«Ἄλλη λύπη εἶναι ὠφέλιμος καὶ ἄλλη βλαβερά· καὶ ὠφέλιμος λύπη εἷναι ὅταν λυπῆται τις διὰ τὰς ἰδικάς του ἁμαρτίας, καὶ διὰ τὰς ἀγνωσίας τοῦ πλησίον· ὅταν λυπῆται φοβούμενος νὰ μὴ ἐκπέσῃ ἀπὸ τὸν καλὸν σκοπὸν τὸν ὁποῖον ἔχει καὶ ὅταν λυπῆται καὶ ἀναστενάζῃ διὰ νὰ φθάσῃ εἰς τὴν τελείαν ἀρετήν, αὐτὰ εἶναι τὰ εἴδη τῆς γνησίας καὶ ὠφελίμου λύπης· εἶναι καὶ ἄλλη λύπη βλαβερά, ἣτις γίνεται ἀπὸ τὸν διάβολον, διότι καὶ αὐτὸς προξενεῖ εἰς τὴν ψυχὴν λύπην, γεμάτην ὅμως ἀπὸ ἀνοησίαν καὶ χωρὶς λογαριασμόν, ἡ ὁποία ὀνομάζεται ἀπὸ μερικοὺς ἀκηδία· ὅθεν αὐτὸ τὸ δαιμόνιον τῆς λύπης πρέπει νὰ τὸ ἀποδιώκωμεν μὲ προσευχὴν καὶ ψαλμῳδίαν».
«Λοιπὸν ἡμεῖς αἱ Μοναχαί, αἱ ὁποῖαι ἔχομεν τὰς καλὰς, μερίμνας καὶ λύπας, δὲν πρέπει νὰ θεωρῶμεν ὅτι ὑπάρχει τις εἰς τὸν κόσμον χωρὶς μέριμναν καὶ λύπην· διότι λέγει ὁ Προφήτης Ἠσαΐας· «Κάθε κεφαλὴ εὑρίσκεται εἰς πόνον· καὶ κάθε καρδία εὑρίσκεται εἰς λύπην»· μὲ τὰ ὁποῖα λόγια τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον φανερώνει τὴν Μοναχικὴν ζωὴν καὶ τὴν κοσμικήν· καὶ ἀφ’ ἑνὸς μὲν μὲ τὸν πόνον τῆς κεφαλῆς φανερώνει τὴν ζωὴν τῶν Μοναχῶν· ὅτι καθὼς ἡ κεφαλὴ εἶναι τὸ ἡγεμονικὸν μέρος τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος, οὕτω καὶ ἡ Μοναδικὴ πολιτεία εἶναι ἀνωτέρα τῆς πολιτείας τῶν κοσμικῶν· διότι οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ σοφοῦ (ἤτοι τὸ διορατικὸν τῆς ψυχῆς) εἰς τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ εὑρίσκονται, ὡς λέγει ὁ Σολομῶν· τὸν δὲ πόνον εἶπε, διὰ νὰ φανερώσῃ ὃτι κάθε ἀρετὴ μὲ πόνους κατορθώνεται· ἀφ’ ἑτέρου δὲ μὲ τὴν λύπην τῆς καρδίας φανερώνει τὴν ἀκατάστατον καὶ λυπηρὰν ζωὴν τῶν κοσμικῶν, ὅτι ὁ θυμὸς καὶ ἡ λύπη εἰς τὴν καρδίαν εὑρίσκονται· διὰ τοῦτο καὶ ὅταν δὲν δοξάζωνται ἀπὸ τοὺς ἄλλους, λυποῦνται· ἐὰν ἐπιθυμοῦν τὰ ξένα πράγματα, κατατήκονται· ἐὰν εἶναι πτωχοί, ἀγανακτοῦν ἐὰν εἶναι πλούσιοι, παραφέρονται καὶ παραλογίζονται, ὑψηλοφρονοῦν, οὔτε ὕπνον ἀπολαμβάνουν, διὰ νὰ φυλάξουν τὰ πλούτη των».
«Ἂς μὴ πλανηθῶμεν λοιπὸν ἡμεῖς αἱ Μοναχαί, νομίζουσαι ὅτι οἱ κοσμικοὶ δὲν ἔχουν μερίμνας καὶ κόπους διότι συγκρινόμενοι ἐκεῖνοι μὲ ἡμᾶς περισσότερον κοπιάζουν καὶ μάλιστα αἱ γυναῖκες μεγάλα βάσανα ὑποφέρουν· διότι μὲ πόνους καὶ κινδύνους τῆς ζωῆς των γεννοῦν, καὶ μὲ πολλὰς κακοπαθήσεις ἀνατρέφουν τὰ τέκνα των καὶ ὅταν ἀσθενοῦν αὐτὰ συμπάσχουν καὶ ἐκεῖναι καὶ ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα δοκιμάζουν, χωρὶς νὰ εὑρίσκουν τέλος εἰς τοὺς πόνους των· διότι γεννῶνται τὰ παιδιὰ των μυσαρὰ ἢ ἔχουν κακὴν καὶ διεστραμμένην γνώμην, καὶ πειράζουν μὲ διαφόρους τρόπους τοὺς