Ἰδού, ὦ φίλτατα τέκνα, ἅγιος ἄνθρωπος ἀπὸ τοὺς τελείους εἰς τὴν ἀρετήν, πεπληρωμένος Πνεύματος Ἁγίου καὶ θείων χαρίτων· ὅλοι λοιπὸν λάβετε εὐλαβῶς τὰς εὐχάς του, διὰ νὰ τὰς ἔχετε ὡς πύργους καὶ φύλακας ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν. Παρευθὺς τότε ἔπεσαν ὅλοι κατὰ γῆς καὶ προσκυνήσαντες ὡς ἔπρεπε τὸν ἅγιον ἐκεῖνον γέροντα, ἐζήτουν θερμῶς τὰς εὐχὰς καὶ εὐλογίας του. Ἐκεῖνος δὲ ποιήσας εὐχὴν ὑπὲρ αὐτῶν τοὺς ηὐλόγησε καὶ ἀποχαιρετήσας ἅπαντας ἀνεχώρησε.
Μετ’ ὀλίγην ὥραν ἦλθεν εἰς τὸν μέγαν Παΐσιον εἷς ἀναχωρητής, οἱ δὲ μαθηταὶ τοῦ Ὁσίου ἔλεγον εἰς αὐτόν· ὦ πάτερ, μέγα κέρδος ἤθελες ἐπιτύχει, ἐὰν ἤρχεσο ὀλίγον πρωτύτερα, διότι θεῖος ἄνθρωπος ἦλθεν εἰς ἡμᾶς ἀπὸ τὴν Συρίαν, λαμπρὸς καὶ κατὰ τὸν νοῦν καὶ κατὰ τὴν καρδίαν, ὁ ὁποῖος μᾶς ἐστήριξε μὲ λόγους σωτηρίας, ἀνεχώρησε δὲ πρὸ ὀλίγου καὶ ἐὰν θέλῃς πρόφθασέ τον, διότι δὲν θὰ εἶναι μακράν. Ἐνῷ δὲ ὁ ἀναχωρητὴς ἤρχισε νὰ τρέχῃ διὰ νὰ τὸν φθάσῃ, τοῦ λέγει ὁ θεῖος Παΐσιος· στάσου, διότι ἐκεῖνος ἔχει διατρέξει τώρα περισσότερον ἀπὸ δέκα ὀκτὼ μιλίων διάστημα ἐπάνω εἰς νεφέλην φερόμενος εἰς τὴν κατοικίαν του· ἀκούσαντες δὲ ταῦτα ἐθαύμασαν ὅλοι καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεόν.
Ἀδελφός τις ἐπῆγεν ἄλλοτε εἰς τὸν μέγαν Παΐσιον, διὰ νὰ τὸν ἴδῃ, εὑρὼν δὲ αὐτὸν κοιμώμενον καὶ ἔχοντα φύλακα ὡραιότατόν τινα Ἄγγελον, ἐθαύμασε καὶ εἶπεν: ὄντως ὁ Θεὸς φυλάττει τοὺς ἐλπίζοντας εἰς Αὐτόν· ὅθεν ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν δοξάζων τὸν Θεόν, ὅστις δοξάζει τοὺς ἀγαπῶντας αὐτόν.
Μοναχός τις, ἁπλοῦς κατὰ τὴν διάνοιαν, ἦτο μαθητὴς τοῦ ἱεροῦ Παϊσίου, ὑπακούων καλῶς εἰς ὅλα του τὰ προστάγματα· μεταβαίνων δὲ οὗτος μίαν φορὰν εἰς τὴν Αἴγυπτον, διὰ νὰ πωλήσῃ ἐργόχειρον, ἀπήντησεν εἰς τὸν δρόμον Ἑβραῖον τινά, ὅστις ἐπήγαινεν ὁμοῦ μὲ αὐτόν. Ὁ δέ, γνωρίσας τὴν ἁπλότητα τοῦ Μοναχοῦ, ἔχυσεν εἰς αὐτὸν μὲ τὴν μιαράν του γλῶσσαν τὸ δηλητήριον τοῦ ψυχοφθόρου ὄφεως, τὸ ὁποῖον εἶχεν εἰς τὴν καρδίαν του, λέγων εἰς αὐτόν· ὦ Μοναχέ, διατί πιστεύετε εἰς τὸν Ἐσταυρωμένον ἁπλῶς καὶ ὡς ἔτυχεν, ἐνῷ αὐτὸς δὲν εἶναι ὁ προσδοκώμενος Μεσσίας; διότι ἄλλος θὰ εἶναι ἐκεῖνος καὶ ὄχι αὐτὸς εἰς τὸν ὁποῖον πιστεύετε σεῖς οἱ Χριστιανοί.