁποῖον ὀνομάζεται Ἀριθμοί, καὶ θέλει ἐννοήσει ἀπὸ τὸ κβ’ κεφάλαιον, ὅτι καὶ εἰς τοὺς παλαιοὺς καιροὺς ὡμίλησεν ἡ ὄνος τοῦ μάντεως Βαλαάμ, ἀπ’ αὐτὸ δὲ θὰ βεβαιωθῇ, ὅτι δὲν εἷναι παράδοξόν τι, τοῦ Θεοῦ θέλοντος, νὰ ὁμιλήσῃ ἡ κάμηλος. Καὶ ταῦτα ἀρκοῦσι περὶ αὐτοῦ τοῦ θαύματος ἀκούσατε δὲ τώρα καὶ ἕτερον θαῦμα γενόμενον κατὰ τὴν κατάθεσιν τοῦ τιμίου λειψάνου τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ.
Γεωργός τις ἄνθρωπος, θερίζων τὸν ἀγρόν του, ἔπεσε τὴν μεσημβρίαν ὑπὸ τὴν σκιὰν δένδρου τινὸς ἵνα κοιμηθῇ. Πλὴν κατὰ δυστυχίαν, ὡς συμβαίνει πολλάκις, ὄφις εἰσελθὼν ἐντὸς τοῦ στόματός του καὶ εἰσχωρήσας εἰς τὴν κοιλίαν του ἔμελλε νὰ καταφάγῃ τὰ σπλάγχνα του καὶ ὁ ταλαίπωρος γεωργὸς ἐκινδύνευε νὰ ἀποθάνῃ· λαβόντες ὅθεν αὐτὸν τινὲς τῶν συγγενῶν του, τὸν ἔρριψαν ἐπὶ τοῦ τάφου τῶν Ἁγίων· καὶ τὴν νύκτα ἐκείνην φαίνονται οἱ Ἅγιοι Ἀνάργυροι καὶ τοῦ δίδουσιν εἶδος τις ποτοῦ καὶ τὴν ἐπαύριον παρευθὺς ἐξήμεσε τὸν ὄφιν, ὅστις ἦτο εἶδος τέρατος. Ἰδοὺ δὲ καὶ ἄλλο θαῦμα πρὸς δόξαν τῶν Ἁγίων.