Μετὰ τούτων δὲ ἦτο καὶ ὁ μακάριος διδάσκαλος τοῦ Ἁγίου Θαλλελαίου εἰς τὴν ἰατρικὴν τέχνην καὶ εἷς ξυλοφόρος, Ἀστέριος ὀνόματι, ὁ στρατιώτης Ἀλέξανδρος, ὁ Στερωνᾶς, ὁ Φιλέγριος, ὁ Τιμόθεος, ἡ Θεοδούλη, ἡ Μακαρία καὶ ἄλλοι πολλοί, ὧν ταῖς πρεσβείαις ἀξιωθείημεν καὶ ἡμεῖς τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Ἀμήν.
Ὑποσημειώσεις
[1] Αἰγαί· ἀρχαία παράλιος πόλις τῆς Κιλικίας τῆς νοτίου Μικρᾶς Ἀσίας, ἱδρυθεῖσα ὑπὸ Ἑλλήνων ἀποίκων. Ὑπῆρξεν ἕδρα Ἐπισκοπῆς τῆς ὁποίας πρῶτος Ἐπίσκοπος ἐχρημάτισεν ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Ζηνόβιος ὁ ἑορταζόμενος κατὰ τὴν λʹ (30ὴν) Ὀκτωβρίου (βλέπε ἐν τόμῳ Ιʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»).
[2] Ἐν τοῖς Μηναίοις προστίθεται ὅτι ὁ Ἅγιος ἀνευρέθη ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν κρυπτόμενος ἐντὸς ἐλαιῶνος παρὰ τὴν Ἀνάζαρβον τῆς Δευτέρας Κιλικίας. Ἡ Ἀνάζαρβος, ἢ τὰ Ἀνάζαρβα, ἦτο ἀρχαία Ἑλληνικὴ πόλις τῆς Κιλικίας κειμένη ἐπὶ ὁμωνύμου ὄρους. Ἀπὸ τῶν ἀρχῶν τοῦ Εʹ αἰῶνος ἀπέβη πολιτικὴ καὶ θρησκευτικὴ Μητρόπολις τῆς βʹ ἐπαρχίας Κιλικίας, ὑπὸ τὴν ὁποίαν ὑπέκειντο 9 Ἐπισκοπαί, ὧν πρώτη ἦτο ἡ τῆς Μοψουεστίας.