Τῇ δὲ ἐπαύριον καθίσας ὁ ἡγεμὼν ἐπὶ τοῦ βήματος προστάσσει νὰ φέρουν τὸν Μάρτυρα διὰ νὰ δοκιμάσῃ ἴσως δυνηθῇ νὰ τὸν γυρίσῃ εἰς τὴν ἀσέβειαν μὲ κολακείας καὶ πανουργίας. Καὶ ὅταν ἐπαραστάθη ἔμπροσθέν του ὁ Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ, λέγει πρὸς αὐτόν· «Μετενόησες ἀπὸ τὰς χθεσινὰς φλυαρίας, Χασάνη;». Ἀποκρίνεται ὁ Μάρτυς· «Ἐγὼ δὲν εἶμαι Χασάνης, ἀλλὰ εἶμαι Χριστιανός, Κωνσταντῖνος τὸ ὄνομά μου καὶ δὲν λαλῶ φλυαρίας, ἀλλὰ πιστεύω καὶ ὁμολογῶ Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, τρία πρόσωπα καὶ ἕνα Θεὸν ἀληθινόν· τοῦτον προσκυνῶ, τοῦτον δοξάζω, τὴν δὲ θρησκείαν σας ἀναθεματίζω». Τότε ὁ ἀσεβὴς ἡγεμὼν προστάσσει νὰ τὸν δείρουν δυνατά· ὅθεν τοῦ ἔδωκαν πεντακοσίους ραβδισμοὺς εἰς τὴν ράχιν καὶ πεντακοσίους εἰς τοὺς πόδας, τόσον ὥστε ἔπεσαν ὅλοι οἱ ὄνυχες τῶν ποδῶν του, τὸ δὲ αἷμα ἔτρεχε κρουνηδὸν ἀπὸ ὅλον τὸ μαρτυρικόν του σῶμα, τόσον ὥστε ἐκοκκίνισεν ὅλον τὸ ἐκεῖ ἔδαφος τῆς γῆς. Ὁ δὲ γενναῖος τοῦ Χριστοῦ στρατιώτης ὑπέμεινεν ἀνδρείως τοὺς πόνους, κράζων μόνον τὸ «Μνήσθητί μιου, Κύριε, ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου». Οἱ δὲ στρατιῶται, νομίσαντες ὅτι ἀπέθανεν, τὸν ἤγειραν ἀναίσθητον καὶ τὸν ἔρριψαν ὡς ἄψυχον φόρτον μέσα εἰς τὴν φυλακήν.
Ἐκεῖ λοιπὸν εἰς τὴν φυλακὴν εὑρισκόμενος καὶ τὰ λοίσθια πνέων, θείας ἀντιλήψεως καὶ ἐπισκοπῆς ἠξιώθη ὁ τρισμακάριστος. Διότι ὁ Δεσπότης Χριστός, βλέπων τὸν ἰδικόν του Ἀθλητὴν πάσχοντα διὰ τὴν ἀγάπην του καὶ εἰς θάνατον κινδυνεύοντα, παρέστη εἰς αὐτὸν καὶ διὰ τῆς θείας Χάριτος καὶ δυνάμεως ἰάτρευσεν ὅλας τὰς πληγὰς τοῦ σώματός του, ἀποκατέστησε σῴους τοὺς ὄνυχας τῶν ποδῶν του καὶ τὸν ἔκαμεν ὅλον ὑγιᾶ, ὡς ἰατρὸς ψυχῶν καὶ σωμάτων. Καὶ ὄχι μόνον τοῦτο, ἀλλὰ καὶ θάρρος καὶ χαρὰν εἰς τὴν μακαρίαν του ψυχὴν ἐστάλαξε. Μετὰ δὲ τρεῖς ἡμέρας, κατὰ προσταγὴν τοῦ ἡγεμόνος, ἐλθόντες οἱ ὑπηρέται νὰ ἐκβάλουν ἀπὸ τὴν φυλακὴν τὸν τοῦ Χριστοῦ Μάρτυρα (ὤ τοῦ θαύματος!) εὗρον αὐτὸν ὅλον ὑγιᾶ, χωρὶς νὰ ἔχῃ κανὲν σημεῖον τῶν προτέρων πληγῶν, οὔτε εἰς τοὺς πόδας οὔτε εἰς ὅλον τὸ σῶμα. Ὁ δὲ ἡγεμών, τοῦτο ἰδών, τοῦ λέγει· «Σοῦ ἤρεσε, Χασάνη, αὐτὸ ὅπου σοῦ ἔκαμα; ἔλα τὸ γρηγορώτερον καὶ ὁμολόγησον ὅτι ἡ πίστις μας εἶναι ἀπὸ ὅλας τὰς ἄλλας μεγαλυτέρα, διὰ νὰ σοῦ χαρίσω καὶ ὅσα πρότερον σοῦ ἔταξα».