Ἀπεφάσισε δὲ ὁ θεῖος Λεόντιος νὰ ἀναχωρήσῃ διὰ τὴν Κωνσταντινούπολιν ἐπειδὴ πολὺ καὶ πολλάκις ἐκοπίασε, διὰ νὰ χορηγηθῇ εἰς αὐτὸν ἡ ἄδεια άπο τοὺς Λατίνους νὰ τελέσῃ τὴν θείαν Λειτουργίαν ἐντὸς τοῦ Ζωοδόχου Τάφου τοῦ Κυρίου καὶ ἐκεῖνοι ἠρνοῦντο, ἔδιδον δὲ εἰς αὐτὸν ἄδειαν νὰ εἰσέλθῃ μόνον πρὸς προσκύνησιν, ὡς εἷς ἐκ τῶν πολλῶν προσκυνητῶν. Διὰ τοῦτο προέκρινεν, ὅτι συμφερώτερον εἶναι νὰ ἀναχωρήση ἐξ Ἱεροσολύμων, διὰ νὰ μὴ προξενήσουν εἰς αὐτὸν κανένα κακὸν οἱ Λατῖνοι, οἵτινες ἐξουσίαζον τότε τὰ Ἱεροσόλυμα. Ὅθεν εἰσελθὼν εἰς πλοῖον ἐταξίδευε πρὸς τὴν Ρόδον. Ἐνῷ δὲ ἔπλεον, μεγάλη τρικυμία ἐξέσπασε καὶ τὸ πλοῖον ἐκινδύνευε νὰ πνιγῇ. Οἱ δὲ ἐντὸς αὐτοῦ εὑρισκόμενοι ἔκλαιον καὶ ὠδύροντο, προσμένοντες τὸν θάνατον. Βλέποντες δὲ ὅτι ἀπεκόπη ἡ λέμβος τοῦ πλοίου, ηὔξανον τοὺς θρήνους ἀπελπιζόμενοι. Ὁ δὲ Ἅγιος, βλέπων τούτους κλαίοντας, εὐσπλαγχνίσθη καὶ κλεισθεὶς ἐντὸς στενοῦ χώρου τῆς πρῴρας παρεκάλει τὸν Θεὸν εἰς βοήθειαν. Ὁ δὲ Θεὸς ὡς φιλεύσπλαγχνος καὶ Πανάγαθος εἰσήκουσε τὴν δέησίν του καὶ ἔσωσε τοὺς κινδυνεύοντας ἀνθρώπους καὶ τοὺς ἐντὸς τοῦ πλοίου εὑρισκομένους καὶ ὅσους εὑρίσκοντο εἰς τὴν λέμβον.
Ἡ Χάρις αὕτη τοῦ Θεοῦ ἀπεκαλύφθη εἰς τὸν Ὅσιον ὅταν, κουρασθεὶς ἀπὸ τὴν προσευχήν, ἀπεκοιμήθη ὀλίγον. Εὐθὺς τότε, ἐγκαταλείψας τὸν ὕπνον, εἶπεν εἰς τοὺς ἀνθρώπους οἵτινες ἔκλαιον· «Θαρρεῖτε, θαρρεῖτε καὶ μὴ φοβεῖσθε. Κανεὶς ἐξ ἡμῶν δὲν θέλει χαθῆ, ἀλλ’ ὅλοι θὰ σωθῶμεν μὲ τὴν Χάριν τοῦ Θεοῦ. Ἀκόμη δὲ καὶ τὸ πλοῖον θέλει φυλαχθῆ σῶον καὶ ἡ λέμβος, ἡ ὁποία νομίζετε ὅτι ἐχάθη. Αὔριον θὰ ἔλθῃ καὶ αὐτὴ πλησίον μας μὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους της». Τότε, ὅσοι ἐγνώριζον τὸν Ὅσιον καὶ τὰς ἐν πίστει Κυρίου ἀρετὰς αὐτοῦ, ἐπίστευσαν εἰς τοὺς λόγους του. Οἱ δὲ ἄλλοι δὲν ἐπίστευον. Μάλιστα ὁ πλοίαρχος, πρὸς τὸν ὁποῖον εἶπεν ὁ Ὅσιος· «Μὴ φοβεῖσαι, ἄνθρωπε, Χάριτι Θεοῦ ὅλοι θέλομεν σωθῆ, καθὼς καὶ τὸ πλοῖον καὶ ἡ λέμβος». Ἀλλ’ ὁ πλοίαρχος, νομίζων ὅτι οί λόγοι τοῦ Ὁσίου εἶναι μόνον πρὸς παρηγορίαν, ἔκλαιε τὴν δυστυχίαν του, ὡς βλέπων τὴν μεγάλην μανίαν τῶν ἀνέμων, τὸ μακρὸν διάστημα τὸ ὁποῖον ἐχώριζεν αὐτὸν ἀπὸ τὴν ξηράν, τὸ ὁποῖον ἦτο περὶ τὰ δύο μίλια καὶ τὸν καταποντισμὸν τοῦ πλοίου, τὸν ὁποῖον ἔβλεπεν ἀναπόφευκτον.