ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ, ὁ ἐν Ἁγίοις Πατὴρ ἡμῶν, ἐγεννήθη περὶ τὸ ἔτος 310 εἰς τὸ χωρίον τῆς Παλαιστίνης Βησανδούκη, ἀπέχον τῆς Ἐλευθεροπόλεως περὶ τὰ τρία μίλια. Οἱ γονεῖς του ἦσαν Ἑβραῖοι, καὶ ὁ μὲν πατὴρ αὐτοῦ ὴτο γεωργὸς τὸ ἐπάγγελμα, ἡ δὲ μήτηρ του κατειργάζετο λινάρι. Οὗτοι εἶχον δύο τέκνα, τὸν Ἐπιφάνιον καὶ μίαν θυγατέρα, ὀνομαζομένην Καλλίτροπον. Συνέβη δὲ νὰ ἀποθάνῃ ὁ πατὴρ τοῦ Ἐπιφανίου, ὅτε οὗτος ἦτο εἰσέτι μικρος, ἕως δέκα ἐτῶν, ἔμεινε δὲ μὲ τὴν μητέρα του καὶ τὴν ἀδελφήν του, εὑρισκόμενοι εἰς στενοχωρίαν μεγάλην, ὡς μὴ ἔχοντες τὰ πρὸς τὸ ζῆν ἀπαραίτητα.

Ἐπειδὴ δὲ εἶχον διὰ τὰς ἀνάγκας των ἓν ὑποζύγιον ἄτακτον, εἶπεν ἡ μήτηρ αὐτοῦ πρὸς τὸν Ἐπιφάνιον· «Λάβε, τέκνον μου, τὸ ὑποζύγιον καὶ ὕπαγε εἰς τὴν πανήγυριν νὰ τὸ πωλήσῃς, διὰ νὰ ἀγοράσωμεν τὰ ἀναγκαιοῦντα εἰς ἡμᾶς τρόφιμα». Ὁ δὲ Ἐπιφάνιος, δυσκολευόμενος ἕνεκεν τῆς ἀταξίας τοῦ ζῴου, ἀπεκρίθη εἰς τὴν μητέρα του· «Γνωρίζεις, μῆτερ, ὅτι τὸ ὑποζύγιόν μας εἶναι ἄτακτον καὶ ἐὰν ὑπάγω διὰ νὰ τὸ πωλήσω, ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι συναθροίζονται εἰς τὴν πανήγυριν, βλέποντες τὴν ἀταξίαν του, θέλουν μὲ τιμωρήσει». Ἀλλ’ ἡ μήτηρ αὐτοῦ εἷπεν· «Ὕπαγε, τέκνον, καὶ ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶν Ἀβραάμ, Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, θέλει σωφρονίσει τὸ ὑποζύγιον, διὰ νὰ τὸ πωλήσῃς καὶ μὲ τὰ χρήματα, τὰ ὁποῖα θὰ λάβῃς, νὰ κυβερνήσωμεν τὴν ἀνάγκην μας». Τότε ὁ Ἐπιφάνιος, ἀφοῦ ἐπεκαλέσθη τὸν Θεὸν εἰς βοήθειαν, παρέλαβε τὸ ζῷον καὶ μετέβη διὰ νὰ τὸ πωλήσῃ, ὑπακούων οὕτω εἰς τὴν μητέρα του.

Ὡς δὲ ἔφθασεν εἰς τὸν τόπον ὅπου ἐγίνετο ἡ πανήγυρις, τὸ ὑποζύγιον ἡμέρευσε καὶ ἐγένετο εὔτακτον, Τοῦτο ἰδὼν πραγματευτής τις Ἑβραῖος, Ἰακὼβ ὀνομαζόμενος, εἶπε πρὸς τὸν Ἐπιφάνιον· «Πωλεῖς, τέκνον, τὸ ὑποζύγιον;». Ὁ δὲ Ἐπιφάνιος ἀπεκρίθη· «Ναί, τὸ πωλῶ, διὰ τοῦτο τὸ ἔφερα ἐδῶ». Ὁ Ἰακὼβ κατόπιν τὸν ἠρώτησεν εἰς ποίαν θρησκείαν ἀνήκει, ὁ δὲ Ἐπιφάνιος ἀπεκρίθη, ὅτι εἶναι Ἑβραῖος. Τότε ὁ Ἰακὼβ εἶπεν· «Ἐπειδὴ εἴμεθα ἀπὸ μίαν θρησκείαν, τέκνον, καὶ δοῦλοι δικαίου Θεοῦ, ἂς φανῶμεν δίκαιοι κατὰ τὴν πώλησιν τοῦ ὑποζυγίου, ὥστε μήτε σὺ νὰ ἀδικηθῇς μήτε ἐγὼ νὰ ζημιωθῶ, διὰ νὰ μὴ προκαλέσωμεν ἐναντίον μας κατάρας καὶ ἀγανακτήσῃ ὁ Θεὸς καθ’ ἡμῶν. Εὐλογίας δὲ μᾶλλον πρέπει νὰ προσπαθήσωμεν νὰ ἐπιτύχωμεν, ἐπειδὴ ὁ Θεὸς εἶπεν· «Ὁ εὐλογῶν εἶναι εὐλογημένος καὶ ὁ καταρώμενος εἶναι κατηραμένος».