Ἐνῷ δὲ ἀνεχώρει ὁ Ἀχαὰβ διὰ νὰ ὑπάγῃ εἰς τὴν ἄμπελον ἐκείνην, εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς πρὸς τὸν Προφήτην Ἠλιαν· «Ὕπαγε εἰς συνάντησιν τοῦ βασιλέως Ἀχαὰβ τῆς Σαμαρείας, ὅστις ὑπάγει νὰ κληρονομήσῃ τὸν ἀμπελῶνα τοῦ Ναβουθαί, καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτόν· «Σὺ ἔρχεσαι νὰ κληρονομήσῃς τὸν ἀμπελῶνα τοῦ Ναβουθαί, ἀλλ’ οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· «Εἰς τὸν τόπον ὅπου ἐχύθη τὸ αἷμα τοῦ Ναβουθαί, νὰ χυθῇ καὶ τὸ ἰδικόν σου, ὡς καὶ τῆς μιαρᾶς Ἰεζάβελ, τῆς ὁποίας τὸ αἷμα νὰ γλείψωσιν οἱ κύνες, διότι ἐζηλεύσατε τὴν ἄμπελον τοῦ γείτονός σας καὶ ἐκάματε πάντα τρόπον ἀδικίας διὰ νὰ τὴν κληρονομήσετε· καὶ ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν γενεάν σου νὰ μὴ μείνῃ ἥσυχος εἰς τὴν βασιλείαν». Ταῦτα ἀκούσας ὁ Προφήτης ἐπῆγε καθὼς προσετάχθη, καὶ τὰ εἶπεν εἰς τὸν Ἀχαάβ. Ὁ δὲ Ἀχαάβ, ὡς ἤκουσε ταῦτα, ἔκλαυσε καὶ ἐξεδύθη σάκκον, καὶ ἐνήστευσε μετανοῶν διὰ τὴν ἁμαρτίαν του. Ὁ δὲ Θεὸς ἐδέχθη τὴν μετάνοιάν του, καὶ πάλιν εἶπε πρὸς τὸν Προφήτην· «Βλέπεις πῶς ἐμετανόησεν ὁ Ἀχαάβ; διὰ τοῦτο δὲν θὰ δώσω τὴν ὀργήν μου εἰς τὰς ἡμέρας του, ἀλλὰ εἰς τὰς ἡμέρας τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ». Τοῦτο δὲ καὶ ἐγένετο ἀληθὲς κατὰ τὸν λόνον τοῦ Θεοῦ. Διότι μετὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἀχαὰβ ἐβασίλευσεν εἰς τὴν Σαμάρειαν ὁ υἱὸς αὐτοῦ, Ὀχοζίας ὀνόματι, ὁ ὁποῖος ἔπαυσε νὰ προσκυνῇ τὸν μόνον ἀληθῆ Θεόν, καὶ προσεκύνει τὰ ἄψυχα καὶ ἀναίσθητα εἴδωλα, ὅπως καὶ οἱ Ἕλληνες.
Μίαν δὲ τῶν ἡμερῶν, ἀφοῦ πλέον εἶχεν ἀποθάνει ὁ Ἀχαάβ, πεσὼν ὁ νέος βασιλεὺς Ὀχοζίας ἀπὸ τὸν ἐξώστην τοῦ παλατίου του, ἠσθένησε. Δὲν ἐζήτησεν ὅμως ἰατρείαν ἀπὸ τὸν Θεόν, ὅστις δίδει τὴν ὑγείαν εἰς τοὺς ἀσθενεῖς, ἀλλ’ εἶπεν εἰς τοὺς ἀνθρώπους του· «Ὑπάγετε εἰς τὴν πόλιν Ἀκκαρών, ἐκεῖ εἶναι μία μάντις τοῦ Βάαλ· ἐκείνην ἐρωτήσατε διὰ τὴν ἀσθένειάν μου». Πορευομένων δὲ τῶν ἀνθρώπων, Ἄγγελος Κυρίου ἐλάλησε πρὸς τὸν Προφήτην Ἠλίαν λέγων· ««Ὕπαγε εἰς συνάντησιν τῶν ἀνθρώπων τοῦ Ὀχοζίου καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς· «Δὲν εἶναι ὁ Θεὸς εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ὅστις δίδει τὴν ὑγείαν, ἀλλὰ ζητεῖτε μάντεις; Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· «Ἀπὸ τὴν κλίνην, ὅπου κατάκειται ὁ βασιλεύς, δὲν θέλει ἐγερθῆ, ἀλλ’ ἐκεῖ θέλει ἀποθάνει». Ἐπῆγε τότε ὁ Προφήτης καὶ εἶπε πρὸς τοὺς ἀνθρώπους τοῦ βασιλέως τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, ἐκεῖνοι δὲ ἐπιστρέψαντες ἀνήγγειλαν εἰς τὸν βασιλέα ὅτι εἷς ἄνθρωπος μᾶς συνήντησε καθ’ ὁδόν, καὶ μᾶς εἶπε τούτους τοὺς λόγους.