Ὅθεν εἶπε πρὸς αὐτὴν ὁ Ἅγιος· «ἐπειδὴ ἐτόλμησες, ὦ γύναι, νὰ ἐνοχλήσῃς τὸν Κύριον, ὅστις σοῦ ἔδωκε τὴν ὑγείαν, αὐτὸς δύναται πάλιν νὰ ἐπιστρέψῃ τὴν λέπραν ἐπάνω σου». Ταῦτα εἰπών, ἐπῆρεν ἀπὸ τὴν γῆν τὰ λέπια τῆς λέπρας, ποὺ ἔπεσαν ἀπὸ τὴν σάρκα της καὶ τὰ ἔρριψεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτῆς μὲ τὰ χώματα, λέγων· «Ἐπειδὴ δὲν ὁμολογεῖς τὴν χάριν τῆς ἰάσεως, εὐλογητὸς ὁ Θεός, νὰ σοῦ δώσῃ διπλῆν παίδευσιν». Μὲ τὸν λόγον δὲ αὐτὸν ἐφλογίσθη ὅλον τὸ σῶμά της ἀπὸ τὴν κορυφὴν ἕως τοὺς πόδας καὶ ἔκαμε πομφόλυγας, αἱ ὁποῖαι ἐρρηγνύοντο καὶ ἔρρεεν ὕδωρ ζεστὸν ἀπ’ ἐπάνω της, ἠσθάνετο δὲ πόνους φοβερούς, ὥστε ἐκραύγαζεν ἡ ἀθλία ὀδυνωμένη καὶ ἔλεγεν· «Ἐλέησόν με, δοῦλε τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὅτι δὲν ἐλπίζω πλέον εἰς τοὺς μιαροὺς θεούς, μόνον εἰς σέ· καὶ δεήθητι εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, νὰ μοῦ δώσῃ τὴν ἴασιν».
Σπλαγχνισθεὶς τότε ὁ Ἅγιος καὶ ποιήσας εὐχὴν εἰς αὐτήν, ἐσημείωσεν αὐτὴν μὲ τὸ σημεῖον τοῦ Σταυροῦ καὶ ἐθεραπεύθη, ἐπειδὴ ὁλοψύχως ἐπίστευσε, καὶ κατηχήσας αὐτήν, τὴν ὀγδόην ἡμέραν τὴν ἐβάπτισε καὶ τὴν ἐχειροτόνησε διάκονον, μετονομάσας αὐτὴν Βενεδίκταν. Τότε ἐκείνη συνέτριψεν ὅλα τὰ εἴδωλα. Ἔπειτα παρέλαβε τὸν Ἅγιον εἰς τὸν κῆπόν της καὶ τοῦ ἔδειξε χρυσίον πολύ. Οὗτος δὲ εἶπεν εἰς αὐτὴν νὰ τὸ διαμοιράσῃ εἰς τοὺς πένητας. Ἡ δὲ ἔλεγεν, ὅτι εἰς τὴν χώραν ἐκείνην πτωχὸς δὲν εὑρίσκετο. Ὁ δὲ Ἅγιος τῆς λέγει· «Ἐὰν θέλῃς νὰ σωθῇς, μίσησον τὸ χρυσίον, ὅτι ἡ φιλαργυρία εἶναι ἡ ρίζα ὅλων τῶν κακῶν καὶ νὰ τὴν ἀποφεύγῃς, ζητοῦσα μόνον τὸν πλοῦτον εἰς τὰ οὐράνια». Ὅθεν ἀφῆκεν ὅλον τὸν πλοῦτόν της καὶ ὑπηρέτει εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου ἐπιμελέστατα. Ἰάτρευσε δὲ καὶ ἄλλην γυναῖκα ὁ Ἅγιος, ἥτις εἶχε πάθος ἀνίατον εἰς τὸν τράχηλον, ἀλλὰ καὶ ἄνδρας πολλοὺς οἵτινες ἐβασανίζοντο ἀπὸ διαφόρους ἀσθενείας. Ἐβάπτισε δὲ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ὀκτὼ χιλιάδας ἄνδρας, χωρὶς τὰς γυναῖκας καὶ τὰ τέκνα των. Ἔπειτα ἐλειτούργησεν, ἵνα τοὺς κοινωνήσῃ.
Τότε ἔφθασε καὶ ὁ ἡγεμὼν Βονιφάτιος μὲ πλῆθας λαοῦ, ὅταν δὲ ὕψωνε τὰ Ἅγια ὁ Ἅγιος, ἤνοιξεν ἡ Εκκλησία ἄνωθεν καὶ κατῆλθε πῦρ οὐράνιον καὶ τὸν ἐπερικύκλωσεν. Οἱ δὲ ὁρῶντες ἐφοβήθησαν, οὐδεὶς δὲ ἐτόλμα νὰ πλησιάσῃ ἵνα κοινωνήσῃ διότι ἔβλεπον τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς φλόγα πυρός. Ὁ δὲ Ἅγιος τοὺς εἶπε· «Προσέλθετε, τέκνα μου, καὶ μὴ φοβεῖσθε, ὅτι τὸ πῦρ τοῦτο δὲν φλογίζει, ἀλλὰ φωτίζει τοὺς μεταλαμβάνοντας».