Ὁ ἐξουσιαστὴς ἠρώτησε πάλιν· «Πῶς ἦλθες εἰς τὴν χώραν ταύτην;». Ὁ δὲ Ἅγιος εἶπε· «Περιπατῶ ἀπὸ τόπου εἰς τόπον διὰ νὰ κηρύξω τὴν Πίστιν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ ἐξαλείψω τὴν πλάνην τῶν εἰδώλων, διότι τίποτε ἄλλο δὲν εἶναι τόσον εὐάρεστον εἰς τὸν Θεόν, ὅσον τὸ ἔργον τοῦτο». Ὁ ἐξουσιαστής, ἀκούσας ταῦτα, ἐθυμώθη καὶ ἐπρόσταξε νὰ τρυπήσουν τοὺς ἀστραγάλους τοῦ Ἁγίου καὶ νὰ κρεμάσουν αὐτὸν διὰ σχοινίων μὲ τὴν κεφαλὴν πρὸς τὰ κάτω. Ἀλλ’ οἱ στρατιῶται, ἀλλοιωθέντες κατὰ τὰς φρένας ὑπὸ τῆς θείας δυνάμεως, ἐτρύπησαν ἓν ξύλον καὶ ἐκρέμασαν αὐτό, νομίζοντες ὅτι ἐκρέμασαν τὸν Ἅγιον. Βλέπων ὁ ἐξουσιαστής, τὸ ξύλον κρεμάμενον καὶ νομίζων ὅτι οἱ στρατιῶται περιέπαιζον αὐτόν, ἐτιμώρησεν αὐτούς, προστάξας ἄλλους στρατιώτας νὰ δείρουν τὸν Μάρτυρα μὲ βούνευρα ὠμά, πιστεύων ὅτι θὰ καταβάλῃ τοῦτον διὰ τῶν τοιούτων βασάνων. Ἀλλ’ ό γενναῖος τοῦ Χριστοῦ στρατιώτης ἔμενεν ἀνίκητος. Καί, ἂν καὶ ἐπλήγωσαν ὅλον τὸ σῶμα αὐτοῦ οἱ σκληροὶ ἐκεῖνοι στρατιῶται διὰ τῶν σφοδρῶν δαρμῶν, ὅμως δὲν ἠδυνήθησαν νὰ κλονίσουν, οὐδὲ κατ’ ἐλάχιστον, τὴν πρὸς τὸν Χριστὸν πίστιν αὐτοῦ, ἔμενε δὲ αὕτη στερεὰ καὶ ἀκλόνητος, διότι ὁ Ἅγιος, ὡς νὰ μὴ ᾐσθάνετο κανένα πόνον, ὑπέμενεν ἀνδρείως τὰς πληγὰς καὶ τὰ βάσανα, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην τὴν ὁποίαν εἶχε πρὸς τὸν φιλάνθρωπον Θεόν.
Ὅθεν βλέπων ὁ τύραννος, ὅτι οἱ στρατιῶται ἀπέκαμον ἐκ τῶν βασάνων τὰς ὁποίας ἔκαμνον εἰς τὸν Μάρτυρα χωρὶς ὄφελος καὶ θαυμαζων τὴν καρτερίαν του, ἤρχισε νὰ λέγῃ πρὸς αὐτὸν δολίως καὶ ὑπούλως· «Μὲ ποῖον τρόπον θεραπεύεις τοὺς ἀσθενεῖς, ἀγαπητὲ Θαλλέλαιε; Εἰπέ μοι τὴν ἀλήθειαν, ἐὰν θέλῃς νὰ ἔχῃς τὴν ἀγάπην μου. Ἂν θεραπεύῃς αὐτοὺς μὲ μαγείας, εἰπέ το διὰ νὰ τὸ μάθω καὶ ἐγώ. Ἂν ὅμως τοὺς θεραπεύῃς μὲ τὴν δύναμιν τῶν θεῶν, θέλω πιστεύσει καὶ ἐγώ, ὅτι ἐκεῖνοι δύνανται νὰ θεραπεύσουν πᾶσαν ἀσθένειαν καὶ ὄχι ὁ Χριστὸς καὶ ὁ Σταυρός, ὅστις εἶναι ἡ μεγαλυτέρα καταδίκη τοῦ κόσμου». Ταῦτα καὶ ἄλλα βλάσφημα εἶπεν ὁ ἀσεβὴς ἐναντίον τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ. Ὁ δὲ Μάρτυς, ἀκούσας ταῦτα, ἐπληγώθη περισσότερον ἀπὸ τὰς βλασφημίας, τὰς ὁποίας ἤκουσε κατὰ τοῦ Χριστοῦ ἢ ἀπὸ τὰ βάσανα, τὰ ὁποῖα τοῦ ἔκαμνον. Ὅθεν ἀπεκρίθη μετὰ παρρησίας εἰς τὸν ἐξουσιαστὴν λέγων ταῦτα·