Ὁ δὲ Ἅγιος εἶπε πρὸς αὐτόν· «Κάθησε, τέκνον, εἰς τὸν θρόνον σου καὶ μὴ λυπῆσαι διὰ τὴν θυγατέρα σου, διότι ἔχω τὸν φιλάνθρωπον Θεὸν βοηθόν, ὅστις διώκει τὸ πονηρὸν δαιμόνιον. Μόνον πίστευε εἰς Αὐτὸν καὶ θέλεις ἴδει τὴν κόρην σου ὑγιᾶ. Διότι ὁ παγκάκιστος δαίμων, ἐπειδὴ ἐξεδιώχθη ἀπὸ ἐκεῖ ὅπου εὑρίσκετο, ἦλθεν εἰς τὴν θυγατέρα σου. Ὅμως, ἐὰν πιστεύῃς εἰς τὸν Ἐσταυρωμένον Ἰησοῦν Χριστόν, Ἐκεῖνος θέλει τὸν διώξει καὶ ἀπὸ ἐδῶ. Φέρε λοιπὸν ἐδῶ τὴν κόρην σου καὶ θέλεις ἴδει τὴν χάριν τοῦ φιλανθρώπου Ἰησοῦ».
Ἐπρόσταξε τότε ὁ βασιλεὺς νὰ φέρουν τὴν θυγατέρα του, εὐθὺς δὲ ὡς ἦλθεν ἐκείνη, εἶπε πρὸς αὐτὴν ὁ Ἅγιος· «Σωφρονίσου, κόρη, καὶ προσκύνησον τὸν πατέρα σου, διότι ὁ λύκος δὲν θέλει σὲ κυριεύσει πλέον». Σφραγίσας τότε αὐτὴν τρεῖς φορὰς διὰ τοῦ σημείου τοῦ Τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ, εἶπε πρὸς τὸ δαιμόνιον· «Κακῶς ἦλθες εἰς τὴν θυγατέρα τοῦ βασιλέως. Φύγε ἐξ αὐτῆς καὶ πήγαινε εἰς τόπους ἀκατοικήτους». Εὐθὺς τότε ἐξῆλθε τὸ δαιμόνιον ἀπὸ τὴν κόρην καὶ ἔφυγεν. Ἰδὼν δὲ ὁ Ἅγιος, ὅτι ὁ βασιλεὺς ἔμεινεν ἐκστατικὸς πρὸ τοῦ θαύματος, εἶπε πρὸς αὐτόν· «Χαῖρε, ὦ βασιλεῦ, διότι ὁ λύκος ἔφυγεν ἀπὸ τὴν κόρην σου. Ὕπαγε καὶ σύ, θύγατερ, εἰς τὴν μητέρα σου καὶ χαῖρε μετ’ αὐτῆς. Μόνον πρόσεχε καλῶς, νὰ φυλάττῃς τὸ σῶμά σου καθαρὸν καὶ ἀμόλυντον ἀπὸ ἁμαρτίας καὶ πλέον δὲν θέλει σὲ πλησιάσει ὁ κακοῦργος διάβολος». Τότε ὁ βασιλεὺς καὶ ὅλοι οἱ παρευρισκόμενοι ἔπεσαν πρὸ τῶν ποδῶν τοῦ Ἁγίου καὶ προσεκύνησαν αὐτόν, παρακαλοῦντες νὰ παραμείνῃ μετ’ αὐτῶν πάντοτε καὶ νὰ τὸν ἔχουν εἰς πατέρα τοῦ βασιλέως.
Εἷς δὲ ἐκ τῶν μεγαλυτέρων μάγων τῆς Περσίας εἶπε πρὸς τὸν Ἅγιον· «Ὦ μάκαρ Ἐπιφάνιε, μάγε ἠγαπημένε, ἦλθες ἐδῶ διὰ νὰ κάμῃς πολλὰ κατορθώματα. Δίδαξον λοιπὸν τὴν τέχνην σου εἰς τοὺς μάγους μας καὶ αὐτοὶ θέλουν πλέον ὑπακούει εἰς σέ». Ἀλλ’ ὁ Ἅγιος, ἀκούσας ταῦτα, εἶπε πρὸς αὐτόν· «Ὦ μάγε, ἐχθρὲ τῆς ἀληθείας, μάθε νὰ μὴ λαλῇς ἀτάκτους λόγους καὶ νὰ μὴ νομίζῃς, ὅτι ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ εἶναι μάγος τῆς ἀδικίας. Ὅθεν, πρὸς σωφρονισμόν σου, λέγω εἰς σὲ νὰ μείνῃς ἄφωνος καὶ νὰ μὴ δύνασαι νὰ λαλήσῃς πλέον». Τότε, ὤ τοῦ θαύματος! Εὐθύς, μὲ τὸν λόγον τοῦ Ἁγίου, ὁ μάγος ἔμεινεν ἄλαλος καὶ ἀκίνητος. Ταῦτα ἰδόντες ὁ βασιλεὺς καὶ ὅλον τὸ ἐκεῖ παρευρισκόμενον πλῆθος, ἐτρόμαξαν καὶ ἔπεσαν ὅλοι κατὰ γῆς.