Εὐθὺς τότε συνέτριψαν τὰς φιάλας, τοὺς δὲ ταύρους καὶ τράγους, ποὺ ἔσφαζον, ἔρριψαν νὰ τοὺς φάγουν οἱ σκύλοι· ἀλλὰ καὶ ὅλην τὴν θυσίαν κατέστρεψαν. Ὁ δὲ Ἅγιος ἐπρόσταξε νὰ δέσουν τὸν ὄφιν μὲ σχοινία, νὰ τὸν σύρουν ἕως εἰς τὴν θάλασσαν. Καθὼς δὲ τὸν ἔσυραν εἰς τοὺς λίθους οἱ νεώτεροι, ἐξεσχίζοντο αἱ σάρκες του καὶ ἐφάνησαν τὰ ὀστᾶ του. Τότε μὲ πολὺν κόπον ἀφήρεσαν διὰ τῶν πελέκεων ἕνα ἐξ αὐτῶν, διὰ νὰ τὸ φυλάττουν εἰς ἐνθύμησιν τοῦ θαύματος.
Ὁ δὲ μακάριος Παγκράτιος ἔδωκεν εἰς ὅλους τὸν ἀρραβῶνα τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος, σφραγίσας αὐτοὺς μὲ τὸν τίμιον Σταυρόν. Εἰσελθόντες τότε ἐκεῖνοι εἰς τοὺς βωμοὺς τῶν εἰδώλων, ἔρριπτον εἰς τὴν γῆν τὰ μιαρὰ ξόανα καὶ συνέτριβον ἅπαντα, πτύοντες καὶ καταπατοῦντες αὐτά. Ἔπειτα ἀνέβη ὁ Ἅγιος εἰς τόπον ὑψηλόν, διὰ νὰ ἀκούσουν ὅλοι, καὶ ἐκήρυξε τὸν δεσπότην Χριστόν. Τότε ἐπίστευσαν ἅπαντες, ὅσοι ἐκεῖ ἦσαν, ἑκατὸν χιλιάδες καὶ περισσότεροι. Ἀφοῦ δὲ προσηυχήθη δι’ αὐτούς, τοὺς ἀπέλυσε λέγων· «Ὑπάγετε τώρα εἰς τὰς οἰκίας σας καὶ καθαρίσθητε ἡμέρας τρεῖς, νηστεύοντες καὶ προσευχόμενοι τῷ Κυρίῳ ἵνα σᾶς ἀξιώσῃ νὰ λάβετε τὸ ἅγιον Βάπτισμα». Μετὰ τὴν τρίτην ἡμέραν ἦλθεν ὁ λαός, κρατῶν ἕκαστος κηρὸν καὶ τὰ ἐνδύματα τοῦ θείου Βαπτίσματος· ἐβάπτισε δὲ ὁ Ἅγιος τὴν ἡμέραν αὐτὴν χιλιάδας εἰκοσιτέσσαρας καὶ ἔγινεν εἰς ὅλην τὴν πόλιν χαρὰ μεγάλη καὶ ἀγαλλίασις. Ἤρχοντο δὲ καὶ ὅσοι ἐκατοικοῦσαν πλησίον εἰς τὸ ὄρος τῆς Αἴτνης καὶ ἐβαπτίζοντο, ἀκούοντες τὰ θαυματουργίας τὰς τὰς ὁποίας ἔκαμνεν ὁ Ἅγιος, θεραπεύων χωλούς, παραλυτικούς, ὑδρωπικούς, δαιμονιζομένους καὶ πᾶσαν ἄλλην ἀσθένειαν. Ὁ δὲ Ξάνθιππος, περὶ οὗ εἴπομεν ἄνωθεν, ὁ φιλόσοφος ἔφερε τὸ ἅγιον Εὐαγγέλιον εἰς τὸν Ἅγιον καὶ τοῦ εἶπεν ὡς ἄνωθεν τὴν ὑπόθεσιν· ἀνέγνωσε τότε ὁ Ἅγιος αὐτὸ εἰς τὸν λαόν, ὅλοι δὲ μετὰ χαρᾶς καὶ εὐλαβείας πολλῆς τὸ ἐδέχθησαν.
Μετὰ δύο ὥρας προσῆλθε πρὸς τὸν Ἅγιον γυνὴ πάσχουσα ἀπὸ λέπραν, ἥτις ἦτο τῶν εἰδώλων ἱέρεια, καθὼς ἔλεγε τῆς θεᾶς Ἥρας, καὶ ἔλεγε μὲ δόλον, ὅτι ἐὰν τῆς δώσῃ ὁ Χριστὸς τὴν ἴασιν, θὰ λάβῃ τὸ βάπτισμα. Ὁ δὲ Ἅγιος, ἂν καὶ ἤξευρε τὴν δολίαν γνώμην της, μὲ ἕνα λόγον τὴν ἰάτρευσε· διότι εὐθὺς ὡς ἐποίησεν εἰς αὐτὴν τὴν σφραγῖδα τοῦ τιμίου Σταυροῦ, ἔπεσεν εὐθὺς ἡ λέπρα ἀπὸ τὸ σῶμά της. Αὐτὴ δέ, ἀντὶ τῆς εὐχαριστίας πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὸν Ἅγιον, ἔλεγε λόγους βλασφήμους πρὸς αὐτὸν ἡ ἀχάριστος.