Πάλιν δὲ ἐκεῖ οἱ υἱοὶ τῶν Προφητῶν εἶπον εἰς τὸν Ἐλισσαῖον· «Γνωρίζεις, ὅτι σήμερον ὁ Θεὸς θέλει νὰ παραλάβῃ τὸν διδάσκαλόν σου;». Λέγει καὶ πρὸς ἐκείνους ὁ Ἐλισσαῖος· «Καὶ ἐγὼ τὸ γνωρίζω, μόνον σιωπᾶτε». Πάλιν ἐκ τρίτου εἶπεν ὁ Ἠλίας εἰς τὸν Ἐλισσαῖον· «Κάθισε ἐδῶ, διότι ὁ Θεὸς μὲ ἀπέστειλεν ἕως τὸν Ἰορδάνην ποταμόν, νὰ ὑπάγω μόνος». Λέγει πάλιν ὁ Ἐλισσαῖος· «Ζῇ Κύριος, καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου, δὲν θέλω σὲ ἀφήσει».

Ἐπορεύθησαν τότε ἀμφότεροι εἰς τὸν Ἰορδάνην ποταμόν. Μετ᾽ αὐτῶν δὲ ἠκολούθησαν καὶ ἄλλοι πεντήκοντα ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι ἦσαν τέκνα τῶν Προφητῶν. Τότε ὁ Προφήτης Ἠλίας ἔβγαλε τὴν μηλωτήν του καὶ ἐκτύπησε τὸν ποταμόν, παρευθὺς δὲ ἐσχίσθη εἰς τὸ μέσον ὁ ποταμὸς καὶ ἐγένετο ὁδός, ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἐπέρασαν ὡς διὰ ξηρᾶς εἰς τὸ πέραν. Μετὰ ταῦτα εἶπεν ὁ Ἠλίας εἰς τὸν Ἐλισσαῖον· «Ζήτησον νὰ σοῦ γίνῃ κανὲν χάρισμα, πρὶν ἀναληφθῶ ἀπὸ σοῦ». Λέγει ὁ Ἐλισσαῖος· «Ἂς γίνῃ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ, τὴν ὁποίαν ἔχεις, διπλῆ εἰς ἐμέ». Ἀπεκρίθη ὁ Ἠλίας· «Μέγα χάρισμα ἐζήτησας, πλήν, ἐάν μὲ ἴδῃς ὅταν ἀναληφθῶ, νὰ γίνῃ εἰς σὲ ὡς ἐζήτησας· ἐὰν δὲ δὲν μὲ ἴδῃς, νὰ μὴ γίνῃ». Ἐκεῖ τότε, καθὼς ὡμίλουν, ἰδοὺ ἐφάνη ὡς ἅρμα πύρινον καὶ ἵπποι πύρινοι, καὶ ἥρπασαν τὸν Προφήτην Ἠλίαν καὶ τὸν ἀνέβαζον ὡς εἰς τὸν οὐρανόν. Ὁ δὲ Ἐλισσαῖος βλέπων αὐτὸν ὑψούμενον, ἔκραξε μεγαλοφώνως· «Πάτερ, ἅρμα Ἰσραήλ, καὶ ἱππεὺς αὐτοῦ»· ὅπερ ἑρμηνεύεται, ὅτι οἱ μὲν βασιλεῖς τῶν Ἑβραίων εἶχον ἵππους καὶ ἁμάξας καὶ ἵππευον ὡς ἐξουσιασταί, σὺ δέ, ὦ Προφῆτα, εἶσαι καὶ ἅρμα καὶ ἱππεύς, καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ Ἰσραήλ.

Ταῦτα λέγων ὁ Ἐλισσαῖος ἐκράτησε τὴν μηλωτὴν τοῦ Προφήτου Ἠλιοὺ καὶ πλέον δὲν τὸν εἶδεν. Ὡς δὲ ἡτοιμάζετο νὰ περάσῃ τὸν Ἰορδάνην καὶ εὑρίσκετο εἰς τὸ χεῖλος τοῦ ποταμοῦ, ἔλαβε τὴν μηλωτὴν τοῦ Προφήτου Ἠλιού, ἡ ὁποία ἔπεσεν ἐπάνωθεν αὐτοῦ καὶ μὲ ἐκείνην ἐκτύπησε τὸ ὕδωρ, ἀλλὰ δὲν ἐσχίσθη. Τότε εἶπεν ὁ Ἐλισσαῖος· «Ποῦ εἶναι ὁ Θεὸς Ἠλιοὺ τοῦ πατρός μου;». Καὶ μετὰ τὸ εἰπεῖν τὸν λόγον, πάλιν δεύτερον ἐκτύπησε τὸ ὕδωρ καὶ ἐσχίσθη εἰς δύο καὶ διεπέρασε διὰ ξηρᾶς εἰς τὸ πέραν. Ἰδόντες δὲ οἱ υἱοὶ τῶν Προφητῶν, οἵτινες ἦσαν εἰς τὴν Ἱεριχώ, ὅτι οὕτως ἐθαυματούργησεν ὁ Ἐλισσαῖος, εἶπον· «Ἀνεπαύθη τὸ πνεῦμα τοῦ Προφήτου Ἠλιοὺ ἐπὶ τὸν Ἐλισσαῖον». Τότε ἐξῆλθον εἰς συνάντησίν του, καὶ τὸν ἐπροσκύνησαν ἕως τὴν γῆν. Ἦσαν δὲ τότε 895 χρόνοι πρὸ Χριστοῦ. Τὰ μὲν ἔργα καὶ θαύματα τοῦ Προφήτου οὕτως ἔγιναν, εὐλογημένοι Χριστιανοί, καθὼς ἐν συντόμῳ τὰ ἠκούσατε.