λογισμούς. Διὰ τοῦτο πρέπει νὰ παρατηροῦμεν καὶ τοὺς ἔξωθεν πολέμους τῶν δαιμόνων καὶ νὰ ἀποβάλλωμεν καὶ τὰς ἔσωθεν ἀκαθαρσίας τῶν λογισμῶν καὶ νὰ εἴμεθα πάντοτε ἄγρυπνοι εἰς τοὺς λογισμούς, διότι συχνὰ μᾶς πολεμοῦν. Καὶ εἰς τὰς τρικυμίας ποὺ ἔρχονται εἰς τὸ πλοῖον ἀπ’ ἔξω φωνάζουν οἱ ναῦται καὶ πολλὰς φορὰς σῴζονται μὲ τὴν βοήθειαν τῶν πλοίων, τὰ ὁποῖα εἶναι κοντὰ εἰς αὐτό· ὅμως ἀπὸ ἐσωτερικὸν ρῆγμα πολλάκις πνίγονται καὶ εἰς τὸν καιρὸν ποὺ ἡσυχάζει ἡ θάλασσα καὶ οἱ ναῦται εἶναι ἀμέριμνοι καὶ κοιμῶνται· διὰ τοῦτο πρέπει νὰ ἔχωμεν τὸν νοῦν μας προσεκτικώτερον εἰς τοὺς ἔσωθεν λογισμούς, διότι ὁ ἐχθρός, θέλων νὰ κρημνίσῃ τὸν οἶκον τῆς ψυχῆς μας, ἢ ἀπὸ τὰ θεμέλια τὸν κρημνίζει, ἢ ἀρχίζει νὰ τὸν χαλᾷ ἀπὸ τὴν στέγην, καὶ καταβαίνει κρημνίζων ἕως κάτω, ἢ ἐμβαίνει ἀπὸ τὰ παράθυρα, καὶ δένει πρῶτον τὸν νοικοκύρην καὶ ἔπειτα κυριεύει ὅλα τὰ πράγματα τοῦ οἴκου. Καὶ τὸ θεμέλιον τῆς ψυχικῆς οἰκίας εἶναι τὰ καλὰ ἔργα, ἡ σκέπη εἶναι ἡ πίστις, καὶ τὰ παράθυρα εἶναι αἱ αἰσθήσεις, διὰ μέσου δὲ τούτων ὅλων μᾶς πολεμεῖ ὁ ἐχθρός».
«Ὅθεν, ὅποιος θέλει νὰ σωθῇ πρέπει νὰ ἔχῃ πολλοὺς ὀφθαλμούς, ὅτι εἰς τὴν παροῦσαν ζωὴν δὲν ἠμποροῦμεν νὰ ἔχωμεν ἀμεριμνησίαν· διότι λέγει ἡ Γραφή· «Ἐκεῖνος ὅπου στέκει ἂς προσέχῃ νὰ μὴ πέσῃ». Εἰς ἄδηλον θάλασσαν ταξιδεύομεν, θάλασσα εἶναι ἡ παροῦσα ζωή, τὰ δὲ μέρη τῆς θαλάσσης ἄλλα εἶναι πετρώδη, ἄλλα γεμᾶτα ἀπὸ θηρία, καὶ ἄλλα γαληνὰ καὶ ἥσυχα· ἡμεῖς αἱ Μοναχαὶ φαινόμεθα πὼς ταξιδεύομεν εἰς γαληνὰ καὶ ἥσυχα μέρη τῆς ζωῆς ταύτης, οἱ δὲ κοσμικοὶ ταξιδεύουν εἰς τὰ κινδυνώδη μέρη· καὶ ἡμεῖς ταξιδεύομεν τὴν ἡμέραν, καὶ ὁδηγούμεθα ἀπὸ τὸν νοητὸν ἥλιον τῆς δικαιοσύνης Χριστόν· οἱ δὲ κοσμικοὶ ταξιδεύουν τὴν νύκτα καὶ φέρονται ἀπὸ τὴν ἀγνωσίαν· μὲ ὅλον τοῦτο ἐκεῖνοι ὅπου ταξιδεύουν σκοτεινὰ καὶ εἰς μέρη κινδυνώδη ἐνδέχεται πολλὰς φορὰς νὰ ἀγρυπνήσουν καὶ νὰ φωνάξουν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ νὰ σώσῃ τὸ πλοῖον τῆς ψυχῆς των· ἡμεῖς δὲ αἱ Μοναχαί, ποὺ ταξιδεύομεν εἰς τὴν γαλήνην, ἐνδέχεται νὰ καταβυθισθῶμεν ἀπὸ τὴν ἀμέλειάν μας, μὲ τὸ νὰ ἀφήνωμεν ἀπὸ τὰς χεῖρας μας τὸ πηδάλιον τῆς δικαιοσύνης».
«Λοιπὸν ὅποιος στέκει, ἂς προσέχῃ διὰ νὰ μὴ πέσῃ· διότι ἐκεῖνος ὅστις εἶναι πεσμένος, ἔχει μίαν φροντίδα· πῶς νὰ ἐγερθῇ· ἐκεῖνος ὅμως ὅστις στέκει, πρέπει νὰ φυλάττεται νὰ μὴ πέσῃ, ὅτι αἱ πτώσεις εἶναι διάφοροι καὶ ἐκεῖνοι ὅπου ἔπεσαν εἶναι ὑστερημένοι ἀπὸ τὸ ὀρθὸν στάσιμον, ὅμως κειτόμενοι κάτω δὲν ἐβλάβησαν τόσον