Τότε ὁ ἀνδρειότατος Κωνσταντῖνος εἶπε πρὸς αὐτόν· «Ἄκουσον, ὦ ἡγεμών, νὰ σοῦ ὁμιλήσω καὶ νὰ σοῦ φανερώσω ὅλην τὴν ἀλήθειαν· ἠξεύρεις πολὺ καλά, ὅτι πρὸ τριῶν ἡμερῶν κατεπλήγωσες ὅλον μου τὸ σῶμα ἀπὸ τὰς μάστιγας, ἐξέβαλες ἀπὸ τοὺς πολλοὺς ραβδισμοὺς ὅλους τοὺς ὄνυχας τῶν ποδῶν μου, μὲ ἔρριψες μισοπεθαμένον εἰς τὴν φυλακὴν καὶ τώρα, ποῦ εἶναι αἱ πληγαὶ ἐκεῖναι; ποῦ οἱ ἐκριζωθέντες ὄνυχες; βλέπε, ἔμεινε κανὲν σημεῖον τῶν πληγῶν; ἰδέ, λείπει τις ἀπὸ τοὺς ὄνυχάς μου; ὁ Δεσπότης μου Χριστὸς μὲ ἐπεσκέφθη εἰς τὴν φυλακὴν καὶ μὲ ἰάτρευσεν ἀπὸ τὰς πληγὰς καὶ τοὺς ὄνυχας τῶν ποδῶν μου σῴους ἀποκατέστησεν, ὡς Θεὸς ἀληθινὸς ὅπου εἶναι αὐτὸν λοιπὸν προσκυνῶ, ὅστις εἶναι ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων, τὸν δὲ ἰδικόν σας Μωάμεθ ἀποστρέφομαι, διότι εἶναι πόρνος καὶ ἀρσενοκοίτης καὶ ὅποιος τὸν ἀκολουθεῖ καὶ πιστεύει εἰς τὰ λόγια του γίνεται ὅμοιός του καὶ θέλει κληρονομήσει μαζὶ μὲ αὐτὸν τὴν αἰώνιον κόλασιν. Τὸ λοιπὸν παρακαλῶ σε, ὦ ἡγεμών, ἄνοιξον τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς ψυχῆς σου καὶ ἔλα νὰ προσκυνήσῃς καὶ σὺ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν ὁποῖον ἐπροσκυνοῦσαν καὶ οἱ ἰδικοί σου γονεῖς, οἱ ὁποῖοι ἕως τώρα εἶναι Χριστιανοί». Τοῦτο δὲ εἶπεν ὁ Μάρτυς, ἐπειδὴ ὁ ἡγεμὼν αὐτὸς τῆς Ρόδου κατήγετο ἀπὸ Ἰβηρίτας, καὶ αἰχμαλωτισθεὶς ἀπὸ τοὺς Ἀγαρηνούς, ἀφῆκε τὴν πάτριον πίστιν τῶν Χριστιανῶν καὶ ἐδέχθη τὴν θρησκείαν τῶν Ἀγαρηνῶν.
Ταῦτα ἀκούσας ὁ ἡγεμὼν καὶ μάλιστα ὅτι οἱ γονεῖς του εἶναι Χριστιανοί, ἔλαβε μεγάλην ἐντροπὴν ἔμπροσθεν εἰς τοὺς ἄλλους Ἀγαρηνούς, οἵτινες ἦσαν παρόντες καὶ ἤκουον· ὅθεν προστάσσει νὰ βάλουν πάλιν τὸν Μάρτυρα εἰς τὴν φυλακὴν καὶ νὰ ἀσφαλίσουν τοὺς πόδας του εἰς τὴν λεγομένην ποδοκάκην. Εἰς ταύτην λυιπὸν τὴν ὀδυνηρὰν βάσανον ἐπέρασεν ὁ Μάρτυς τρεῖς ὁλοκλήρους ἡμέρας καὶ νύκτας, πρὸς μόνον τὸν δυνάμενον νὰ σώσῃ αὐτὸν ἐκ θανάτου Χριστὸν τὸν Θεὸν ἀποβλέπων καὶ προσευχόμενος. Κατὰ δὲ τὰς ἡμέρας ταύτας συνέβη νὰ φυλακίσουν εἰς τὴν αὐτὴν φυλακὴν ἓξ Χριστιανοὺς καὶ δύο Ἱερεῖς ἀπὸ χωρίον Σορόνι, ὁμοίως καὶ τέσσαρας Τούρκους· καὶ λοιπὸν μίαν νύκτα, θέλων ὁ Θεὸς νὰ δοξάσῃ τὸν Μάρτυρά του, τὸν αὐτὸν προδοξάσαντα διὰ τοῦ Μαρτυρίου, τί ἐθαυματούργησε; μέσα εἰς ἐκεῖνο τὸ βαθὺ σκότος τῆς νυκτός, κατὰ τὴν ὥραν τοῦ μεσονυκτίου, φῶς μέγα ἔλαμψεν εἰς ὅλην τὴν φυλακήν·