Ἡ δὲ προεστῶσα λέγει πρὸς αὐτήν· «Ὕπαγε μετὰ τῆς μητρός σου, κυρία μου· διότι δὲν εἶναι εἰς σὲ ἐπιτετραμμένον νὰ συζῇς μαζί μας πρὶν ἢ συνταχθῇς μετὰ τοῦ Χριστοῦ». Ἡ δὲ κόρη ἀπήντησε παρευθύς· «Συντάσσομαι καὶ ἐγὼ μαζί σας καὶ δὲν συναπέρχομαι μετὰ τῆς μητρός μου». Ἡ προεστῶσα ἀνταπήντησεν· «Ἄπελθε, τέκνον, μετὰ τῆς μητρός σου, διότι ἐνταῦθα οὔτε στρωμνὴν ἔχεις, ἀλλ’ οὔτε νὰ ἀναπαυθῇς δύνασαι». Ἡ δὲ κόρη προσέθεσε· «Μαζί σας θὰ κοιμηθῶ καὶ ἐγὼ ὅλες καὶ σεῖς». Ἐπειδὴ δὲ οὐδόλως ἐπείθετο νὰ ἀναχωρήσῃ, παρ’ ὅλας τὰς παραινέσεις τῆς μητρός, θέλουσα ἡ Ἡγουμένη νὰ ἐκφοβίσῃ αὐτήν, εἶπεν· «Ἂν θελήσῃς νὰ μείνῃς ἐδῶ, ὑποχρεοῦσαι νὰ μάθῃς γράμματα καὶ νὰ νηστεύῃς μέχρις ἑσπέρας». Αὕτη δὲ οὐδαμῶς δειλιάσασα, προθύμως ὑπεσχέθη νὰ ἐκπληρώσῃ πάντα τὰ καθήκοντα, τὰ ὁποῖα ἐξεπλήρουν καὶ αἱ λοιπαὶ ἀδελφαί.

Ἀφοῦ λοιπὸν εἶδεν ἡ μήτηρ τὴν ἀκλόνητον αὐτῆς πεποίθησιν, λαβοῦσα τὴν χεῖρα αὐτῆς καὶ παρουσιάσασα αὐτὴν ἔμπροσθεν τῆς εἰκόνος τοῦ Χριστοῦ, ὑψώσασα τὰς χεῖράς της εἰς τὸν οὐρανόν, προσηύχετο μετὰ δακρύων ὡς ἑξῆς· «Μονογενὲς Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ὁ γεννηθεὶς ἐκ Παρθένου, ὁ Νυμφίος τῶν ἀγνῶν καὶ καθαρῶν ψυχῶν, ὁ προστάτης τῶν ὀρφανῶν, προστάτευσον ταύτην, ἥτις σὲ ἐπόθησε, καὶ πρόσδεξαι αὐτήν, ἥτις προσφέρεται πρὸς σὲ ἑκούσιον ἀφιέρωμα, δῶρον τιμιώτερον λίθων πολυτελῶν καὶ διαφύλαξον αὐτὴν καθαρὰν καὶ ἄμωμον νύμφην διὰ σὲ τὸν καθαρώτατον Νυμφίον, τετρωμένην ὑπὸ τῆς πρὸς σὲ ἀγάπης καὶ δραμοῦσαν εἰς ὀσμὴν μύρου σου». Ταῦτα προσευχηθεῖσα πρὸς τὸν Κύριον, ἐστράφη πρὸς τὴν θυγατέρα της καὶ λέγει πρὸς αὐτήν· «Ὁ Θεός, τέκνον, εἴθε νὰ σὲ στηρίξῃ εἰς τὸν φόβον του, τὸν ὁποῖον ὁ θεοπάτωρ Δαυῒδ ὠνόμασεν ἀρχὴν τῆς σοφίας, διότι οὗτος εἰς τοὺς ἤδη ἀρχομένους νὰ ζῶσι κατὰ Θεὸν εἶναι βάσις καὶ θεμέλιον, διότι ὅπου φόβος Θεοῦ, ἐκεῖ καὶ τήρησις τῶν ἐντολῶν του, εἰς τὴν ὁποίαν ἐπακολουθεῖ ἡ κάθαρσις τοῦ σώματος καὶ τῆς ψυγῆς, αὕτη δὲ ἡ κάθαρσις συνεπιφέρει τὸν ἄνωθεν φωτισμὸν καὶ τὴν ἔλλαμψιν, αὕτη δὲ ἡ ἔλλαμψις θὰ πληρώσῃ τέλος τὸν ἀκόρεστον πόθον σου». Μετὰ τοὺς λόγους τούτους παρέδωκε τὴν θυγατέρα της εἰς τὴν Ἡγουμένην, δακρύουσα, στενάζουσα καὶ τοσοῦτον συγκεκινημένη, ὥστε καὶ τὰς ἄλλας Μοναχὰς ἐκίνησεν εἰς δάκρυα, μετὰ δὲ ταῦτα ἀνεχώρησεν ἐκ τῆς Μονῆς. Ἡ δὲ Ἡγουμένη μετ’ ὀλίγον εἰσελθοῦσα εἰς τὸν Ναὸν καὶ ποιήσασα εὐχὴν ἐξέδυσε τὴν Εὐπραξίαν καὶ ἐνέδυσεν αὐτὴν ἐνδύματα μοναχικά.