Ἠγέρθη ὁ Προφήτης καὶ βλέπει ὅτι ἐπάνω τοῦ μέρους τῆς κεφαλῆς του ἦτο μία πήττα ἄρτου ἀπὸ βρίζαν καὶ δοχεῖον μὲ ὕδωρ. Ἔφαγε τότε καὶ πάλιν ἀπεκοιμήθη. Ἐπῆγε δὲ πάλιν ὁ Ἄγγελος ἐκ δευτέρου καὶ τοῦ λέγει· «Ἔγειραι, φάγε καὶ πίε, ὅτι πολλὴν ὁδὸν ἔχεις νὰ περιπατήσῃς». Πάλιν δὲ ἠγέρθη καὶ ἔφαγε καὶ ἔπιε.

Μὲ τὴν δύναμιν τοῦ φαγητοῦ ἐκείνου ἐπεριπάτησεν ὁ Προφήτης Ἠλίας τεσσαράκοντα ἡμέρας καὶ τεσσαράκοντα νύκτας, ἕως οὗ ἐπῆγεν εἰς τὸ ὄρος τὸ λεγόμενον Χωρήβ, τὸ ὁποῖον λέγεται εἰς τὴν Γραφὴν καὶ Σινᾶ, διότι τὸ Σίναιον ὄρος ἔχει δύο κορυφὰς καὶ ἡ μὲν μία κορυφὴ λέγεται Σινᾶ, ἡ δὲ ἄλλη λέγεται Χωρήβ, εἰς τὴν ὁποίαν εἶδε καὶ ὁ Μωϋσῆς τὴν βάτον καιομένην καὶ μὴ καταφλεγομένην. Εἰς αὐτὴν ἐπορεύθη καὶ ὁ Προφήτης καὶ εἰσῆλθεν εἰς ἕνα ἐκεῖ σπήλαιον, καὶ ἰδοὺ λόγος Κυρίου ἐγένετο πρὸς αὐτὸν λέγων· «Διατί ἦλθες ἐδῶ, Ἠλία;». Εἶπεν ὁ Προφήτης· «Ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου τὸν Παντοκράτορα Κύριον, διότι σὲ ἐγκατέλιπον οἱ υἱοὶ τοῦ Ἰσραήλ, τὰ θυσιαστήριά σου κατέσκαψαν, τοὺς Προφήτας σου ἐφόνευσαν, μόνον δὲ ἐγὼ ἔμεινα Προφήτης μονώτατος καὶ ζητοῦσι καὶ τὴν ἰδικήν μου ζωὴν νὰ τὴν ἀφαιρέσουν». Τότε ἠκούσθη φωνὴ Κυρίου λέγουσα· «Νὰ ἐξέλθῃς αὔριον καὶ νὰ σταθῇς ἔμπροσθεν τοῦ Κυρίου εἰς τὸ ὄρος τοῦτο. Καὶ ἰδοὺ θέλει ἔλθει ὁ Κύριος. Θέλει δὲ γίνει τότε ἄνεμος δυνατός, νὰ ἐξολοθρεύσῃ τὰ ὄρη καὶ τὰς πέτρας, ἀλλὰ δὲν θέλει εἶναι ἐκεῖ ὁ Κύριος. Ἔπειτα θέλει γίνει σεισμός, ἀλλ’ οὐδὲ ἐκεῖ θέλει εἶναι. Μετὰ τὸν σεισμὸν θέλει γίνει πῦρ, ἀλλ’ οὔτε ἐκεῖ θέλει εἶναι ὁ Κύριος. Μετὰ τὸ πῦρ θέλει γίνει φωνὴ πνοῆς λεπτῆς, ἐκεῖ θέλει εἶναι ὁ Κύριος». Τοῦτο προέλεγε τὴν θεωρίαν, τὴν ὁποίαν εἶδεν ὁ Προφήτης εἰς τὸ ὄρος Θαβώρ, δηλαδὴ τὴν Μεταμόρφωσιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀκόμη δὲ ὅτι ἡ φωνὴ ἐκείνη θέλει εἶναι ὁ Πρόδρομος Ἰωάννης, ὁ ὁποῖος ἦτο ἡ φωνὴ τοῦ Λόγου. Ἀλλὰ ταῦτα ἔγιναν μετὰ ταῦτα.

Ὡς ἤκουσεν ὁ Προφήτης τοῦτον τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, ἐκάλυψε τὸ πρόσωπόν του μὲ τὴν μηλωτήν του καὶ ἐξῆλθε καὶ ἐστάθη εἰς τὴν εἴσοδον τοῦ σπηλαίου. Τότε ἰδοὺ πάλιν φωνὴ ἐγένετο ἐκ Θεοῦ πρὸς αὐτὸν λέγουσα· «Τὶ περιμένεις ἐδῶ, Ἠλία;». Καὶ εἶπεν ὁ Ἠλίας τὰ ἴδια ὅπου εἶπε καὶ τὴν πρώτην φοράν. Λέγει ὁ Κύριος· «Ἐγείρου καὶ ὕπαγε ὄπισθεν εἰς τὴν ὁδόν σου, καὶ νὰ ὑπάγῃς εἰς τὴν Δαμασκὸν τὴν πόλιν, νὰ χρίσῃς τὸν Ἀζαὴλ εἰς βασιλέα τῆς Συρίας καὶ τὸν Ἰηοῦ τὸν υἱὸν τοῦ Ναμεσσὶ νὰ χρίσῃς εἰς βασιλέα ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ, καὶ τὸν Ἐλισσαιέ, τὸν υἱὸν τοῦ Σαφάτ, ὅπου εἶναι ἀπὸ τὴν χώραν τὴν Ἀβελμανουλάν, νὰ τὸν χρίσῃς εἰς Προφήτην, ἵνα ἀντικαταστήσῃ σέ».