Καὶ ὁ Κλεόβιος τοῦ ἀπεκρίθη· «Οὗτος ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, τὸν ὁποῖον ἐσταύρωσαν οἱ Ἑβραῖοι». Ἐφοβήθη τότε ὁ Ἐπιφάνιος νὰ ἀποκαλύψῃ εἰς τὸν Κλεόβιον, ὅτι εἶναι Ἑβραῖος. Οὕτω, ὁ μὲν Κλεόβιος συνέχισε τὸν δρόμον του, ὁ δὲ Ἐπιφάνιος μετέβη εἰς τὴν μητέρα του καὶ διηγήθη εἰς αὐτὴν ὅσα συνέβησαν.

Ἀφοῦ παρῆλθεν ὀλίγος καιρός, εἶπεν ἡ μήτηρ του εἰς τὸν Ἐπιφάνιον· «Ἰδού, τέκνον μου, ὅτι δὲν ἠμποροῦμεν νὰ καλλιεργήσωμεν τὸν ἀγρόν μας καὶ κανένα καρπὸν δὲν συγκομίζομεν ἐξ αὐτοῦ. Ἐν ὅσῳ ἔζη ὁ πατήρ σου ἐκαλλιέργει τοῦτον καὶ ἀπὸ τὸν καρπόν του ἐκυβερνώμεθα. Τώρα, λοιπόν, ἂς τὸν πωλήσωμεν καὶ ἀπὸ τὴν τιμήν του νὰ κυβερνηθῶμεν πτωχικά, ἐγὼ καὶ ἡ ἀδελφή σου. Σὺ δέ, τέκνον μου, ὕπαγε εἰς κανένα τεχνίτην θεοφοβούμενον, διὰ νὰ μάθῃς καμμίαν τέχνην, μὲ τὴν ὁποίαν νὰ ἠμπορῇς νὰ τρέφῃς τὸν ἑαυτόν σου καὶ νὰ βοηθῇς καὶ ἡμᾶς εἰς τὰς ἀνάγκας μας».

Εἰς τὴν Ἐλευθερόπολιν [1] ἔζη τότε Ἑβραῖός τις νομοδιδάσκαλος, ἄνθρωπος θαυμαστὸς καὶ θεοσεβής, κατὰ τὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως, Τρύφων ὀνομαζόμενος, ὁ ὁποῖος εἶχεν ὑποστατικὰ εἰς το χωρίον τοῦ Ἐπιφανίου καὶ ἐγνώριζε καὶ αὐτὸν καὶ τοὺς γονεῖς του. Οὗτος, μεταβὰς διὰ νὰ ἐπισκεφθῇ τὰ ὑποστατικά του, εἶδε τὴν μητέρα τοῦ Ἐπιφανίου καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν· «Θέλεις νὰ μοῦ δώσῃς τὸν Ἐπιφάνιον, νὰ τὸν κάμω θετὸν υἱόν μου καὶ νὰ προσφέρω καὶ εἰς σὲ καὶ εἰς τὴν θυγατέρα σου τὰ ἀναγκαῖα πρὸς συντήρησίν σας;». Ἡ μήτηρ τοῦ Ἐπιφανίου, ἀκούσασα ταῦτα, ἐχάρη πολὺ καὶ εὐθὺς παρέδωσεν εἰς αὐτὸν τὸν Ἐπιφάνιον, ἵνα τὸν υἱοθετήσῃ.

Εἶχε δὲ ὁ Τρύφων θυγατέρα μονογενῆ, τὴν ὁποίαν ἐπεθύμει νὰ δώσῃ ὡς σύζυγον εἰς τὸν Ἐπιφάνιον. Ὅθεν, ἀφοῦ τὸν παρέλαβε, τοῦ ἐδίδαξεν ἐπιπόνως καὶ μὲ πᾶσαν ἀκρίβειαν ὅλον τὸν Μωσαϊκὸν Νόμον καὶ τὰ Ἑβραϊκὰ γράμματα. Μετά τινα δὲ καιρὸν ἀπέθανεν ἡ θυγάτηρ τοῦ Τρύφωνος, ἔμεινε δὲ εἰς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ μόνος ὁ Ἐπιφάνιος, ὅστις προώδευε κατὰ τὴν ἡλικίαν καὶ κατὰ τὴν Ἑβραϊκὴν σοφίαν. Ἔπειτα ἀπέθανε καὶ ὁ Τρύφων, καταλιπὼν ὅλην αὐτοῦ τὴν περιουσίαν εἰς τὸν Ἐπιφάνιον. Ἀπέθανε δὲ μετὰ ταῦτα καὶ ἡ μήτηρ τοῦ Ἐπιφανίου καὶ οὕτω παρέλαβε σὴν ἀδελφήν του εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Τρύφωνος, ὁπότε ἐγένοντο καὶ οἱ δύο συγκληρονόμοι ὅλων τῶν ὑπαρχόντων ἐκείνου.