Μίαν φοράν, ὅτε εἶχεν ὁ ἱερὸς Παΐσιος εἴκοσι μίαν ἡμέρας ὅπου ἐνήστευεν, ἐφάνη εἰς αὐτον ὁ Χριστὸς καὶ τοῦ εἶπε· πολὺ κακοπαθεῖς δι’ ἐμέ, ὦ ἐκλεκτέ μου Παΐσιε· αὐτὸς δὲ τοῦ εἶπε· καὶ τί μεγάλον πρᾶγμα εἶναι ἡ ἰδική μου οὐτιδανὴ κακοπάθεια, ὦ ἀγαθέ μου Δέσποτα, καὶ μάλιστα ὅταν ἡ ἀγαθότης Σου δίδῃς εἰς ἐμὲ τὴν δύναμιν; Ὁ δὲ Σωτὴρ εἶπε· κάθε καλὸν ἔργον εἶναι, εὐπρόσδεκτον εἰς ἐμὲ καὶ θέλω ἀνταποδώσει τὸν μισθὸν εἰς ἐκείνους ὅπου τὸ κάμνουν, ἴσον μὲ τοὺς κόπους των· ὅθεν ἀκολούθει μοι. Ὁ δὲ Παΐσιος τὸν ἠκολούθησεν, ἕως ὅτου ἐπῆγεν εἰς ἕνα σπήλαιον τῆς ἐρήμου· τότε λέγει ὁ Σωτὴρ πρὸς αὐτόν· εἴσελθε ἵνα ἴδῃς ἄνδρα τῇ ἀληθείᾳ ἀγωνιστήν· εἰσελθὼν λοιπὸν εἰς τὸ σπήλαιον ὁ Παΐσιος, εἶδεν ἄνθρωπον, ὅστις ἐκυλίετο κατὰ γῆς, τρίβων τὸ στόμα του καὶ τὸ πρόσωπόν του εἰς τὸ ἔδαφος, ἀπορήσας δὲ διὰ τὸν ὑπερβολικὸν ἀγῶνα τοῦ ἀνδρός, ἐξῆλθε παρακαλῶν νὰ μάθῃ ἀπὸ τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν τὸ αἴτιον τοῦ μεγάλου ἀγῶνος τοῦ ἀνδρός. Ὁ δὲ Κύριος τοῦ λέγει εἶδες τὸν ἰδικόν μου ἀγωνιστὴν πόσον μεγάλους κόπους ὑπομένει δι’ ἐμέ;
Τὸν εἶδον Δέσποτα, λέγει ὁ Παΐσιος καὶ ἔφριξα εἰς τοὺς πόνους τῶν ἀγώνων του· ἀλλὰ παρακαλῶ τὴν ἀγαθότητά Σου νὰ μοῦ φανερώσῃ, πῶς ἔχει τόσον ἀγῶνα; Τότε ὁ Σωτὴρ τοῦ λέγει· δύο ἡμέρας ἔχει μόνον ὅπου νηστεύει καὶ ἰδοὺ τὸν βλέπεις πόσον ταλαιπωρεῖται ἀπὸ τὴν πεῖναν καὶ τὴν δίψαν. Ταῦτα ἀκούσας ὁ Παΐσιος εἶπε πῶς τότε ἐγὼ ἔχω εἴκοσι δύο ἡμέρας ὅπου νηστεύω καὶ δὲν ἔπαθα κανὲν παρόμοιον; Διότι σύ, τοῦ εἶπεν ὁ Σωτήρ, ἐνδυναμοῦσαι ἀπὸ τὴν χάριν μου καὶ νηστεύεις ἀκόπως· ἐκεῖνος δὲ ὡς ἀθλητὴς ἀπὸ μόνην τὴν προαίρεσίν του νηστεύει μὲ κόπον πολύν, φλεγόμενος δὲ ἀπὸ τὸν πολὺν πόθον ὅπου ἔχει εἰς ἐμέ, ὑποφέρει καὶ πάσχει ὑπὲρ τὴν δύναμίν του. Ἔπειτα ἐρωτήσας ὁ Παΐσιος τὸν Κύριον, ποίαν πληρωμὴν ἔχει νὰ λάβῃ ἀπὸ τὴν ἀγαθότητά του διὰ τὰς δύο ἡμέρας, τοῦ ἀπεκρίθη. Ὁμοίαν πληρωμὴν θέλει λάβει οὗτος διὰ τὰς δύο ἡμέρας, μὲ ἐκείνην ὅπου ἔχεις καὶ σὺ νὰ λάβῃς διὰ τὰς εἴκοσι δύο, ἐξ ἴσου θέλω εἴπει «εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου» καὶ εἰς σὲ ὅπου ἔλαβες τὰ πέντε τάλαντα καὶ εἰς ἐκεῖνον, ὅστις ἔλαβε τὰ δύο, διότι ἐξ ἴσου ἐπράξατε τὸ καλὸν καὶ ἐφάνητε καὶ οἱ δύο πρόθυμοι, κατὰ τὴν δύναμίν σας. Ταῦτα εἰπὼν ὁ Σωτὴρ ἐγένετο ἄφαντος.