των εἶναι μεγάλη καὶ ἄπειρος, διότι ὅλα τὰ ψυχωφελῆ καλὰ ἀπὸ αὐτὰς τὰς δύο ἐντολὰς εἶναι κρεμασμένα. Καὶ τὸ μαρτυρεῖ ὁ θεῖος Παῦλος, ὅστις λέγει, ὅτι ἡ ἀγάπη εἶναι τέλος τοῦ νόμου· ὅσα λοιπὸν χρήσιμα λόγια εἰποῦν οἱ ἄνθρωποι, κατὰ χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅλα ἀπὸ τὴν ἀγάπην ἀρχίζουν καὶ εἰς αὐτὴν τελειώνουν· ὅθεν ἡ σωτηρία εἶναι αὐτὴ ἡ διπλῆ ἀγάπη πρέπει ὃμως νὰ προσθέσω καὶ τοῦτο, τὸ ὁποῖον εἶναι καὶ αὐτὸ εἰς τὴν ἀγάπην· δηλαδὴ τὸ νὰ γνωρίζῃ κάθε μία ἀπὸ ἡμᾶς καὶ νὰ ποθῇ πάντοτε ἐκεῖνο ὅπερ εἶναι ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα».
Αἱ δὲ ἀδελφαὶ ἀποροῦσαν εἰς αὐτὸ τὸ ὁποῖον εἶπε καὶ τὴν ἐρωτοῦσαν. Καὶ ἡ Ὁσία εἶπε· «Δὲν ἠξεύρετε τὴν παραβολὴν τοῦ σπόρου, τὴν ὁποίαν εἶπεν ὁ Κύριος, ὅτι ἐκαρποφόρησεν ἄλλος ἑκατὸν καὶ ἄλλος ἑξήκοντα καὶ ἄλλος τριάκοντα; Λοιπὸν τὰ ἑκατὸν εἶναι τὸ τάγμα τὸ ἰδικόν μας, τῶν Μοναχῶν· τὰ ἑξήκοντα εἶναι τὸ τάγμα ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἐγκρατεύονται καὶ δὲν ὑπανδρεύονται, καὶ τριάκοντα εἶναι τῶν ὑπανδρευομένων, ὅσοι ζοῦν μὲ σωφροσύνην· καὶ ἀπὸ τὰ τριάκοντα εἶναι καλὸν νὰ ἀναβαίνῃ κανεὶς εἰς τὰ ἑξήκοντα καὶ ἀπὸ τὰ ἑξήκοντα εἰς τὰ ἑκατόν· διότι εἶναι ὠφέλιμον τὸ νὰ προκόπτῃ τις ἀπὸ τὰ μικρότερα εἰς τὰ μεγαλύτερα· τὸ δὲ νὰ καταβαίνῃ ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα εἰς τὰ μικρότερα εἶναι κινδυνῶδες ὅτι ἐκεῖνος ὅστις κλίνει μίαν φορὰν εἰς τὰ χειρότερα, δὲν ἠμπορεῖ νὰ σταθῇ εἰς τὰ ὀλίγα, ἀλλὰ κρημνίζεται ὡς εἰς βυθὸν ἀπωλείας. Μερικαὶ λοιπόν, αἱ ὁποῖαι ὑπόσχονται νὰ φυλάξουν παρθενίαν, ἐπειδὴ εἶναι ἀσθενεῖς εἰς τὸν λογισμόν, προφασίζονται καὶ λέγουν μὲ τὸν ἑαυτόν των ἢ καλλίτερα νὰ εἴπω μὲ τὸν διάβολον, ταῦτα· ἡμεῖς, ἐὰν ὑπανδρευθῶμεν καὶ ζήσωμεν μὲ σωφροσύνην, ἀξιωνόμεθα νὰ συναριθμηθῶμεν μὲ τὸ τάγμα τῶν τριάκοντα· ἐπειδὴ ὅλη ἡ παλαιὰ Γραφὴ δὲν ἀπέβαλε τὴν παιδοποιΐαν, ἀλλὰ τὴν ἤθελεν. Αὐταὶ ὅμως ὅπου λέγουν ταῦτα, ἂς ἠξεύρουν ὅτι αὐτὴ ἡ πρόφασις εἶναι τοῦ διαβόλου. Διότι ἐκεῖνος ὅστις καταβαίνει ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα εἰς τὰ μικρότερα, αὐτὸς πλανᾶται ἀπὸ τὸν διάβολον καὶ καθὼς ὁ στρατιώτης, ὁ ὁποῖος θὰ ἀφήσῃ τὴν τάξιν, τὴν ὁποίαν εἶχεν εἰς τὸ μεγαλύτερον στράτευμα καὶ ὑπάγῃ εἰς τὸ μικρότερον, δὲν λαμβάνει διὰ τοῦτο συγχώρησιν, ἀλλὰ τιμωρεῖται, οὕτω τιμωρεῖται καὶ ἐκεῖνος ὅστις καταβαίνει ἀπὸ τὸ ἀνώτερον τάγμα τῶν Παρθένων εἰς τὸ κατώτερον τῶν σωφρονούντων· διὰ τοῦτο πρέπει ἀπὸ τὰ μικρότερα νὰ πηγαίνωμεν εἰς τὰ μεγαλύτερα καὶ τοῦτο μᾶς διδάσκει ὁ Ἀπόστολος, ὅστις μᾶς παραγγέλλει νὰ λησμονῶμεν τὰ ὄπισθεν καὶ νὰ πηγαίνωμεν εἰς τὰ ἔμπροσθεν».