Κοιμωμένη δέ ποτε ἡ Εὐπραξία εἶδε συνεργείᾳ τοῦ πονηροῦ τὸν συγκλητικόν, μετὰ τοῦ ὁποίου εἶχε μνηστευθῆ, ἀπελθόντα εἰς τὴν Μονὴν μετὰ χαρακτῆρος στρατιωτικοῦ, καὶ ὅτι λαβὼν αὐτὴν ἐξήγαγεν ἐκ τῆς Μονῆς καὶ ἀνεχώρησε, φέρων μεθ’ ἑαυτοῦ καὶ τὴν Εὐπραξίαν. Καὶ τοιαύτη μὲν ἦτο ἡ φαντασία, ἡ δὲ Εὐπραξία ἐστέναζε καθ’ ὕπνον καὶ ἐξέπεμπεν οἰκτροτάτας φωνάς, κραυγάζουσα· «Ὦ τῆς βίας!» καὶ καλοῦσα εἰς βοήθειαν τὰς ἀδελφάς. Ἀφυπνισθεῖσα δὲ ἐκ τῶν γοερῶν τούτων φωνῶν ἡ Ἡγουμένη καὶ αἱ λοιπαὶ ἀδελφαὶ ἐνόησαν, ὅτι φάντασμά τι συνέβη εἰς αὐτὴν καὶ καλέσασαι αὐτὴν διὰ τοῦ ὀνόματός της ἐξήγειραν ἐκ τῆς κλίνης καὶ ἠρώτων τί παθοῦσα ἐκραύγαζε καὶ ἐστέναζε καὶ ὠδύρετο. Αὕτη δὲ τεταραγμένη καὶ ἀσθμαίνουσα ἐφανέρωσε τὸ ἐνύπνιον. Μετὰ δὲ ταῦτα ἡ Ἡγουμένη παραλαβοῦσα τὴν Εὐπραξίαν καὶ τὰς λοιπὰς ἀδελφὰς ἐστάθη εἰς προσευχὴν μέχρι πρωΐας, παρακαλοῦσα τὸν Θεὸν νὰ παύσῃ τοὺς πειρασμοὺς τῆς νεάνιδος ταύτης. Ἀφοῦ δὲ ἀνέτειλεν ἡ ἡμέρα, αἱ μὲν λοιπαὶ ἀδελφαὶ συγκαθήμεναι εἰργάζοντο ἑκάστη τὸ ἔργον της, ἡ δὲ Εὐπραξία, ἐν τῷ μέσῳ ἱσταμένη, ἀνεγίνωσκεν εἰς τρόπον ὥστε νὰ ἀκούωσιν ὅλαι· ἔπειτα ἐτακτοποίει τὰς στρωμνὰς τῶν ἀδελφῶν καὶ μετέφερεν ὕδωρ, ἔκοπτε δὲ καὶ ξύλα καὶ ἐκόμιζεν εἰς τὸ μαγειρεῖον, μετὰ ταῦτα δὲ ἠσχολεῖτο εἰς τὸ ἀρτοποιεῖον, φέρουσα μετ’ ἄλλων τὸ ἄλευρον καὶ ψήνουσα τοὺς ἄρτους καὶ παραθέτουσα εἰς τὰς ἀδελφάς καὶ τὸν οἶνον διανέμουσα. Ἂν δὲ καὶ ἐκοπίαζε τόσον εἰς πᾶσαν διακονίαν, δὲν ἔλειπεν ἀπὸ τὰς ἱερὰς συνάξεις· ταῦτα δὲ μὴ δυνάμενος νὰ βλέπῃ ὁ ἐχθρός, διήγειρεν εἰς αὐτὴν σφοδρότερον πόλεμον τῆς σαρκός· αὕτη δὲ ἀνήγγελλε τὰς προσβολὰς εἰς τὴν προεστῶσαν καὶ παρεκάλει νὰ ἐπιτραπῇ εἰς αὐτὴν νὰ τρώγῃ μόνον ἅπαξ τῆς ἑβδομάδος· ἡ δὲ Ἡγουμένη ἐπέτρεψεν εἰς αὐτὴν τὸ ζητούμενον, ἐπευχηθεῖσα νὰ ἐνισχυθῇ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ κατὰ τοῦ διαβόλου.
Ἐφεξῆς λοιπὸν ἔτρωγεν ἅπαξ τῆς ἑβδομάδος· ἀλλ’ ὅμως ἂν καὶ ἡ σὰρξ αὐτῆς ἐξηντλεῖτο ὑπὸ τῆς νηστείας, δὲν παρημέλει τὴν ὑπηρεσίαν της καὶ δὲν ἐκοπίαζεν ἤδη ὀλιγώτερον ἢ πρότερον· διὰ τοῦτο ἐθαύμαζον αὐτὴν αἱ ἀδελφαὶ λέγουσαι ὅτι παρατηροῦσαι προσεκτικῶς εἶδον ὅτι ἐπὶ ἓν ὁλόκληρον ἔτος οὐδέποτε ἐκάθισεν οὔτε ἐν ἡμέρᾳ οὔτε ἐν νυκτί, εἰ μὴ ὅτε κατεκλίνετο εἰς τὴν στρωμνήν της·