Μετὰ τοὺς λόγους τούτους ἡ Εὐπραξία ἀπῆλθε πλήρης ἐντροπῆς καὶ κατανύξεως, καὶ ἕτοιμος ἤδη οὖσα πρὸς σφοδροτέρους ἀγῶνας. Μετά τινας δὲ πάλιν ἡμέρας συνέβη νὰ ἴδῃ καθ’ ὕπνον φαντασίαν, ἀλλ’ ἐπειδὴ ἐντρέπετο νὰ ἀναγγείλῃ εἰς τὴν Ἡγουμένην τὸ συμβὰν εἰς αὐτήν, ἐξωμολογήθη αὐτὸ εἴς τινα τῶν ἀδελφῶν, Ἰουλίαν τὸ ὄνομα, αὕτη δὲ προέτρεψεν αὐτὴν νὰ τὸ ἀνακοινώσῃ εἰς τὴν διδάσκαλον ἀνερυθριάστως· διότι καὶ ἐκείνη ὅτε ἦτο νεωτέρα πολλάκις περιέπιπτεν εἰς ὅμοια πάθη. Ἐκ τῶν λόγων τούτων ἐνθαρρυνθεῖσα ἡ νέα προσέρχεται εἰς τὴν προεστῶσαν καὶ φανερώνει τὸν πόλεμον τῆς σαρκός της· αὕτη δὲ εἶπε· «Μὴ φοβοῦ, τέκνον, ἀλλ’ ἀγωνίζου· διότι ταῦτα εἶναι τοῦ πονηροῦ προσβολαὶ καὶ ἀκροβολισμοί τινες. Ἂν δὲ φανῇς γενναία κατὰ τοῦτο, θὰ καταβληθῇ καὶ θὰ φύγῃ ὁ ἐχθρός». Ἔπειτα ἠρώτησεν αὐτὴν μετὰ πόσας ἡμέρας τρώγει· αὕτη δὲ ἀπήντησε μετὰ τέσσαρας· ἡ δὲ διδάσκαλος προσέταξεν αὐτὴν νὰ τρώγῃ μετὰ πέντε, καὶ ἡ Εὐπραξία προθύμως ἐδέχθη τὴν προσταγήν.
Θέλουσα δὲ ἡ προεστῶσα νὰ ταπεινώσῃ ἔτι μᾶλλον τὴν νεάνιδα, διέταξεν αὐτὴν νὰ μεταφέρῃ τοὺς ἐν τῇ Μονῇ κειμένους λίθους εἰς ἄλλο μέρος, αὕτη δὲ παρευθὺς λαμβάνουσα ἐπ’ ὤμων ἕνα ἕκαστον ἐξ αὐτῶν μετέφερεν αὐτοὺς ὅπου ἤθελε προσταχθῆ, διότι ὄχι μόνον κατὰ τὴν ψυχὴν ἠνδρίζετο, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν σωματικὴν δύναμιν, ἤδη δὲ μετὰ τὴν μεταφορὰν τῶν λίθων ἡ Ἡγουμένη λέγει εἰς τὴν Εὐπραξίαν· «Οἱ λίθοι δὲν ἐτέθησαν εἰς τόπον καλόν· λάβε λοιπὸν αὐτοὺς καὶ μετάφερε εἰς ἄλλο μέρος». Αὕτη δὲ κατὰ προσταγὴν μετέφερε πάλιν τοὺς λίθους μὴ βοηθουμένη ὑπ’ οὐδεμιᾶς τῶν ἄλλων ἀδελφῶν, ἂν καὶ οἱ λίθοι ἦσαν μεγάλοι καὶ πολὺ ὑπέρτεροι γυναικείας δυνάμεως· ἀλλ’ ἡ Εὐπραξία ἦτο γενναιοτέρα τῶν ἄλλων συμμοναστριῶν αὐτῆς καὶ κατὰ τὴν καρτερίαν καὶ κατὰ τὴν δύναμιν, τούτου δὲ ἕνεκα προσετάσσετο νὰ ἐκτελῇ ἐργασίαν ἐπ’ ἐργασίας, πρὸς ταλαιπωρίαν τῆς σαρκὸς αὐτῆς. Αὕτη δὲ προθύμως καὶ ἀγογγύστως ἐξετέλει πᾶν ἔργον κατὰ τὴν ἀποστολικὴν παραίνεσιν· τοῦτο δὲ βλέπουσαι αἱ ἄλλαι Μοναχαὶ ἐθαύμαζον αὐτὴν καὶ τῆς ηὔχοντο νὰ λάβῃ παρὰ Θεοῦ καρτερίαν καὶ δύναμιν. Διὰ ταῦτα δὲ καὶ ὁ διάβολος συχνότερον διήγειρεν εἰς τὴν φαντασίαν αὐτῆς καθ’ ὕπνον ἀπρεπεῖς φαντασίας, μάτην κοπιάζων καὶ ἀποκρουόμενος ὡς τὸ βέλος ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον προσπίπτει εἰς στερεώτερον σῶμα.